1. Rozgrzewka – przypomnienie Zosi i Rutki 10 min.

1. Stańcie w kole. Zapowiedz, że na dzisiejszych zajęciach przyjrzycie się głównym bohaterkom oglądanego przez Was wspólnie spektaklu, czyli Rutce i Zosi.

2. Poproś uczniów i uczennice, żeby dobrali się w pary. Jedna z osób w parze niech skupi się Rutce, druga – Zosi. Niech przypomną sobie, jak wyglądały i zachowywały się te postacie. Każda z osób w parze próbuje przez chwilę poruszać się tak, jak jej bohaterka.

3. Następnie osoba, która przypomina sobie Zosię, przyjmuje taką pozę ciała, w której zapamiętała bohaterkę. Poleć, by pary porozmawiały o tym, czy to był jakiś konkretny moment ze spektaklu i jak go pamiętają. Następnie to samo robi druga osoba z pary, przywołując postać Rutki. Daj chwilę na rozmowę o tej drugiej pozie.

2. Przyglądamy się postaciom 15 min.

Poproś, aby po jednej stronie sali stanęły osoby, które w poprzednim ćwiczeniu przypominały sobie Zosię, po drugiej stronie – Rutkę. Te dwie grupy podziel na mniejsze (np. czteroosobowe) zespoły. Daj każdemu z nich duży arkusz papieru i markery. Poproś zespoły o stworzenie karty postaci, w której określą:

• Gdzie i z kim mieszka ich postać?
• Jaka mogła być jej ulubiona zabawa?
• Czego nie lubiła robić?
• Za czym i za kim tęskniła?
• Czy podobało jej się to, że jest dzieckiem? Dlaczego tak / nie?
• Jakie mogłoby być motto tej postaci?

3. Co je łączy, co je różni? 10 min.

Poproś, żeby osoby pracujące razem w pierwszym ćwiczeniu wróciły do swoich par. Poleć, aby porozmawiały o tym, w czym były podobne do siebie Rutka i Zosia. Co je łączyło? Jakie były różnice między nimi? Jak czuły się w swoim towarzystwie? Kim były dla siebie nawzajem?  

4. Między czasami 10 min.

Porozmawiajcie na forum. Zapytaj, kiedy rozgrywa się akcja spektaklu. Jak to możliwe, że Zosia spotkała się z Rutką? Co umożliwiło tę podróż w czasie? Kto ją odbywa wg uczniów – Zosia czy Rutka?

Jeśli w wypowiedziach grupy nie pojawił się ten wątek, zapytaj dzieci, kim ich zdaniem była ciotka Róża.

Pamiętaj, żeby podczas rozmowy nie wskazywać dobrych i złych odpowiedzi. zostaw uczniom pole do własnej interpretacji. Zachęć dzieci do dzielenia się swoimi przemyśleniami. Zadbaj o to, aby wszystkie pomysły i głosy zostały usłyszane.