Zajęcia dla dzieci starszych (klasa III – ze względu na naukę wiersza na pamięć i zaawansowane prace plastyczne). Prowadzą do inscenizacji fragmentów „Ptasiego radia” Juliana Tuwima. Praca nad wierszem łączy się w proponowanym scenariuszu z wykonaniem przez dzieci lalek oraz wspólnym animowaniem ich w przedstawianych scenkach.
W drugiej części sali można zaaranżować ławki tak, aby razem zestawione stworzyły długą scenę.
Kopie tekstu Juliana Tuwima „Ptasie radio” w liczbie wystarczającej dla klasy z zaznaczonym już podziałem na role; podstawowe materiały plastyczne: kredki, kartki, ołówki; ewentualnie – zestaw lalek (forma wycięta z kartonu lub odpowiednio zwinięta z szarego papieru), nagrania odgłosów ptaków.
Należy dopasować poziom zajęć do swojej grupy. Jeśli uznamy, że dzieci są zbyt małe, aby zrobić ptasie lalki całkowicie samodzielnie, można przygotować wcześniej z kartonu formy do ich wykonania – wtedy dzieci będą mogły zająć się malowaniem rekwizytów.
Przebieg działań można wspomóc nagraniem „Ptasiego radia"
Przeczytaj dzieciom wiersz Juliana Tuwima „Ptasie radio". Porozmawiajcie o bohaterach wiersza: Jacy są? Jak się zachowują? I dlaczego? Jak mówią?
Wypiszcie na tablicy wszystkich bohaterów wiersza, dopasowując teksty do postaci – ustalcie, kto co mówi. Posłuchajcie nagrań odgłosów różnych ptaków. Pomóż dzieciom dopasować dźwięk do gatunku.
Niech każdy wybierze sobie jednego ptaka, takiego, którego głos lub słowa w wierszu mu się podobają, zainteresowały go. Poproś, aby dzieci narysowały wybranych bohaterów, zwracając uwagę na ich cechy charakteru. Porozmawiajcie o rysunkach. Poproś dzieci, aby opowiedziały o swoich bohaterach – co wg nich lubią robić, jacy są, z kim się przyjaźnią, a kogo nie lubią.
Przeczytajcie wspólnie wiersz z podziałem na role. Kiedy w tekście wymieniane są ptaki, każde dziecko niech przeczyta nazwę swojego bohatera. Jeśli kilkoro dzieci wybrało tego samego bohatera, czytają razem (w wierszu wymienionych jest 25 ptaków). Podziel też opisany w wierszu szczebiot i świergot pomiędzy różne ptaki.
Zastanówcie się wspólnie, jak poszczególni bohaterowie mówią – jaki mają głos (wysoki, niski, miły, skrzekliwy), jakie wydają dźwięki. Jak się zachowują, kiedy się złoszczą, a jak, kiedy są zadowoleni. Poproś każdego z uczniów, aby głosem wybranego ptaka powiedział wszystkim „dzień dobry” lub przedstawił się.
Zadanie domowe: poproś dzieci, aby nauczyły się tekstu na pamięć.
Przeczytajcie (lub powiedzcie) tekst z podziałem na role.
Na podstawie projektów zróbcie lalki ptaków. Mogą one być płaskie, czyli wycięte z kartonu i pomalowane (pamiętajcie o zamontowaniu uchwytów do lalek), albo przestrzenne ‒ np. uformowane z szarego papieru, pomalowane farbami, z doklejonymi elementami (np. piórkami, guzikami, gałgankami itp.). Jeżeli pracujesz z dużą grupą małych dzieci, możesz przygotować uniwersalne formy ptasich lalek, tak aby dzieci mogły już tylko nadać indywidualne rysy poszczególnym postaciom.
Połączcie kilka ławek, tak aby zbudować scenę na tyle długą, żeby wszystkie ptaki mogły na nią „sfrunąć”.
Poproś dzieci, aby zainscenizowały przybycie ptaków na naradę. W tym ćwiczeniu dzieci niech nie mówią, tylko wydają ptasie dźwięki.
Zwróć uwagę, żeby nie wszystkie ptaki przylatywały w jednym momencie. Mogą się pojawiać parami, w 3‒4-osobowych grupach. Przy powtórzeniu zadania poproś, aby każde dziecko zastanowiło się, czy jego bohater jest zadowolony, czy smutny, czy lubi inne ptaki, czy przyleciał z ochotą. Spróbujcie pokazać, jak gdacze smutna kura, jak ćwierka zły wróbel, jak klekocze najedzony bocian.
Jeszcze raz ustalcie role w wierszu i działania sceniczne – kto kiedy mówi, kiedy przylatuje, gdzie siada, z kim się kłóci.
Ponownie odegrajcie scenę narady ptaków. Dzieci nie muszą zapamiętywać wszystkiego, Ty możesz prowadzić scenę, wywołując poszczególnych bohaterów.
Porozmawiajcie o tym, w jaki sposób się komunikujemy. Czy tylko poprzez słowa, czy również gesty, miny, intonację. W jaki sposób mogą się tworzyć i eskalować konflikty?
Wiek 6-10 lat
Wiek 6-10 lat
Wiek 6-10 lat
Wiek 6-10 lat