1. Instalacja z rzeczy 20 min.

Poproś, aby każdy wybrał w sali miejsce dla siebie i w jakiś sposób je wygrodził/ oznaczył jako swoje – będzie to jego symboliczny pokój, dom. Następnie zaproponuj uczestnikom, aby z przyniesionych przedmiotów stworzyli własne układy-instalacje, zwracając uwagę na znaczenie tych rzeczy, ich ważność. Zasugeruj, aby to był rodzaj ich opowieści o sobie samych.

Po wykonaniu instalacji poproś, by w parach odwiedzili swoje domy i opowiedzieli drugiej osobie o jego zawartości.

2. Co byś zabrał/a? Ćwiczenie na wyobraźnię 20 min.

Poproś, aby każda osoba wybrała jeden przedmiot, który zabrałaby z domu, gdyby wiedziała, że już nigdy do niego nie wróci. Na środku sali przygotujcie miejsce, wokół którego wszyscy się zbierzecie. Niech wszyscy kolejno zajmują tę środkową pozycję razem ze swoim przedmiotem i opowiadają o nim w konwencji jednominutowej opowieści – czemu ta rzecz jest dla niej/dla niego ważna, czy niesie jakąś historie, do czego przydałyby się im w sytuacji utraty domu, miejsca zamieszkania. Możecie się umówić na wybór określonych konwencji (historia, instrukcja obsługi, impresja itp.) lub pozostawić dowolność.

3. Reportaż - inspiracja 20 min.

Wspólnie przeczytajcie fragmenty reportażu Jacka Hugo-Badera "Cały dom bym wziął". Podziel uczestników na sześć grup i rozdaj im po jednej części reportażu (według podziału zaproponowanego przez autora).

Poproś uczniów, by przeczytali każdą część. Niech każda grupa spróbuje symbolicznie skonstruować pokój/ mieszkanie bohatera fragmentu – używając do tego celu jedynie taśmy malarskiej i wymyślając własny system oznaczeń. Obejrzyjcie przygotowane przestrzenie.

4. Teatr dokumentalny - wprowadzenie kategorii 20 min.

Zaproponuj burze mózgów wokół hasła TEATR DOKUMENTALNY – zapytaj, z czym uczniom kojarzy się dokument, dokumentalność, jak ta idea, ich zdaniem mogłaby być realizowana w teatrze. W toku burzy mózgów zapiszcie najważniejsze hasła, które będą wam kojarzyć się z teatrem dokumentalnym. Wspólnie obejrzyjcie fragmenty spektakli, które mogą być uznawane za teatr dokumentalny (np. "Teczki" Teatru Ósmego Dnia) – po zapoznaniu się z fragmentami zweryfikujcie wcześniejsze pomysły.

5. Teatr dokumentalny – przygotowanie etiud 40 min.

Poproś każdą grupę, by przygotowała, używając zaaranżowanej przez siebie przestrzeni, teatralno-dokumentalną wersję otrzymanej opowieści. Ważne, by wszyscy wzięli w niej udział, by pamiętali o ustaleniach dotyczących formy i charakteru teatru dokumentalnego. Można używać konkretnych fragmentów dialogu lub zrezygnować ze słów. Niech fragment reportażu będzie inspiracją do działania, rodzajem scenariusza – niekoniecznie potraktowanego wprost.

Po zakończonej pracy poproś grupy, by dobrały się po dwie. Jedna grupa pokazuje swoją propozycję drugiej, oglądająca grupa ma szansę sformułować reżyserskie uwagi, dać informacje zwrotną, zaproponować zmiany. Następnie – zamiana.

Po wzajemnym oglądaniu i dawaniu uwag, przeznaczcie trochę czasu na wprowadzenie i modyfikacje. Następnie na forum obejrzyjcie wszystkie propozycje.

Porozmawiajcie o tym, co zrobiliście i zobaczyliście. Co było trudne, co ciekawe – formalnie i w kwestii treści? Jak dokumentalny charakter tekstu zmienia pracę teatralną? Jakie znaczenie miało konsultowanie etiud z drugą grupą?

6. Dokumentalne solo teatralne 40 min.

Wróćcie do wybranych przez siebie wcześniej przedmiotów. Poproś każdą osobę, by przygotowała solową akcję wokół zabranego przedmiotu – z wykorzystaniem słów lub bez nich. Musi być krótka i mieć wyraźny początek i koniec.

Po zakończeniu przygotowań, podziel grupę na dwie części: jedni będą widzami, drudzy będą performerami.

Wyznacz przestrzeń dla performerów w taki sposób, by każdy miał niewielki teren (np. metr na metr, lub dwa metry na metr) swojej akcji. Obszary możesz wykleić za pomocą taśmy klejącej, są to symboliczne domy/ pokoje, mogą być różnej wielkości, ważne jednak by były umieszczone gęsto, jeden obok drugiego. Każda osoba zajmuje jeden obszar. Kiedy wszyscy zajmą miejsca rozpocznij teatralne działanie – każdy z performerów ma przeprowadzić swoją akcję, zaczynając ją w dowolnej chwili, powtarzając ją kilkukrotnie lub nie, z wyczuciem na pozostałych współdziałających.

Po jednym przebiegu działań poproś oglądających o krótkie komentarze. Każdej z osób oglądających daj zadanie, by podeszła do któregoś z performerów i na ucho przekazała mu/ jej instrukcję modyfikacji działania (np. wprowadzenie nowego elementu, spowolnienie, dodanie dźwięku, głosu, pieśni, rekwizytu, opóźnienie początku etc.).

Obejrzyjcie jeszcze raz cały przebieg. Porozmawiajcie chwilę – co się zmieniło, co było dla Was ciekawe, cenne, ważne?

7. Omówienie i podsumowanie 10 min.

Następnie zamień grupy zadaniami.

Po przebiegu działań wszystkich osób zapytaj uczestników , jakie emocje, skojarzenia uruchomiły się w nich w trakcie działania? Jak czuli się wobec przedmiotów? Jak określają swoje przywiązanie do tych rzeczy? Czego by m zabrakło, gdyby te przedmioty zniknęły? Jak określiliby swoją relację z tą rzeczą? Co im te przedmioty dają?

Porozmawiajcie też o tym, jak czuliście się w roli reżyserskiej. Co zmieniło się w działaniach po interwencji, wskazówkach reżyserów-obserwatorów.