Konspekty zajęć

Próba uteatralizowanego badania najbliższej przestrzeni złożona z zadań performerskich dla grupy amatorskiej, która ma już pewne doświadczenie w pracy teatralnej. Scenariusz opracowano w oparciu o teksty związane z Warszawą, ale możliwa jest jego modyfikacja do użycia w innych miejscowościach – takie działanie wymaga od prowadzącego wybrania tekstów dotyczących konkretnego miasta. Potrzeba kilku przykładów, żeby porównać różne sposoby opowiadania o mieście.

Scenariusz jest propozycją struktury, z pomocą której można omówić z uczniami dowolny zestaw wierszy Wisławy Szymborskiej. Kontekstem dla utworów poetyckich stają się inne teksty kultury (fragmenty biografii, listów, obrazy itd.). Celem zajęć jest zainspirowanie uczniów do własnych poszukiwań – formułowania pytań i szukania odpowiedzi, a także do czytania i interpretowania poezji poprzez pryzmat własnych emocji, skojarzeń.

Poeci baroku poszukiwali, eksperymentowali, szokowali. W trakcie tej dwugodzinnej lekcji uczniowie spróbują tego samego, tworząc etiudy na temat wierszy. Zanurzą się w klimat barokowego przepychu, teatralności. Wykorzystają w tym celu przyniesione przedmioty, które kojarzą im się z barokiem.

Przedmioty codziennego użytku – trudno sobie wyobrazić coś równie niepoetyckiego. A jednak znajdziemy je w utworach Szymborskiej, Białoszewskiego, Herberta... W czasie tej lekcji uczniowie wejdą do wnętrza współczesnych wierszy – wolnych, awangardowych, w pierwszym kontakcie często niezrozumiałych. Poszukają do nich klucza w swoim najbliższym otoczeniu i sami spróbują swoich sił w roli autorów.

Punktem wyjścia dla warsztatu jest opowieść Jacka Kuronia o jego pierwszej wizycie w teatrze i jej niezwykłym wpływie na przyszłe zaangażowanie społeczne autora. Ta historia oraz inne inspiracje płynące z myśli Jacka Kuronia są zachętą do twórczego działania w przestrzeni publicznej. Razem z uczniami w trakcie warsztatu będziemy projektować akcje, które złożą się na trasę performatywnego spaceru zaangażowanego.

Podczas zajęć młodzież podejmie próbę twórczego zdefiniowania słowa „porażka”. Będzie to okazja do zastanowienia się, jak mówimy i myślimy o porażkach i co z tego dla nas wynika. Zaproponowane ćwiczenia mają pozwolić uczniom oswoić porażkę i spojrzeć na nią z dystansu. Ważne, żeby po całym przebiegu zajęć zarezerwować czas na dyskusję, w której każdy będzie mógł podzielić się swoimi refleksjami.

Warsztat ma na celu zachęcenie uczniów do przyglądania się strukturze i językowi konfliktów w życiu publicznym – zarówno w jego rodzinnym wymiarze, jak i w makroskali. Jest laboratorium działania teatralnego i dramaturgicznego: obiera za temat przestrzeń publiczną i jej performatywny charakter. Punktem odniesienia do rozmów jest tekst Doroty Masłowskiej „Między nami dobrze jest” i jego sceniczna adaptacja w reżyserii Grzegorza Jarzyny.

„Otom ja sam jak drzewo zwarzone od kiści” – te słowa Kordiana stały się inspiracją dla scenariusza. Uczniowie, eksplorując metaforę drzewa, spróbują zbudować charakterystykę bohatera dramatu Juliusza Słowackiego. Zastanowią się także nad analogiami i różnicami pomiędzy współczesnymi młodymi ludźmi a ich rówieśnikami w dobie romantyzmu.

Podczas zajęć dotyczących „Szewców" uczniowie będą starali się zrozumieć istotę groteski, budując galerię figur dziwnych a' la Witkacy. Od ich odczytania dramatu zależy, jakie powstaną postacie – demoniczne, zabawne, odrażające…? Panoptikum posłuży do zilustrowania marionetkowości bohaterów żyjących

Podczas dwugodzinnych zajęć uczniowie podejmą próbę zbudowania portretu Stanisława Wokulskiego – postaci o bardzo bogatym życiu wewnętrznym. Dociekając do tajemnic jego osobowości, porozmawiają o różnych wymiarach skomplikowania natury ludzkiej. Z przeprowadzonych działań wyłoni się zapewne bohater uwikłany w historię, ofiara romantyzmu, ale czy uda się spojrzeć na Wokulskiego jako postać żywą, prawdziwą, współczesną?