Jak cię widzą, tak cię piszą – strój i kostium teatralny
Marta Knopik

Jak cię widzą, tak cię piszą – strój i kostium teatralny

„Jak cię widzą, tak cię piszą” – mówi stare polskie przysłowie. Podczas zajęć uczniowie i uczennice zastanowią się nad tym, co poszczególne elementy ubioru mówią o noszących je ludziach. Spojrzą na ubranie jako na jeden z elementów komunikacji międzyludzkiej i spróbują zdekodować informacje o bohaterach ukryte w kostiumach teatralnych.

  • Informacje o konspekcie

    Grupa wiekowa Wiek 10-13 lat
  • Rodzaj zajęć język polski, plastyka / sztuka / wiedza o kulturze, godzina wychowawcza
  • Miejsce sala lekcyjna
  • Czas 45 minut
  • Cel zajęć
    • zastanowienie się nad rolą ubioru rozumianego jako element komunikacji międzyludzkiej.

     

  • Metody pracy rozmowa kierowana, rozmowa , ćwiczenia konstruktorskie i manualne

Przygotowanie do zajęć

Aranżacja przestrzeni

Stanowiska odpowiednie do pracy grup (stoły, krzesła), miejsce do ekspozycji prac plastycznych uczniów.

Środki dydaktyczne

Wydrukowane lub wycięte z gazet zdjęcia postaci o zróżnicowanym ubiorze (np. król, polityk, punk, gwiazda rocka, Indianin, żołnierz, sportowiec itd. – przykładowe zdjęcia w załączeniu), rzutnik do wyświetlenia kadrów ze spektakli przedstawiających kostiumy teatralne lub wydrukowane zdjęcia kostiumów, materiały plastyczne potrzebne do wykonania projektu kostiumu.

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie do zajęć 5 min.

Przedstaw uczniom tematykę i cele zajęć. Następnie porozmawiajcie o tym, jakie stroje uczniowie zakładają w różnych sytuacjach. Jakie ubranie będzie adekwatne na uroczystość rodzinną, szkolną dyskotekę, rozdanie świadectw i dlaczego?

Zapytaj uczniów, z czego wynika zróżnicowanie ubioru zależnie od okazji? Co się dzieje, jeśli nasz strój jest nieadekwatny do sytuacji?

2. Ubranie jako element komunikacji międzyludzkiej 15 min.

1. Wyświetl na rzutniku lub powieś w widocznym miejscu zdjęcie charakterystycznej pod względem stroju postaci. Wybierz jedną z ilustracji z załącznika. Porozmawiajcie o tym, co osoba ze zdjęcia ma na sobie, jaką funkcję pełni jej ubiór, co mówi o tej postaci. Zwróćcie uwagę na kolory, materiały, kształty i faktury, dodatki oraz wszelkie inne elementy ubioru. W ten sposób we wspólnym omówieniu fotografii stworzycie kryteria do późniejszej samodzielnej interpretacji zdjęć przez uczniów.

2. Podziel uczniów na grupy. Każda z nich otrzymuje (losuje lub wybiera samodzielnie) inne zdjęcie. Zadaniem uczniów jest nazwanie znaczących elementów strojów postaci i zastanowienie się nad ich funkcją. Co komunikują? Jak odbieramy tę postać ze względu na ubiór? Co jej strój o niej mówi? Niech uczniowie odwołują się do elementów, o których rozmawialiście wcześniej (kolory, materiały, kształty, faktury, dodatki etc.)

Po zakończonej pracy poproś grupy, aby opowiedziały na forum o swoich spostrzeżeniach z rozmowy w grupach: czego możemy się dowiedzieć o osobie, patrząc na jej strój?

3. Kostium teatralny / filmowy 15 min.

Na tym etapie zaproś uczniów do rozmowy o roli kostiumu w dziełach scenicznych lub filmowych. W tym celu możesz wybrać jeden z dwóch wariantów pracy.

Wariant I: Wyświetl lub powieś na tablicy zdjęcia kilku kostiumów teatralnych lub filmowych. Jeśli byliście ostatnio w teatrze lub oglądaliście wspólnie film (przykłady: „Czarownica”, „Alicja w Krainie Czarów”), możesz wykorzystać ten fakt i w analizie odwołać się do kostiumów z tego dzieła.

Każdej z grup przydziel jeden z kostiumów i poproś o pracę analogiczną do poprzedniego etapu. Niech zespoły zastanowią się nad doborem elementów kostiumów, materiałów, z jakich zostały wykonane. Co ten strój mówi o postaci? W jaki sposób wpływa na to, jak ją odbieramy?

Wariant II: Ten wariant zakłada porównanie kostiumów z dwóch różnych realizacji tego samego tekstu (np. klasyczna i współczesna realizacja „Balladyny”).

W tym wariancie daj każdemu zespołowi dwa zdjęcia kostiumów tej samej postaci – każde z innej realizacji. Niech uczniowie przyjrzą się kostiumom według podobnych kryteriów, co w poprzednim etapie i zastanowią, co różni oba kostiumy i jak to wpływa na nasz odbiór tej postaci. Zbierzcie ich wnioski na forum.

 

4. 5 min.

Jeśli jesteście w trakcie omawiania jakiegoś tekstu literackiego, możesz zaproponować grupie ćwiczenie polegające na zaprojektowania kostiumu dla wybranego bohatera (w parach, grupach) lub poprosić, aby chętne osoby przygotowały taki projekt w domu i zaprezentowały na następnych zajęciach.

Omówicie powstałe prace w kontekście tematu zajęć, czyli tego, co dany kostium komunikuje, co mówi nam o postaci.

5. Podsumowanie zajęć 5 min.

Usiądźcie w kręgu. Porozmawiajcie o tym, jak ubiór i kostium wpływają na postrzeganie ludzi / postaci? Jakie informacje o nich niosą? Co uczniowie uświadomili sobie w trakcie zajęć, jakie myśli im towarzyszyły, z czym wychodzą z zajęć?

Materiały do pobrania

O autorach

Marta Knopik

Marta Knopik

Podobne konspekty

  • Wiek 10-13 lat

    miniaturka konspektu Wyobraźnia jako wehikuł (Joanna Kulmowa "Marzenia" i "Krajdywan")

    Anna Zalewska-Uberman

    Wyobraźnia jako wehikuł (Joanna Kulmowa "Marzenia" i "Krajdywan")

  • Wiek 13-16 lat

    miniaturka konspektu Co ty masz na sobie?!

    Karolina Pluta

    Co ty masz na sobie?!

  • Wiek 16-19 lat

    miniaturka konspektu Maska

    Dorota Ogrodzka

    Maska

  • Wiek 6-10 lat

    miniaturka konspektu Ubranie czy przebranie? Scenariusz zajęć na kółko teatralne

    Wiktoria Rutkowska, Paulina Andruczyk

    Ubranie czy przebranie? Scenariusz zajęć na kółko teatralne