Obraz „Echo i Narcyz" autorstwa Johna Williama Waterhouse'a. 
Podczas zajęć uczniowie przyglądają się sytuacji Narcyza pochylającego się nad wodą i kontemplującego własne odbicie. Spojrzą na doświadczenie bohatera mitu z zewnątrz i zastanowią się nad relacją bohatera ze sobą i otoczeniem.
Tradycyjny układ sali.
Wydruki obrazu [link do obrazu dostępny w polu „Zobacz też"], przybory do pisania, dostęp do stron internetowych, karteczki samoprzylepne.
Rozdaj uczestnikom zajęć po jednej karteczce samoprzylepnej. Niech każdy zapisze na niej hasło, które chciałby widzieć codziennie u siebie na lustrze, przeglądając się w nim. Daj chwilę na zastanowienie się i zapisanie. Przylepcie je wszystkie na jednej powierzchni (np. tablica / ściana sali lekcyjnej). Poproś uczniów, żeby każdy obejrzał zebrane hasła i wybrał dla siebie trzy, które wydają mu się bliskie. Podzielcie się w parach swoimi wyborami.
Przeczytaj z uczniami mit o Narcyzie. Poproś, aby w trakcie lektury utworu zwrócili uwagę, jak zostały w nim opisane relacje Narcyza „ja-ja” i „ja-inni”. Podziel klasę na grupy kilkuosobowe, w których wymienią się uwagami na temat relacji Narcyza ze sobą. W jakiej relacji Narcyz pozostaje wobec swojego odbicia? Czy jest to relacja „ja–ja”, czy raczej „ja–inny”?
1. Poproś zespoły, aby uczniowie w zespołach przyjrzeli się relacji Narcyza z innymi. Jaki jest jego stosunek do nich? Daj chwilę na rozmowę.
2. Niech uczniowie pracują teraz samodzielnie. Rozdaj każdemu z nich wydruk obrazu "Echo i Narcyz" autorstwa Johna Williama Waterhouse'a (link do obrazu znajdziesz w polu „Zobacz też"). Czym różni się on od opisu mitu? Poproś uczestników zajęć, żeby zastanowili się, jak na ich odbiór relacji Narcyz - jego odbicie wpływa obecność Echo jako świadka zapatrzenia Narcyza?
3. Niech każdy z uczniów wymyśli kwestię, z którą Echo mogłaby zwrócić się do Narcyza w oglądanej na obrazie sytuacji. Może ona zawierać treści wprost nawiązujące do mitu lub uwspółcześnione czy też żartobliwe.
1. Poproś uczniów, żeby stworzyli nowe zespoły i porównali w nich wypisane kwestie. Niech zastanowią się nad tym, jak mogłyby one wpłynąć na Narcyza oraz jego stosunek do samego siebie.
2. Poleć każdej z grup, żeby wybrała kwestię, która w najciekawszy sposób komentuje kluczową scenę mitu.
3. Rozdaj grupom wydruki z reprodukcją obrazu. Niech uczniowie uzupełnią je o wybraną kwestię, tworząc memy internetowe. (Możesz pokazać jako przykład dwie-trzy prace ze strony „Sztuczne Fiołki" – link znajdziesz w polu „Zobacz też"). Zaprezentujcie je w formie galerii.
Wskazówka: w załączniku znajdziesz instrukcję przygotowania mema w programie Paint. Uczniowie mogą użyć innych programów graficznych, które znają, np. Canva.
Poproś uczestników zajęć, żeby zastanowili się nad potocznym użyciem zwrotów: narcyz, narcystyczny. Jak rozumiane jest to pojęcie dziś w kontekście urody, psychologii, relacji międzyludzkich? Zapytaj uczniów, czy użycie tego słowa dziś odpowiada historii przedstawionej w micie.
Praca domowa: poproś chętne osoby, żeby zastosowały wybrany mem w przestrzeni wirtualnej (np. jako komentarz do oglądanego zdjęcia lub prowadzonej przez siebie rozmowy w mediach społecznościowych).
