Wielki Buzz Grow, czyli o emocjach w rysowaniu. Lekcja do spektaklu
Magdalena Szpak, Anna Rochowska

Wielki Buzz Grow, czyli o emocjach w rysowaniu. Lekcja do spektaklu

Zajęcia po obejrzeniu spektaklu „Wielki Buzz Grow" w reż. Doroty Abbe z Teatru Pinokio w Łodzi. Dzieci przypominają sobie głównego bohatera spektaklu i jego trudności w rysowaniu oraz emocje, jakie mu towarzyszyły. Oglądają kilka obrazów wielkich malarzy, żeby zobaczyć, że każdy twórca maluje trochę inaczej i na tym polega siła jego rysunku. Na koniec same biorą się do rysowania wybranej emocji - tak, jak sobie ją wyobrażają. 

  • Informacje o konspekcie

    Grupa wiekowa Wiek 6-10 lat
  • Rodzaj zajęć nauczanie zintegrowane
  • Miejsce sala lekcyjna
  • Czas 45 minut
  • Cel zajęć
    • rozmowa o emocjach;
    • wyrażanie stanów emocjonalnych w rysowaniu.
  • Metody pracy rozmowa kierowana, pokaz fragmentów filmu lub spektaklu , ćwiczenia plastyczne

Przygotowanie do zajęć

Aranżacja przestrzeni

Zajęcia w przestrzeni klasy. Dzieci mogą podczas rozmowy siedzieć w kółku, potem, przy rysowaniu wygodniej będzie przy stolikach albo w ławkach.

Środki dydaktyczne

Kartki a4, kredki.

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie 5 min.

Zapytaj dzieci, jak się dzisiaj czują. Niech każde z nich narysuje w powietrzu taką minę, która wyraża ich nastrój. 

Powiedz im, że dziś przypomnicie sobie kilka scen ze spektaklu Wielki Buzz Grow”, który wspólnie oglądaliście. Porozmawiacie o rysowaniu i o emocjach Na koniec sami też będziecie rysować!

2. Chłopiec, który narysował Bazgroła 5 min.

Przypomnijcie sobie początek spektaklu i scenę, kiedy Ernest rysuje. Co się wtedy wydarzyło? Co czuł chłopiec? Dlaczego wyrzucił rysunek?

3. Rysunki wielkich malarzy 15 min.

Pokaż dzieciom kilka obrazów (w załącznikach). Pooglądajcie je przez chwilę. 

Zapytaj dzieci, jak myślą - czy wszystkie zostały namalowane przez jedną osobę? Dlaczego tak, dlaczego nie, jak im się wydaje? Czy każdy z nich obrazów został namalowany w ten sam sposób? 

Powiedz dzieciom, że każdy twórca rysuje na swój własny sposób: według swojej wrażliwości i własnego pomysłu. Sposób rysowania i miejsce w którym się rysuje, mogą wyrażać konkretne emocje twórcy obrazu.  

4. Narysujmy emocje 15 min.

Zapytaj dzieci, kiedy jest im wesoło, a kiedy smutno? Kiedy ostatnio czuły, że są na kogoś albo na coś złe? Czy czegoś się boją? Zapytaj, jakie nazwy emocji znają. Zapisz podstawowe emocji na tablicy: radość, złość, smutek, strach, spokój - albo inne, które wymienią dzieci. Rozdaj dzieciom kartki i kredki. Poproś, żeby każde dziecko wybrało sobie jedną emocję i puściło wodze fantazji - jak można ją narysować? Jak wygląda złość? A jak radość? Powiedz, że tak naprawdę, to nikt nie wie, jak wyglądają, więc mogą narysować to tak, jak chcą. 

 

5. Zakończenie 5 min.

Czy pamiętacie zakończenie spektaklu? Dorosły już Ernest towarzyszy swojemu synkowi w rysowaniu. Chłopiec się denerwuje, że nie udało mu się narysować obrazka tak samo, jak we wzorze. Pamiętacie, co wtedy robi jego Tata? W razie potrzeby możesz przypomnieć, że mówi synkowi, że nikt jeszcze nie stworzył takiego obrazka jak ten, który chłopiec namalował przed chwilą i że obaj wieszają jego rysunek na ścianie. 

 

Zapytaj dzieci, czy możecie powiesić ich rysunki w klasie. Pozostaw decyzję każdemu dziecku - jeśli któreś zdecyduje, że nie chce, żeby jego praca wisiała w klasie, to ma prawo do takiego rozwiązania.

Materiały do pobrania

O autorach

Magdalena Szpak

Pedagożka teatru, trenerka, tutorka. Współtworzy Dział Pedagogiki Teatru w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Absolwentka Wydziału Wiedzy o Teatrze warszawskiej Akademii Teatralnej  im. Aleksandra Zelwerowicza, Szkoły Treningu Grupowego przy Fundacji Szkoła Liderów oraz Szkołę Trenerów Grup Wsparcia. Certyfikowana tutorka Szkoły Liderów. Prowadzi warsztaty głównie dla osób dorosłych, wspiera w rozwoju nauczycieli i edukatorów.

Magdalena Szpak

Anna Rochowska

Pedagożka teatru, liderka dostępności, koordynatorka Zespołu Edukacji TR Warszawa, w którym pracuje od 1996 roku. Członkini Stowarzyszenia Pedagogów Teatru. Absolwentka Wydziału Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej w Warszawie, Podyplomowych Studiów dla Menadżerów Kultury na Wydziale Zarządzania UW, doktorantka w IS PAN. Wykłada na Wydziale Wiedzy o Teatrze Warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Zasiada w Radzie Programowej Fundacji Kultury bez Barier. Laureatka nagrody im. Haliny Machulskiej 2021.

W TR WARSZAWA prowadzi i inicjuje szereg projektów z zakresu pedagogiki teatru – dla różnych grup odbiorców: dla dzieci, młodzieży, studentów, dorosłych i seniorów,  jak również dla osób z niepełnosprawnościami sensorycznymi dbając o ich pełny dostęp do kultury. Uhonorowana została wyróżnieniem specjalnym podczas I Giełdy WPEK (Warszawskiego Programu Edukacji Kulturalnej) za realizację programu „Edukacja w TR” w 2009 roku, III Nagrodą podczas V Giełdy WPEK w 2014 roku za projekt „Audiodeskrypcja w TR” z 2013 roku oraz II Nagrodą podczas XI edycji konkursu WNEK w 2020 roku za projekt międzyinstytucjonalnej współpracy KULTOUR.

Anna Rochowska