Konspekt zajęć

1. Powiedz uczniom, że dzisiejszym tematem zajęć będzie szczęście. Wspólnie przyjrzycie się temu pojęciu oraz zastanowicie się nad tym, kiedy i dlaczego ludzie są szczęśliwi.

2. Zapowiedz, że zadanie będzie miało trzy rundy i w każdej z nich uczestnicy przez trzy minuty będą szukać odpowiedzi na zadawane przez Ciebie pytania. W każdej rundzie uczniowie tworzą nowe trzyosobowe grupy, które rozmawiają na podany temat. Zadawaj jedno pytanie do każdej z rund:

- Co to jest szczęście?

- Co uszczęśliwia ludzi?

- W jakich sytuacjach ludzie czują się szczęśliwi?

Po zakończeniu ostatniej rundy poproś zespoły, by wybrały i wyraźnie zapisały na kartce jedną sytuację z omawianych przed chwilą. Kartkę należy potem złożyć i wrzucić do pudełka. Warto uprzedzić grupę, że wypisane sytuacje będą wykorzystane później podczas zajęć.

Jednym z przejawów szczęścia jest śmiech – w nawiązaniu do tego zaproponuj krótki trening śmiechu zwiększający poczucie szczęścia. Stańcie w kole. Zaproś uczniów do wspólnego śmiechu, na różnych głoskach:

- śmiech na głosce „a” (ha, ha),

- śmiech na głosce „e” (he, he),

- śmiech na głosce „o” (ho, ho),

- śmiech na głosce „i” (hi, hi),

- śmiech na głosce „u” (hu, hu),

- śmiech na głosce „y” (hy, hy).

Następnie zaproponuj, by klasa podzieliła się na pięcioosobowe zespoły, w których przy użyciu jedynie ćwiczonych wcześniej głosek wykonają hymn do szczęścia. Daj na pracę w grupach maksymalnie trzy minuty. Możecie zaprezentować powstałe hymny na forum klasy.

Zapowiedz, że to zadanie będzie miało dwa etapy: w pierwszym przyjrzycie się temu, w jaki sposób ludzie wyrażają szczęście, w drugim skupicie się na tym, w jakich sytuacjach się ono pojawia. Wyjaśnij, że będziecie pracować w zespołach o zmiennej liczbie uczestników: za każdym razem skład grup będzie inny.

1. Poproś uczniów, by swobodnie przemieszczali się po przestrzeni. Niech będą skoncentrowani na sobie. Na Twoje STOP dobierają się w dwójki i tworzą pomniki szczęśliwych ludzi. Potem znów rozchodzą się po sali i swobodnie się przemieszczają. Za każdym razem Twoje STOP dobierają się w grupki o podanej liczbie uczestników (piątki, trójki, czwórki itp.) i w nich tworzą rzeźby. Zachęcaj uczniów do tego, by w każdej turze szukali nowego sposobu na wyrażenie szczęścia.
2. Gdy schemat działania jest jasny, przejdź do kolejnego etapu: teraz grupy będą miały za zadanie przedstawienie kolejnych sytuacji zapisanych w pierwszym ćwiczeniu na karteczkach. Możesz też na tym etapie zmieniać zadanie dla grup – poproś o przygotowanie pomnika, ruchomej rzeźbu, minutowej etiudy. Pamiętaj, by nadal za każdym razem zmieniać składy grup.

Na końcu tego ćwiczenia podziel klasę tak, by powstały cztery grupy i przejdź płynnie do kolejnego etapu pracy (w licznej klasie grup może być więcej). Zapowiedz, że w tych składach uczniowie będą pracować przez resztę zajęć.

Wyjaśnij uczniom, że na tym etapie spróbujecie sprawić, aby abstrakcyjne pojęcie, jakim jest szczęście, przybrało bardziej konkretną postać: pomyślicie o nim jak o bohaterze. Zaznacz, że nie chodzi o ludzką postać, ale zupełnie dowolny twór. Aby stworzyć takiego bohatera, pomogą Wam trzy kroki:

Krok 1. Monolog bohatera: napiszcie krótki (maksymalnie strona A4) monolog, w którym szczęście o sobie opowiada.

Pytania, które mogą Wam w tym pomóc: czym się charakteryzuje szczęście? Co lubi, a czego nie? Jak spędza czas? Co jest dla niego ważne?

Krok 2. Wygląd bohatera: zastanówcie się, jaką formę fizyczną może przyjąć szczęście i spróbujcie przybrać taki kształt jako grupa.

Pytania, które mogą Wam w tym pomóc: jak wygląda szczęście? Jest grube? Chude? Małe? Wielkie? Rozproszone? Statyczne czy dynamiczne? Może kojarzy się z jakimś konkretnym obiektem lub stworzeniem?

Krok 3. Transformacja w Szczęście: jako cała grupa wyobraźcie sobie, że wspólnie stajecie się uosobieniem szczęścia, zmieniacie się w nie (razem stanowicie całość) i wygłaszacie stworzony wcześniej monolog.

Pytania, które mogą Wam w tym pomóc: Jak wygląda Wasz bohater? Jak się porusza? W jaki sposób się wypowiada?

Następnie zaproś grupy, by zaprezentowały się kolejno.

Poproś, by uczniowie wrócili do pracy w grupach. Niech wyobrażą sobie, że mają niezwykłą szansę zadać szczęściu jedno, ale tylko jedno, pytanie. Jakby mogło brzmieć? Niech zapiszą je na kartce.

Gdy wszystkie grupy będą gotowe, powiedz, że każdy zespół będzie mógł zadać swoje pytanie do Szczęścia i usłyszeć odpowiedzi od postaci stworzonych przez wszystkie zespoły w poprzednim ćwiczeniu. Zapowiedz, że ćwiczenie składa się z czterech rund – każda z nich ma taki sam przebieg.

Przebieg rundy:

Jedna grupa odczytuje swoje pytanie do szczęścia. Po jego wysłuchaniu pozostałe trzy zespoły mają czas na to, aby przygotować odpowiedź na nie – udzielą jej jako opracowana przez nich postać. W tym czasie grupa, która zadawała pytanie umawia się na to, w jaki sposób okaże każdemu zespołowi radość z otrzymanej od niego odpowiedzi. Daj kilka minut na pracę, a następnie zaproś zespoły do prezentacji.

Na koniec usiądźcie w kole. Zapytaj, jak uczniowie czują się po tych zajęciach? Co teraz myślą o szczęściu? Czy warsztaty w jakiś sposób wpłynęły na ich postrzeganie tego pojęcia?