Warsztat do spektaklu „Kolorowi ludzie” w reż. Honoraty Mierzejewskiej-Mikoszy z Opolskiego Teatru Lalki i Aktora. Poszczególne sceny z przedstawiania posłużą przyjrzeniu się mechanizmom konfliktu.
Klasyczny układ sali, uczniowie mogą pozostać w swoich ławkach, ale niech blaty pozostaną puste.
Plastelina (w ilości potrzbnej do ulepienia ludzika przez każdego ucznia).
Konspekt powstał do spektaklu "Kolorowi ludzie" (reż. H. Mierzejewska-Mikosza, Opolski Teatr Lalki i Aktora) we współpracy z programem Internetowy Teatr TVP.
Zapytaj uczniów, czy pamiętają scenę w spektaklu, kiedy Ona i On stworzyli ludzi. Spróbujcie scharakteryzować tych ludzi: poproś dzieci, żeby przypomniały sobie, jak wyglądali i jak się zachowywali.
Uważnie wysłuchaj wszystkich odpowiedzi. Nie oceniaj ich, pozwól wybrzmieć wszystkim głosom.
Zapowiedz uczestnikom, że dziś zajmiecie się zagadnieniem kłótni i przyjrzycie się temu, jak ludzie zachowują się w sytuacji konfliktowej oraz jak mogą lepiej się rozumieć z innymi.
Każdy uczeń ma do dyspozycji plastelinę. Poproś, by ulepił z niej jednego ludzika ze spektaklu. Niech ludzik przyjmie taką pozę, jakby się z kimś kłócił.
Możesz również dać uczniom do dyspozycji plastelinę w czterech kolorach: białym, żółtym, czerwonym i czarnym. Wówczas możliwym tematem pracy są również konflikty na tle rasowym.
Gdy uczniowie skończą pracę, poproś, by w parze z kolegą/z koleżanką z ławki ustawili ludziki na blacie w taki sposób, aby było widać, że się kłócą. Powiedz, że powstałe figurki mogłyby się pojawić w scenie spektaklu – czego mogłaby ona dotyczyć? Powiedz uczniom, że mogą się inspirować tematami kłótni z przedstawienia lub zaproponować własne.
Niech uczniowie w parach ustawią swoje ludziki tak, jakby uczestniczyły w kłótni i zastanowią się, co mówią do siebie w tej sytuacji? Każda osoba z pary ma tylko jedno zdanie, które może wypowiedzieć.
Ławki stają się sceną. Cała klasa może przemieszczać się, oglądając i słuchając każdej kłótni lub możesz poprosić tylko chętne osoby do zaprezentowania swoich scenek.
Po prezentacji zapytaj dzieci, jak ich zdaniem czują się ludzie podczas kłótni? Jak zmienia się ich sylwetka? Co się z nimi dzieje?
Ponownie uważnie wysłuchaj wszystkich odpowiedzi.
Zapowiedz dzieciom, że teraz przyjrzycie się uważnie jednej z sytuacji konfliktowych. Poproś chętną parę o wyjście na środek ze swoimi ludzikami i przedstawienie na forum klasy sytuacji konfliktowej stworzonej w poprzednim zadaniu.
Poproś stojącą na środku parę, by przypomniała, o co kłóciły się ich postacie i ponownie odegrała scenkę. Każdą osobę z pary prosimy kolejno o uzasadnienie, czemu ulepiony przez niego ludzik wziął udział w kłótni, co było powodem takiego zachowania. Może ktoś z klasy chciałby dopowiedzieć, jak on widzi motywacje postaci?
Dopiero potem, gdy wysłuchacie głosu obu stron, zastanówcie się, czy zgoda jest możliwa i w jaki sposób można do niej doprowadzić.
Jeśli pozwala na to czas, niech więcej par powtórzy ten schemat działania.
Zadanie jest inspirowane zasadami komunikacji, które są podstawą porozumiewania się w idei Porozumienia Bez Przemocy Marshalla Rosenberga. Dlatego ważne jest, by nie szukać rozwiązań konfliktu od razu. Celem jest praca, która uwzględnia zrozumienie uczuć i wysłuchanie potrzeb obu stron.
Uważnie formułuj pytania o powody zachowania. Przykładowo, jeśli dzieci pracują na scenie ze spektaklu, która dotyczy kłótni o banana, to zapytaj je, jak myślą, dlaczego te dwie osoby kłócą się właśnie o to, czego tym osobom może brakować, czego w związku z tym potrzebują.
Pedagożka teatru, trenerka, tutorka. Współtworzy Dział Pedagogiki Teatru w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Absolwentka Wydziału Wiedzy o Teatrze warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza, Szkoły Treningu Grupowego przy Fundacji Szkoła Liderów oraz Szkołę Trenerów Grup Wsparcia. Certyfikowana tutorka Szkoły Liderów. Prowadzi warsztaty głównie dla osób dorosłych, wspiera w rozwoju nauczycieli i edukatorów.
Pedagożka teatru, trenerka, kuratorka, managerka kultury. W latach 2016-2022 kierowniczka Działu Pedagogiki Teatru w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego. Obecnie jako freelancerka prowadzi warsztaty dla różnych instytucji i organizacji w całej Polsce oraz projektuje materiały edukacyjne i rozwojowe (przede wszystkim jako część składu Kolektywu Sensotwórczego). Jej głównym obszarem zainteresowania jest współczesny teatr dla dzieci, młodzieży i rodzin.
Wiek 6-10 lat
Wiek 13-16 lat
Wiek 10-13 lat
Wiek 10-13 lat