Aby przeprowadzić zajęcia online, przed ich rozpoczęciem stwórz na portalu Facebook prywatną grupę i nadaj jej nazwę związaną z tematem zajęć. Wklej jako kolejne posty następujące materiały:
1) dowolne wybrane przez siebie zdjęcie lustra,
2) nagrany przez siebie filmik, na którym czytasz tekst mitu lub link do wybranego przez Ciebie filmu na portalu YouTube prezentujący treść mitu,
3) obraz „Echo i Narcyz” autorstwa Johna Williama Waterhouse'a,
4) załączoną instrukcję stworzenia mema,
5) link do fanpage „Sztuczne Fiołki", na której znajdziecie z uczestnikami wzory memów. Wybrane z nich możesz udostępnić na profilu zajęć przed ich rozpoczęciem.
Na wcześniejszych zajęciach zaproś uczniów do dołączenia do tej grupy w dniu lekcji, którą planujesz przeznaczyć na omówienie mitu.
W trakcie lekcji przywitaj się z uczniami, korzystając z opcji Pokoje - wszyscy członkowie grupy na FB zobaczą zaproszenie do wideoczatu. Zapowiedz, że kolejne kroki będziecie realizować jako komentarze pod kolejnymi postami zamieszczonymi w grupie, ale poproś, żeby pozostali dostępni na czacie - dzięki temu będziecie mogli komentować to, co pojawiło się w Waszej grupie w kolejnych zadaniach.
Zdjęcie lustra: poproś by uczniowie w formie komentarzy zapisali hasło, które każdy chciałby widzieć codziennie u siebie na lustrze, przeglądając się w nim. Daj chwilę na zastanowienie. Następnie poleć, żeby użyli znaczka like do wybrania dwóch-trzech komentarzy, które są im bliskie.
Link do filmu z treścią mitu: poleć, by uczniowie w komentarzach wymienili się uwagami na temat relacji Narcyza ze sobą. W jakiej relacji Narcyz pozostaje wobec swojego odbicia? Czy jest to relacja „ja–ja”, czy raczej „ja–inny”?
Obraz „Echo i Narcyz": niech uczniowie pomyślą chwilę o relacji Narcyza z innymi. Jaki jest jego stosunek do nich? Niech zapiszą swój punkt widzenia w komentarzu. Kiedy komentarze będą dodane, poleć, aby każdy zastanowił się nad kwestią, z którą Echo mogłaby zwrócić się do Narcyza w oglądanej na obrazie sytuacji. Może ona zawierać treści wprost nawiązujące do mitu lub uwspółcześnione czy też żartobliwe.
Link do strony „Sztuczne Fiołki": zaproś uczniów do obejrzenia strony „Sztuczne Fiołki".
Instrukcja tworzenia mema: poproś, by każdy w wybranym przez siebie programie graficznym stworzył mem, w którym użyje przygotowanej przez siebie kwestii wygłaszanej przez Echo. Poproś, by uczniowie wkleili je jako posty w Waszej grupie.
Na koniec porozmawiajcie o Waszych pracach na czacie video. Zastanówcie się wspólnie, jak zamieszczone kwestie mogłyby wpłynąć na Narcyza oraz jego stosunek do samego siebie. Jak komentują sytuację opisaną w micie?
Praca domowa: poproś chętne osoby, żeby zastosowały wybrany mem w przestrzeni wirtualnej (np. jako komentarz do oglądanego zdjęcia lub prowadzonej przez siebie rozmowy w mediach społecznościowych).
Absolwentka filozofii na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika i Szkoły Nauk Społecznych przy Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk. Krytyczka sztuki. Absolwentka Kursu Pisania Scenariusza i Dramatu Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. Jej sztuka znalazła się w Półfinale Gdańskiej Nagrody Dramaturgicznej. Publikuje teksty o sztuce oraz opowiadania. Czynnie zajmuje się edukacją filozoficzną.
Wiek 10-13 lat
Wiek 13-16 lat
Wiek 13-16 lat
Wiek 16-19 lat
