Scenariusz dotyczy odnajdywania swoich marzeń i próby przekładania ich na realne cele. Może służyć do dotarcia do potrzeb grupy i pomóc w zbudowaniu scenariusza przedstawienia.
Jeśli przeprowadzenie zajęć tego wymaga.
Poduszka, przedmioty dnia codziennego: książka, kubek itp., papier (ksero, gazeta), sznurek, nożyczki, kolorowe tasiemki, każda po ok. 30 cm., sztuk tyle, ilu uczestników, kłębek włóczki.
Zebrane informacje o uczestnikach mogą pomóc w konstruowaniu scenariusza przedstawienia dla grupy.
Pierwszy uczestnik – w tym momencie będący czarodziejem – daje wybranemu koledze prezent – poduszkę, wypowiadając jednocześnie zaklęcie (np. lód, kot, kwiat). Obdarowane dziecko zachowuje się tak, jakby naprawdę otrzymało dany przedmiot. Po chwili samo zamienia się w czarodzieja. Podaje następnemu koledze inny wymyślony i zaklęty przez siebie prezent.
Wciel się w czarodzieja, machając niewidzialną różdżką i rzucając przy tym wymyślone zaklęcia, np. „kolannosklej” (nos sklejony z kolanem), „jęzopisus imius” (pisanie językiem w powietrzu swojego imienia), „wymachinanus nadgarstkus” (ruszanie dłońmi we wszystkich kierunkach) itp. Zadaniem dzieci jest odgadnąć zaklęcie i wykonać czynność. Następnie zachęć, by sami wymyślali kolejne hasła. Zabawa może trwać do wyczerpania pomysłów.
Na koniec rzucasz Zaklęcie Odrętwienia: wszyscy zastygają w jakiejś pozie; stopniowo odczarowujesz części ciała, którymi uczestnicy kolejno zaczynają ruszać – oczy, czoło, usta, szyja, ręce itd. W końcu całe ciało zaczyna tańczyć. Możesz rzucać kolejne zaklęcia np. „brakuskościus” - zanikania kości. Dzieci wyobrażają sobie, ze sa pozbawione kości, szkieletu, ciało wiotczeje i wygina się we wszystkie strony.
Rozdaj dzieciom proste przedmioty z otoczenia (książka, kubek, butelka itd.) oraz papier, sznurek, nożyczki. Zadaniem uczestników jest wymyślenie Zaklęcia Przemiany oraz przerobienie przedmiotu w coś innego. Wszyscy po kolei wypowiadają swoje wymyślone zaklęcia i mówią o przemienionym przedmiocie.
Dzieci dobierają się w pary, siadają. Każdy otrzymuje kawałek kolorowej tasiemki, zwiją ją w dłoni i rzuca na podłogę. Uczestnicy nawzajem próbują zinterpretować kształt, który powstał i przepowiedzieć z niego przyszłość swojemu koledze z pary.
Wszyscy pozostają na swoich miejscach. Podaj kłębek włóczki jednemu dziecku, które, zostawiając koniec nitki w dłoni, odrzuca kłębek kolejnej osobie i tak aż do momentu, aż wszyscy będą trzymać nić. Dzieci wstają, powoli przemieszczają się po sali w dowolnych kierunkach, zwracając uwagę na to, by nić pozostawała cały czas wszędzie napięta. Na twój znak zatrzymują się i odkładają włóczkę na podłodze. Wracają po swoje przedmioty wykonane w Ćwiczeniu Transmutacji i umieszczają w dowolnym miejscu wśród nici. W ten sposób na podłodze mamy: rozrzucone wcześniej sznurki, nić oraz przedmioty. Poproś, by każdy z uczestników powiedział jedno zdanie o tym, co widzi w tej plątaninie (co zwróciło jego uwagę, coś ciekawego lub czego się nie spodziewał, dziwnego, ładnego itd.)
Usiądźcie w kręgu. Poproś, by uczestnicy spojrzeli na podłogę jak na Konstelację Marzeń. Czy w powstałej kompozycji zauważają coś, co przypomina ich marzenia, życzenia. I gdyby jednym ruchem różdżki dało się wyczarować to coś, czego się pragnie, co by to było? Zachęć, do dzielenia się refleksjami. Zapytaj, czy któreś z tych marzeń można by zrealizować, zmaterializować bez magii (tutaj mogą pojawić się tu również trudne tematy – dotyczące straty, emocji, głębokich przeżyć). Wspólnie poszukajcie pomysłów na realizację każdego marzenia. Spróbujcie podsumować, zastanawiając się, czy magia może zdarzyć się na co dzień.
Wiek 4-6 lat
Wiek 6-10 lat
Wiek 4-6 lat
Wiek 6-10 lat