1. Rozgrzewka 15 min.

Obejrzyjcie wspólnie animacje opowiadającą historię Antygony (film jest w języku angielskim).

https://www.youtube.com/watch?v=Lak0__1Hqwc

Wariant: Usiądźcie w kręgu i powiedz uczniom, że wspólnie przypomnicie sobie historię Antygony (bohaterki utworu Sofoklesa). Poproś o wymienienie głównych postaci dramatu z krótką informacją o tym, kim były. Następnie odtwórzcie wspólnie akcję utworu: każda kolejna osoba dodaje do opowieści tylko jedno zdanie. Kontynuujcie aż do zamknięcia historii.

Kiedy już odtworzycie całą historię, spytaj uczniów, o czym dla nich jest ta antyczna opowieść.

2. Burza mózgów 10 min.

Zapowiedz, że teraz przejdziecie do współczesnego utworu „Antygona w Nowym Jorku”. Zapytaj uczniów, jaki był ich zadaniem powód, dla którego Janusz Głowacki sięgnął po motyw Antygony. Zróbcie burzę mózgów – pomysły możesz spisywać na tablicy.

3. Budowa tragedii 20 min.

1. Powiedz uczniom, że wrócicie na chwilę do „Antygony” Sofoklesa, by zobaczyć, jak zbudowana była klasyczna grecka tragedia.

Spytaj uczniów, czy pamiętają trzy pojęcia odnoszące się do kompozycji dramatu; przypomnijcie sobie ich znaczenie:

PROTASIS – EKSPOZYCJA 
w klasycznej tragedii przedstawienie sytuacji wyjściowej i bohaterów tragedii.

EPITASIS – PUNKT KULMINACYJNY

Narastanie napięcia, spotęgowanie powikłań poprzedzające katastrofę w dramacie; moment, w którym napięcie przeciwstawnych dążeń osiąga najwyższy stopień; rozpoczyna się tzw. proces upadku bohatera.

 
CATASTROPHE – KATASTROFA

W klasycznej tragedii decydujące zdarzenie, rozstrzygające o losie bohatera i rozwiązaniu dramatu, najczęściej tragiczne w skutkach, klęska bohatera.

 

2. Poproś, aby uczniowie przyjrzeli się komiksowym reprezentacjom wspomnianych pojęć w „Antygonie"*. Żeby to zrobić otwórz następujący link: https://www.storyboardthat.com/lesson-plans/antigone-by-sophocles/three-act-structure

*Komiksy są w języku angielskim, poproś uczniów o korzystanie ze słownika internetowego, jeśli napotkają jakieś trudności w rozumieniu tekstu.

4. Współczesna tragedia 20 min.

Podziel klasę na sześcioosobowe grupy. Powiedz uczniom, aby zainspirowali się komiksem z poprzedniego ćwiczenia i odnaleźli EKSPOZYCJĘ, PUNKT KULMINACYJNY I KATASTROFĘ w sztuce Janusza Głowackiego. Które momenty „Antygony w Nowym Jorku” odpowiadają tym hasłom?

Rozdaj uczniom duże arkusze brystolu oraz powiedz, żeby wybrali przybory do rysowania. Poproś o narysowanie każdego elementu w formie komiksu. Niech podzielą się zadaniami i wyznaczą, które osoby będą odpowiedzialne za rysunki, a które za teksty im towarzyszące. Przypomnij, żeby pamiętali o przedyskutowaniu spójnej wizji i nie zapomnieli umieścić nazwy danego momentu akcji w widocznym miejscu.

5. Prezentacja 20 min.

1. Kiedy prace będą skończone, poproś każdą grupę o prezentację. Porozmawiajcie wspólnie o tym, co pojawiło się we wszystkich grupach. Zastanówcie się, czy wszystkie grupy wybrały te same momenty na zobrazowanie EKSPOZYCJI, PUNKTU KULMINACYJNEGO I KATASTROFY. A może widzicie pomiędzy nimi jakieś różnice?

2. Wróćcie jeszcze na chwilę do komiksu dotyczącego „Antygony" Sofoklesa i sprawdźcie, czy wybrane przez Was momenty ze sztuki „Antygona w Nowym Jorku” w jakiś sposób nawiązują do tych z „Antygony”?

3. Niech uczniowie spotkają się ponownie w grupach, w których pracowali. Ich zadaniem jest stworzenie listy wszystkich elementów „Antygony w Nowym Jorku", w których według nich Janusz Głowacki nawiązuje do „Antygony” Sofoklesa.

6. Podsumowanie 5 min.

Spytaj uczniów, o czym jest dla nich historia Antygony w Nowym Jorku? Dlaczego Janusz Głowacki wykorzystuje postać Antygony w tytule swojej sztuki, co chce nam powiedzieć?