Tematem zajęć jest piękno. Uczestnicy przyjrzą się temu, co sami uznają za piękne i zastanowią, co powoduje, że coś nam się podoba. Co jest piękne? Kto o tym decyduje? Jaki wpływ mają na nas kanony i wzorce piękna? Konspekt można wykorzystać podczas godziny wychowawczej lub zajęć etyki i filozofii.
Przed zajęciami poproś uczniów, żeby na kolejne zajęcia przynieśli fotografię czegoś, co uważają za piękne. Może to być obraz, rzeźba, film, ceramika, przedmiot codziennego użytku, ubranie, wycinek z gazety, miejsce.
Tradycyjny układ sali.
Słownikowy opis haseł piękno i piękny [załącznik].
Długopisy / ołówki / flamastry, brystol, kartki.
Podziel uczniów na pięcioosobowe grupy i poproś, żeby sobie opowiedzieli o rzeczach pięknych, nad którymi mieli się zastanowić przed zajęciami. Mogą sobie pokazać zdjęcia i opowiedzieć, dlaczego uważają je za piękne. Czy zawsze im się wydawały piękne?
Poproś uczniów, żeby w tych samych grupach zastanowili się, z czym im się kojarzy piękno. Niech wypiszą na brystolu wszystko, co im przychodzi do głowy. Co pojawiało się na wcześniejszym etapie? Mogą też dodać nowe skojarzenia.
Poproś uczniów, żeby podzielili się swoimi skojarzeniami na forum – umieśćcie arkusze z zapiskami grup w widocznym miejscu (na tablicy / ścianie).
Przyjrzyjcie się Waszym listom skojarzeń. Zapytaj o spostrzeżenia, na ile te stworzone listy są do siebie podobne? Jakie hasła powtarzają się?
Poproś, żeby uczniowie przeczytali, jak hasła piękno i piękny/a/e zostały przedstawione w Słowniku języka polskiego PWN. Do jakich kategorii odnoszą się te definicje? Następnie poproś, aby uczniowie skonfrontowali z nimi to, co sami zapisali. Czy to się pokrywa? A może pozostaje w sprzeczności? Niech spróbują uzupełnić słownikową definicję piękna o to, czego im w niej brakuje.
Zastanówcie się wspólnie, czy istnieje coś takiego, jak wzorzec piękna? A może dla każdego jest ono czymś innym?
Poproś uczniów, żeby wrócili do swoich zespołów i zastanowili się, skąd wiemy, że coś jest piękne. Daj chwilę na dyskusję.
Następnie wprowadź pojęcie kanonu piękna. Przydziel zespołom hasła do pracy (np. ciało kobiece, ciało męskie, sztuka, popkultura, moda, przestrzeń itp.) i poproś, by uczniowie zastanowili się, co stanowi współczesny kanon piękna w tym obszarze. Co się na niego składa? Kto go ustala / narzuca?
Poproś uczniów, żeby zaprezentowali efekty swoich poszukiwań. Porozmawiajcie o tym, skąd biorą się te kanony? Co o nas mówią? Jaki jest ich stosunek do nich? Jak wpływają one na nasze indywidualne poczucie piękna?
1. Na koniec wróćcie do zdjęć, które przynieśliście na zajęcia. Stwórzcie waszą wspólną galerię piękna. Rozłóżcie zdjęcia na podłodze, a pod każdym zdęciem umieśćcie kartkę. Osoby oglądające niech napiszą jedno zdanie pod każdym zdjęciem dotyczące tego, jakie przemyślenia na temat piękna w nich wywołuje.
2. Niech każdy autor wróci do swojego zdjęcia i przeczyta zdania. Następnie, niech uczniowie w parach krótko podzielą się swoimi przemyśleniami na temat tego, co przeczytali pod swoim zdjęciem. Niech się zastanowią nad własną definicją piękna.
Scenariusz możesz zrealizować, pracując zdalnie. W tym celu skorzystaj z platformy do spotkań wirtualnych, np. Zoom. Poproś uczniów, żeby włączyli kamery – to Wam ułatwi komunikację.
Oto wskazówki do poprowadzenia zajęć online:
- W ćwiczeniach, które wymagają pracy w mniejszych grupach, skorzystaj z opcji Breakout Rooms, żeby przydzielić uczniów do pokoi, w których będą mogli pracować w zespołach. W menu, które pojawi się po wyborze tej opcji, możesz ustalić czas pracy, co pomoże Ci trzymać się czasu podanego w scenariuszu.
- W trakcie zajęć uczniowie dzielą się wnioskami z pracy w grupach na forum – możesz je zbierać, tworząc na bieżąco notatkę z ich wniosków (na czacie Zoom lub w pliku tekstowym). Aby była widoczna dla wszystkich, korzystaj z opcji Share Screen. Możesz też zapisać plik i przesłać go uczniom. Możesz też skorzystać z aplikacji Jamboard.
- W ćwiczeniu „Szukamy piękna” i „Z czym nam się kojarzy piękno” skojarzenia grupy może spisywać na kartce jedna osoba z grupy lub możesz udostępnić uczniom dokument w aplikacji Jamboard, w którym wszyscy mogą pracować razem.
- W ćwiczeniu „Niech przemówią obrazy” również możecie wykorzystać aplikacji Jamboard. Udostępnij uczniom dokument i poproś, żeby każdy wkleił w nim wybrane przez siebie zdjęcie. Pod zdjęciem każda osoba będzie mogła napisać swoje zdanie.
Kulturoznawczyni, pedagożka teatru, przewodniczka.
Absolwentka kulturoznawstwa na Uniwersytecie Humanistycznospołecznym SWPS w Warszawie i pedagogiki teatru na Uniwersytecie Warszawskim. Konsultantka programowa w Teatrze Dramatycznym im. Jerzego Szaniawskiego w Płocku. Ukończyła warsztat mistrzowski Adriana Jacksona „Rainbow of desire” oraz w kurs „Teatr ze społecznością” organizowane przez Fundację Edukacji i Kultury Drama Way z Warszawy. Absolwentka Szkoły Pedagogów Teatru organizowanej przez Instytut Teatralny w Warszawie. Jest prelegentką klubu filmowego dla niewidomych IKFON prowadzonego przez Stowarzyszenie „De Facto” i przewodniczką Płockiej Lokalnej Organizacji Turystycznej. Współtworzy ogólnopolską Antyprzemocową Sieć Kobiet - ASK oraz grupę HERstoria Płocka, która zajmuje się odkrywanie kobiecej historii Płocka
Wiek 13-16 lat
Wiek 16-19 lat
Wiek 13-16 lat
Wiek 10-13 lat
