Konspekty zajęć

Podczas zajęć uczniowie przyglądają się historii Kopciuszka z perspektywy drugoplanowych bohaterów. Zastanawiają się nad kluczowymi dla tych postaci wydarzeniami i uczuciami, które budzi w nich Kopciuszek. Dla każdego z tych elementów szukają sposobu na wyrażenie go za pomocą dźwięku. Dzięki temu konspekt ten może być przeprowadzony zarówno jako zajęcia języka polskiego (analiza postaci), jak i muzyki (wykorzystywanie różnych funkcji dźwięków).

Zajęcia oparte na pracy z fragmentem książki „Lew, czarownica i stara szafa” autorstwa C.S. Lewisa. Mogą być samodzielną lekcją bądź wstępem do omawiania całości lektury. Uczniowie skupią się na jednej scenie: momencie, w którym Łucja opowiada o Narnii i spotyka się z zarzutem zmyślania ze strony brata. Seria rozmów i twórczych działań pomoże w przyjrzeniu się emocjom, które ta sytuacja budzi w obojgu rodzeństwa i zastanowieniu nad tym, jak można je komunikować, by nie krzywdzić innych.

Warsztat do spektaklu "Don Kichot" Teatru Pinokio i Grupy Coincidentia w reżyserii Konrada Dworakowskiego. Pozwala na przyjrzenie się tytułowemu bohaterowi oraz językowi teatralnemu przedstawienia.

Podczas lekcji uczniowie opowiadają przygody bohaterów książki „Dzieci z Bullerbyn”. Przedstawianie historii z różnych punktów widzenia jest szansą na przyjrzenie się odmiennym perspektywom oraz narracjom w opowieści. Zajęcia pozwalają na przypomnienie sobie treści lektury i mogą być formą rozpoczęcia omawiania książki.

Opisany schemat działań można wykorzystać do pracy z innymi tekstami.

W trakcie zajęć uczniowie mają za zadanie przyjrzeć się wspólnie wybranej przestrzeni i opisać ją z innej niż własna perspektywy - każdy będzie tworzył tekst z punktu widzenia wylosowanego przez siebie narratora. Uczniowie będą mogli rozwinąć umiejętności z zakresu kreatywnego pisania, a także sprawdzić, co zmienia się w sposobie opowiadania w zależności od tego, kto opowiada. Na potrzeby tego scenariusza przykładową przestrzenią jest galeria handlowa.

Konspekt przeznaczony do pracy na języku polskim (opis przestrzeni, rola perspektywy w budowaniu narracji), godzinie wychowawczej (namysł nad postrzeganiem przestrzeni publicznej przez różnych użytkowników) lub do pracy z grupą teatralną (jako wprawka dramaturgiczna).

Podczas zajęć uczniowie wymyślą i przedstawią historie, których końcem będzie otrzymana fotografia. W ten sposób zdjęcia ożyją: moment zatrzymany w czasie zmieni się w pełną historię. Praca ta umożliwi zastanowienie się nad naturą fotografii i spotkanie uczniów w zespołowym działaniu.

Scenariusz można wykorzytsać podczas zajęć wiedzy o sztuce, na języku polskim lub w pracy koła zajęciowego (fotograficznego lub teatralnego).

W tym scenariuszu przedmioty – te zupełnie codzienne i te bardziej osobliwe – staną się dla uczniów inspiracją do budowania własnych historii. Wprowadzeniem do pracy są grupowe ćwiczenia z użyciem obiektów – uczniowie zwracają uwagę na formę i funkcję rzeczy, a następnie zastanawiają się, jak mogą one posłużyć w budowaniu opowieści. W głównej części grupy opracowują samodzielnie historie z wykorzystaniem rekwizytów.

Świat pełen jest z opowieści – przenikają one wszystkie sfery życia. Nasze codzienne rozmowy, ale także teksty kultury (literatura, spektakle, filmy, reklamy itd.) zawierają historie. Historia posiada czas, miejsce, zdarzenia i bohaterów, mówi o emocjach, przyczynach wydarzeń i ich skutkach, a także o relacji nadawca-odbiorca. Tym, co organizuje formę wypowiedzi jest cel. Scenariusz pozwala uczniom przyjrzeć się temu, jak cel wypowiedzi wpływa na sposób opowiadania o tym samym wydarzeniu.

Powieść "Chłopi" splata historie różnych postaci. Losy głównego trójkąta bohaterów – Jagny, Antka i Boryny – łączą się z innymi historiami i wspólnie budują obraz wsi Lipce. Podczas tych zajęć uczniowie spróbują wydobyć te indywidualne głosy postaci i zobaczyć powieściowe wydarzenia oczami poszczególnych bohaterów.

Konspekt można wykorzystać także do pracy z innymi powieściami.

Uczniowie zastanawiają się, kto odpowiada za przestrzeń publiczną i jakie są konsekwencje tego, że dba się o nią przesadnie lub niedostatecznie. Zajęcia są też okazją do namysłu nad własną odpowiedzialnością za wspólną przestrzeń.