Podczas zajęć uczniowie będą mieli za zadanie przeanalizować często używany zwrot „ typowy” / „typowa” w odniesieniu do własnej grupy wiekowej. Stworzone przez nich komiksy, tzw. paski, będą pretekstem do rozmowy na temat istnienia typowego nastolatka / typowej nastolatki. Jak się zachowuje? I czy w ogóle istnieje ? W nadaniu rozmowie szerszego kontekstu pomoże krótki fragment książki „Bycie i czas” Martina Heideggera.
Sala lekcyjna z tradycyjnym układem ławek.
Gazety ilustrowane. Nożyczki, klej, kartki papieru, piłka, przybory do pisania i rysowania. Paski komiksowe wycięte z gazet lub wydrukowane z Internetu. Mała piłeczka (np. do tenisa ziemnego)
1. Zaproponuj uczestniczkom i uczestnikom zajęć zabawę w skojarzenia. Potrzebna Wam będzie piłeczka. Wyjaśnij, że zdaniem osoby, która otrzymuje piłkę jest podanie dowolnego skojarzenia ze słowem „typowy" / "typowa". Rozpocznij działanie: rzuć piłkę wybranej przez siebie osobie, mówiąc słowa „ typowy" / "typowa” i poproś o głośne wypowiedzenie pierwszego skojarzenia do tych wyrazów. W kolejnym kroku to ta osoba rzuci piłkę dalej wypowiadając słowa "typowa" / "typowy" (prosząc tym samym następną osobę o jej skojarzenie). Spróbujcie podawać piłkę i skojarzenia do momentu, aż wszyscy dołączą swoje hasła. Zachęć uczniów do dzielenia się spontaniczni pierwszą myślą – tu nie ma dobrych i złych propozycji.
2. Na zakończenie tego etapu wspólnie przeanalizujcie użyte w zabawie zwroty. Jakie słowa się pojawiły? Co to mówi o tym, jak myślicie jako grupa o typowości?
1. Wyjaśnij wszystkim, że w dalszej części zajęć każda z grup stworzy komiks o jednym wydarzeniu z życia nastolatka / nastolatki. Komiks będzie miał formę tzw. paska – to krótka forma komiksowa publikowana pierwotnie w gazetach codziennych. W Ameryce stosuje się na ich określenie słowo comic strips. Zaprezentuj grupie kilka przykładowych pasków komiksowych. Możesz też skorzystać z linku do filmu instruktażowego na końcu konspektu.
Podziel uczniów na grupy dwu-trzyosobowe i rozdaj każdej z nich nożyczki, klej, czystą kartkę, przybory do rysowania i pisania oraz jedną z przygotowanych wcześniej gazet. Najlepiej, gdyby był to były egzemplarze różnych tygodników.
2. Poproś, aby uczestnicy poświecili kilka minut na rozmowę o tym, jak rozumieją hasło „typowy nastolatek" / "typowa nastolatka” – czy w ogóle jest ktoś taki? Czy ich zdaniem można wskazać jakieś cechy charakterystyczne łączące osoby w tym wieku?
3. Wyjaśnij, że zadaniem zespołów będzie przedstawienie typowego nastolatka / typowej nastolatki w jednej sytuacji. Poproś, żeby każda z grup przejrzała gazetę wybierając z niej temat ich paska komiksowego. Może to być przeczytanie recenzowanej książki, obejrzenie omawianego filmu lub serialu, reakcje na opisywane wydarzenie itp. – mają pełną dowolność w wyborze sytuacji i sposobie ukazania bohatera / bohaterki w niej. Komiks powinien składać się z 4 do 5 obrazków, a jego narracja dotyczyć ma tematu wybranego z gazety. Uczniowie mogą samodzielnie wymyślać teksty, które umieszczą w komiksowych chmurkach lub stosować fragmenty tekstów z gazety.
4. Po wykonanej pracy zaprezentujcie wszystkie paski , układając je na jednym stole lub przylepiając na ścianie/tablicy, tworząc klasową wystawę.
5. Na zakończenie porozmawiajcie o tym, jaki obraz nastolatków wyłonił się z Waszej galerii. Czy Waszym zdaniem jest on rzeczywiście typowy? Przypomina on Was, Waszych znajomych? Co właściwie oznacza sformułowanie typowy nastolatek? Co się pod nim kryje?
Jako podsumowanie przeczytajcie krótki fragment „Bycia i czasu” Martina Heideggera. Zaproś uczniów do dyskusji o tekście. Spróbujcie odpowiedzieć na pytanie, dlaczego ich zdaniem to, co filozof nazwał „Się”, kształtuje postawę wielu ludzi? Dlaczego decydujemy się na podążanie za tym, co „czyta się”, „myśli się”, „robi się”? Spróbujcie też odpowiedzieć na pytanie, czy poznając inne osoby szukacie w nich cech indywidualnych, czy raczej tego, co jest typowe dla większej ilości osób? Dlaczego?
Absolwentka filozofii na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika i Szkoły Nauk Społecznych przy Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk. Krytyczka sztuki. Absolwentka Kursu Pisania Scenariusza i Dramatu Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. Jej sztuka znalazła się w Półfinale Gdańskiej Nagrody Dramaturgicznej. Publikuje teksty o sztuce oraz opowiadania. Czynnie zajmuje się edukacją filozoficzną.
Wiek 13-16 lat
Wiek 13-16 lat
Wiek 10-13 lat
Wiek 16-19 lat