Scenariusz przeznaczony jest do realizacji na godzinie wychowawczej, zajęciach z filozofii lub etyki. Punktem wyjścia jest fragment „Rozprawy o metodzie” Kartezjusza. Celem zajęć jest stworzenie uczestnikom okazji do świadomego i celowego zmierzenia się z tematem wyznaczania drogi życiowej.
Stoły do pracy grup.
Kartki w wydrukowanymi cytatami do przedyskutowania dla każdego uczestnika zajęć, karteczki samoprzylepne, kartki, pisaki, arkusze szarego papieru, rozmaite materiały plastyczne (kolorowe kartki, klej, nożyczki, flamastry itd.), materiały wizualne (zdjęcia, kolorowe czasopisma itd.).
Powiedz uczniom, że podczas dzisiejszych zajęć będziecie rozmawiać o tym, co pomaga nam wytyczać drogę przez życie. Punktem wyjścia do rozważań będą dwa fragmenty tekstów. Każdemu z uczestników daj kartkę z dwoma cytatami. Jeden z nich to słowa Kartezjusza na temat wyznaczenia drogi, drugi zaś pochodzi z „Alicji w krainie czarów”.
Poproś, aby uczniowie i uczennice zapoznali się z nimi, a następnie porozmawiali o nich w parach. Zaznacz, że chodzi o pierwszą wymianę myśli po lekturze. Co łączy oba teksty? O czym mówią? W jaki sposób podejmują temat wyznaczania kierunku?
Poproś, aby pary z poprzedniego ćwiczenia połączyły się, tworząc czteroosobowe zespoły.
Grupy mają zastanowić się nad tym, co pomaga ludziom wyznaczyć kierunek drogi przez życie, dokonywać decyzji w różnych życiowych sytuacjach. Co może stanowić kompas?
Poproś, aby uczestnicy podczas pracy nad zadaniem skorzystali zarówno ze swoich doświadczeń, jak i obserwacji dotyczących innych ludzi (możesz poprosić, aby każda osoba w grupie przypomniała sobie o jakiejś decyzji, którą ostatnio podjęła i zastanowiła się, czym wówczas kierowała się w swoim wyborze).
Rozdaj arkusze szarego papieru dla każdego uczestnika zajęć. Przygotuj materiały plastyczne (kolorowe kartki, flamastry, klej, nożyczki, taśmę klejącą, kolorowe gazety, itd.), z których uczniowie będą mogli skorzystać.
Wyjaśnij, że zadanie będzie polegało na stworzeniu projektu drogi przez życie w postaci mapy i zaznaczeniu najważniejszych ich zdaniem punktów życia za pomocą wybranych symboli.
Poproś, aby uczniowie i uczennice zastanowili się, jakie „terytoria”, jakie krainy będą mijać, idąc przez życie, w jakich miejscach chcą się zaleźć w przyszłości, jakie miejsca lepiej omijać? Powiedz, że mogą też ukazać alternatywne ścieżki w formie rozstajnych dróg.
Przypomnij uczniom, aby wykorzystali też takie elementy mapy, jak legenda, róża wiatrów czy skala. Te elementy również mogą mieć wymiar symboliczny, np. róża wiatrów zamiast kierunków geograficznych może zawierać wartości, a skala może odmierzać nie kilometry, ale lata życia.
Projekt może zawierać elementy przestrzenne, rysunki, wycinki z gazet, zdjęcia.
1. Poleć, aby uczniowie ponownie spotkali się w zespołach czteroosobowych. Czas na wzajemne obejrzenie instalacji uczestników i podzielenie się wrażeniami. Daj chwilę na rozmowy, zadanie pytań twórcom.
2. Usiądźcie w kręgu i porozmawiajcie, co dało uczestnikom wykonane ćwiczenie? Jakie myśli towarzyszyły tworzeniu instalacji? Co było trudnego? Co sobie uświadomili w trakcie pracy? Pomówcie o refleksjach, z którymi wychodzicie z zajęć.
Po omówieniu projektów, uczestnicy zajęć mogą je zwinąć i zabrać ze sobą, by nad nimi popracować indywidualnie.
Lewis Carroll, „Alicja w Krainie Czarów", Kraków 2012. 
Kartezjusz, „Rozprawa o metodzie" w serwisie Wolne Lektury.
Aby poprowadzić zajęcia zdalnie:
- w etapach „Las kartezjański" i „Co pomaga wyznaczyć kierunek" oraz „Wystawa" podziel uczniów na grupy, korzystając z opcji Breakout Rooms.
- w etapie „Droga życiowa" uczniowie mogą zrobić zdjecie wykonanej mapy, które udostępnią innym (opcja Share Screen) lub pracować w programie graficznym na komputerze.
Wiek 13-16 lat
Wiek 16-19 lat
Wiek 16-19 lat
Wiek 16-19 lat
