1. Rozgrzewka ruchowa: wolny jak ptak 5 min.

Stańcie w kole. Powiedz dzieciom, że przyjrzycie się dzisiaj postaciom ptaków z obejrzanego przez Was spektaklu „Adonis ma gościa”. Zastanowicie się, jakie były, czym się różniły, co ich łączyło i czego mogły się nauczyć od siebie nawzajem. Ale zanim to się wydarzy, przeniesiemy się wyobraźnią do świata ptaków i spróbujemy poczuć jak to jest być ptakiem. Poproś dzieci, żeby pokręciły głowami w różne strony, przeciągnęły się, zajmując jak najwięcej przestrzeni rękami. Pomachajcie rękami, niech zagarniają jak najwięcej przestrzeni. Potupcie trochę nogami, zróbcie kilka dużych kroków w miejscu i kilkanaście malutkich, jak najmniejszych. 

Poproś dzieci, żeby zastanowiły się, jak rusza głową ptak? A jak rusza nogą? Spróbujcie poruszać się jak ptaki. Jak ptaki startują do lotu? Jak się wznoszą? A jak lądują? A teraz wyobraźcie sobie, że ptaki są zamknięte w klatce. Jak się wtedy poruszają?

Porozmawiajcie chwilę o tym, co to znaczy „być wolnym jak ptak?” A jak może się czuć ptak w klatce? Jakie to było dla Was uczucie w ciele? 

2. Wygląd postaci 5 min.

Powiedz, że przyjrzycie się teraz głównym bohaterom spektaklu „Adonis ma gościa". Zapytaj, jakie ptaki tam występowały i jak miały na imię (wrona Węgiel i papuga Adonis). Zapytaj dzieci, jak wyglądały? Opiszcie je jak najdokładniej. Co ich różni? W czym są podobni?

3. Ptasia choreografia 10 min.

1. Podziel dzieci na czteroosobowe zespoły. Połowie grup przydziel postać papugi Adonisa, drugiej – wrony Węgla. 

Przygotuj różnokolorowe chusty, kawałki materiałów, krepinę. Niech dzieci wybiorą materiały, które kojarzą im się z wyglądem Adonisa lub Węgla.  

2. Poproś, aby każde dziecko zrobiło jakiś ruch i dźwięk, który będzie charakterystyczny dla danego bohatera. Może użyć przy tym wybranego materiału do stworzenia swojego ptasiego kostiumu. Poleć, by dzieci tworzące grupę połączyły swoje ruchy i dźwięki w jedną choreografię. W ten sposób powstanie ruchowo-dźwiękowy portret ich bohatera.

3. Każda grupa papug spotyka się z grupą wron. Wyznacz czas (np. trzy minuty), w którym papugi uczą swojej choreografii grupę wron. Po upływie wskazanego czasu następuje zmiana: teraz wrony uczą swojego układu kolegów i koleżanki z grupy papug. 

4. Wrona i papuga – różne doświadczenia, wspólna relacja 10 min.

1. Niech dzieci ponownie pracują w swoich czteroosobowych grupach. Poleć, by porozmawiały o ptakach ze spektaklu - niech „papugi” zastanowią się nad postacią Adonisa, a „wrony” nad postacią Węgla.

Pytania pomocnicze dla postaci Adonisa: Czy Adonis znał świat poza klatką?  Jak spędzał czas? Czy był sam? Co mówił o ludziach, którzy go karmili? Co było dla niego ważne?

Pytania pomocnicze dla postaci Węgla: Jak to się stało, że Węgiel trafił do klatki Adonisa? Czy to był jego pierwszy raz w klatce? Czy wcześniej był sam? Co było dla niego ważne?

2. Podsumujcie Wasze rozmowy na forum klasy. Zastanówcie się teraz wspólnie, w jaki sposób oba ptaki różniły się między sobą? Na czym Waszym zdaniem polegały te różnice?

Co mógł dać Węgiel Adonisowi? A co Adonis ma do zaoferowania Węglowi? W jaki sposób mogą się uzupełniać? Czy myślicie, że takie postaci mogą zostać przyjaciółmi? 

5. Ciąg dalszy? 15 min.

Węgiel i Adonis wydostali się razem z klatki. Zapytaj dzieci, jak myślą, co mogli zrobić razem dalej? Niech opiszą (lub opowiedzą) jeden dzień po wyfrunięciu z klatki. Jeśli zabraknie Wam czasu, możesz to zaproponować dzieciom w formie zadania domowego.