Konspekt zajęć: Co śmieszy młodzież?

Nasza strona wykorzystuje pliki cookies (tzw. ciasteczka). Dzięki nim, indywidualnie dostosowujemy stronę do Twoich potrzeb. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce. Dowiedz się o polityce prywatności.

Monika Mioduszewska

Co śmieszy młodzież?

Tematem zajęć jest rozmowa o tym, co śmieszy młodzież. Członkowie klasy tworzą zespoły badawcze, które szukają odpowiedzi na pytanie o humor charakterystyczny dla ich generacji. Uczniowie sami dostarczają materiał badawczy – dzielą się przykładami zabawnych filmów, zdjęć, postów, memów itp. Zajęcia można też wykorzystać do wprowadzenia pojęcia "styl naukowy".

Informacje o konspekcie
Grupa wiekowa Wiek 13-16 lat
Rodzaj zajęć język polski, godzina wychowawcza
Miejsce sala lekcyjna
Czas 45 minut

Cel zajęć
- szukanie przez uczniów odpowiedzi na pytanie: co jest zabawne z perspektywy współczesnej młodzieży?
- sprawdzenie się w roli badacza konkretnego zagadnienia.
Metody pracy rozmowa , mapa myśli, improwizacje słowne

Przygotowanie do zajęć

Zadanie dla ucznia

Przed zajęciami poproś uczniów, żeby każdy przyniósł na nie coś, co go śmieszy – może być sms, filmik, mem, fragment książki, obraz, zdjęcie, post na portalu społecznościowym etc. Każdy sam decyduje, co to będzie. Koniecznie poinformuj, że materiał będzie prezentowany na forum klasy.

Aranżacja przestrzeni

Stoły przygotowane do pracy w grupach.

Środki dydaktyczne

Materiały przyniesione przez uczniów (patrz: Zadanie dla ucznia).

1. Wstęp 5 min.

Zaproponuj uczniom, żeby sobie wyobrazili, że są dziś badaczami, którzy chcą się dowiedzieć, co bawi dzisiejszą młodzież. Następnie poproś, żeby wspólnie się zastanowili, jakie podejście powinien mieć ktoś, kto chce coś zbadać? Jakie pytania powinien zadawać? Na co zwracać uwagę?

2. Prace terenowe 10 min.

Poproś uczniów, aby rozeszli się swobodnie po sali i zamienili w badaczy. Niech podchodzą do kolegów, by dowiedzieć się, co przynieśli na zajęcia oraz dlaczego dana rzecz ich śmieszy. Zachęć, by każdy przeprowadził jak największą liczbę rozmów.

3. Narada badaczy 10 min.

Podziel grupę na pięcioosobowe zespoły. Najlepiej, żeby tworzyły je osoby, które na co dzień rzadko ze sobą pracują. Poproś, aby członkowie grup wymienili się swoimi spostrzeżeniami na temat tego, co usłyszeli podczas prac terenowych. Zaproponuj, żeby stworzyli mapę tego, co wywołuje śmiech młodzieży (do jej stworzenia niech użyją brystolu, flamastrów i materiałów, które przynieśli). Może niektóre rzeczy się ze sobą łączą, a niektóre są zupełnie różne? Czy mapa pokazuje im jakąś prawidłowość, pozwala na dokonanie kategoryzacji?

4. Raport z badań 20 min.

1. Poproś grupy, aby na podstawie obserwacji i stworzonej mapy spróbowały dokonać opisu badawczego tego, co śmieszy młodzież – niech w tworzeniu opisu inspirują się stylem naukowym.

Wariant: Możesz zaproponować dodatkowe wyzwanie dla grup, niech spróbują opowiedzieć o tym, co zaobserwowali:

- komuś ze starszego pokolenia,

- z innego czasu (epoki),

- z innej planety,

- z innej części świata,

- komuś bez poczucia humoru.

Jeśli zdecydujesz się na taką wersję zadania, każdej grupie przydziel jedną perspektywę, zgodnie z którą będzie ona prezentować swoje obserwacje na forum.

2. Poproś grupy, żeby zaprezentowały swoje opisy badawcze.

3. Na koniec podyskutujcie o tym, jaki obraz poczucia humoru młodzieży wyłania się z tych prezentacji. Poproś uczniów, żeby zastanowili się, czy udało im się opisać, co śmieszy młodzież. Na koniec zapytaj, jak się czuli w roli badaczy.

O autorach

Monika Mioduszewska

Kulturoznawczyni, pedagożka teatru, przewodniczka.

Absolwentka kulturoznawstwa na Uniwersytecie Humanistycznospołecznym SWPS w Warszawie i pedagogiki teatru na Uniwersytecie Warszawskim. Konsultantka programowa w Teatrze Dramatycznym im. Jerzego Szaniawskiego w Płocku. Ukończyła warsztat mistrzowski Adriana Jacksona „Rainbow of desire” oraz w kurs „Teatr ze społecznością” organizowane przez Fundację Edukacji i Kultury Drama Way z Warszawy. Absolwentka Szkoły Pedagogów Teatru organizowanej przez Instytut Teatralny w Warszawie. Jest prelegentką klubu filmowego dla niewidomych IKFON prowadzonego przez Stowarzyszenie „De Facto” i przewodniczką Płockiej Lokalnej Organizacji Turystycznej. Współtworzy ogólnopolską Antyprzemocową Sieć Kobiet - ASK oraz grupę HERstoria Płocka, która zajmuje się odkrywanie kobiecej historii Płocka

Podobne konspekty

miniaturka konspektu Co było, a co jest? – o wprowadzaniu zmian

Katarzyna Kotarska

Co śmieszy młodzież?