Uczestnicy zastanawiali się, co jest dla nich widzialne? Co sprawia, że zwracają na coś uwagę? Czego chcieliby nie widzieć? Dzielili się wrażeniami, zmieniali perspektywy widzenia poprzez badania przestrzeni za pomocą różnych zmysłów, budowali improwizowane etiudy teatralne. Spotkanie zakończyła dyskusja dotycząca szkolnych kontekstów empatii.