Wizja szklanych domów z powieści Żeromskiego „Przedwiośnie" stanie się początkiem rozmowy o miastach przyszłości. Uczestnicy przyjrzą się opisanej w utworze koncepcji. Następnie w grupach będą tworzyć wizualizacje zmian, które chcieliby wprowadzić w miastach.
Stoliki zestawione do pracy w grupach.
Gazety, wydruki zdjęć z Internetu przedstawiających nowoczesną architekturę, reprodukcje obrazów, fotografie, skrawki materiałów plastycznych o różnych fakturach lub przedmiotów codziennego użytku: ołówki, sznurówka, kapsel, worek na śmieci etc.. Kleje, nożyczki (po kilka sztuka dla każdej grupy).
1. Wyjaśnij klasie, że podczas dzisiejszych zajęć podejmiecie rozmowę o mieście przyszłości. Punktem wyjścia będzie wizja szklanych domów przedstawiona przez Seweryna Barykę synowi Cezaremu w „Przedwiośniu” Stefana Żeromskiego.
Zacznij od wprowadzenia klasy w kontekst powstania idei szklanych domów: Żeromski zaczerpnął ten pomysł z „Tygodnika Ilustrowanego”, w którym zamieszczono ilustrację budynku ze szkła i stali. Żeromski potraktował myśl architektoniczną jako metaforę wizji społeczno-polityczną powojennej Polski. Zapowiedz, że w pierwszym zadaniu uczniowie i uczennice będą pracować w zespołach i korzystać z tekstu Żeromskiego. Dostaną do opracowania różne tematy, które pozwolą im przyjrzeć się dosłownej i metaforycznej warstwie tej koncepcji.
Hasła do pracy w zespołach (jeżeli klasa jest liczna, dwa zespoły mogą opracować to samo hasło):
- szklane domy jako budynek mieszkalny – zalety i wady,
- szklane domy jako wizja architektoniczna – co w niej jest oparte na realnych możliwościach, a co jest mrzonką?
- szklane domy jako wizja wymarzonego ustroju społecznego – co zakłada?
- szklane domy a rzeczywistość po przyjeździe Baryków do Polski.
2. Na koniec zaprezentujcie wyniki pracy poszczególnych grup.
3. Po prezentacji poproś, aby zespoły określiły z perspektywy swojego zespołu, czego symbolem są szklane domy. Daj chwilę na dyskusję i poproś przedstawicieli o przedstawienie wniosków w formie dokończenia zdania: „Szklane domy to symbol…..”
Poleć, aby uczniowie dobrali się w pary i zastanowili nad współczesną zabudową miast. Niech skorzystają ze zdjęć przyniesionych przez siebie na lekcję (może to być pokaz zdjęć w telefonie). Na ile ich zdaniem wizja architektoniczna szklanych domów jest realizowana współcześnie?
Wprowadź uczniów w drugą część zajęć: wyjaśnij, że zastanowicie się nad tym, jak będą wyglądały miasta przyszłości. Podziel młodzież na 5 grup i poproś, aby każda dyskutowała na temat wylosowanego aspektu:
- budynki mieszkalne;
- budynki użyteczności publicznej (szkoły, teatry, kina, sklepy, galerie handlowe, obiekty sportowe etc.);
- publiczna przestrzeń miejska (parki, skwery, boiska, plaże, ścieżki rowerowe, place etc.);
- transport publiczny;
- miejsca pracy.
1. Poproś, aby grupy stworzyły kolaże, które pozwolą im zwizualizować własne wizje. Rozdaj im instrukcje dotyczące tworzenia kolażu.
Instrukcja stworzenia kolażu:
-spośród przyniesionych przez nauczyciela materiałów wybierzcie te, które kojarzą się Wam z idealnym miastem przyszłości. Mogą to być zarówno materiały wizualne: Wasze własne rysunki, ilustracje z gazet, reprodukcje obrazów, fotografie, skrawki materiałów plastycznych o różnych fakturach lub przedmiotów codziennego użytku: ołówki, sznurówka, kapsel, worek na śmieci etc. oraz materiały tekstowe: pojedyncze słowa, cytaty, wiersze etc. Zdecydujcie, których z nich chcecie użyć.
- stwórzcie kompozycję - przymierzajcie, przesuwajcie, dodajcie i odejmujcie elementy, następnie je przyklejcie do planszy.
- popatrzcie na wasz kolaż, może chcecie jeszcze coś dorysować, dopisać ?
2. W finale zajęć grupy prezentują swoje prace na forum. Możecie je też obejrzeć wspólnie w formie wystawy
Na koniec pracy porozmawiajcie wspólnie:
Jaka wizja społeczeństwa jest wpisana w Wasze projekty ?
Może – wzorem hasła szklane domy – nadacie nazwy Waszym koncepcjom?
Pedagożka teatru, autorka scenariuszy zajęć dla nauczycieli, teatrolożka i tutorka. Ukończyła Filologię Polską (specjalność: teatrologiczna i edytorska) na Uniwersytecie Gdańskim (2003) i specjalistyczne szkolenie dla pedagogów teatru w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie (TISZ ANEX 2008-2009). Pracuje w Teatrze Miejskim im. Witolda Gombrowicza w Gdyni, gdzie od dwunastu lat łączy bycie specjalistką do spraw edukacji teatralnej i członkinią Komisji Artystycznej Ogólnopolskiego Konkursu o Gdyńską Nagrodą Dramaturgiczną. Współpracuje z Instytutem Teatralnym w Warszawie jako pedagożka teatru i tutorka oraz z Gdańskim Teatrem Szekspirowskim.
Wiek 16-19 lat
Wiek 16-19 lat
Wiek 13-16 lat
Wiek 16-19 lat