Warsztat do spektaklu „Opowieści z Narni" w reżyserii Gabriela Gietzkiego z Teatru im. Stefana Żeromskiego w Kielcach. Dzieci wspólnie przypominają sobie treść przedstawienia. Następnie koncentrują się na pracy scenografa spektaklu i same projektują portal do świata Narnii.
Zajęcia można przeprowadzić w klasycznym układzie w ławkach (wtedy opowieść zdanie po zdaniu w pierwszym etapie lekcji przejmują kolejno osoby z następnych ławek) lub przy rozsuniętych ławkach i pustej przestrzeni na środku sali (wtedy można usiąść w kręgu na podłodze). W drugiej części zajęć uczniowie przekształcają przestrzeń sali lekcyjnej według własnego pomysłu.
Folia malarska, koce, fragmenty tkanin, stare firanki, szary papier, taśma malarska, sznurki, bibuła w różnych kolorach – wszystko, co przyjdzie Wam do głowy jako materiał, z którego będzie można zbudować w przestrzeni klasy wejście do Narni. Możesz poprosić uczniów, aby przynieśli z domu np. niepotrzebne firanki lub kawałki tkanin. Możesz też nie gromadzić żadnych materiałów i wykorzystać do budowy portali to, co macie w sali.
Usiądźcie w kole. Zapowiedz, że porozmawiacie o spektaklu „Opowieści z Narni", który widzieliście wspólnie oraz skoncentrujecie się na pracy scenografa tego spektaklu. Nim do tego przejdziecie, przypomnicie sobie historię, która wydarzyła się na scenie. Zaproś klasę do wspólnego opowiadania: każda kolejna osoba w kole dodaje jedno zdanie do historii na podstawie tego, co pamięta. Podkreśl, że nie można użyć więcej niż jednego zdania (może to być zdanie wielokrotnie złożone!). Możesz zacząć opowiadanie, np.: "Było sobie czworo rodzeństwa: Łucja, Zuzanna, Edmund i Piotr, które mieszkało w niezwykłym domu". Poproś osobę siedzącą obok Ciebie, aby pociągnęła tę opowieść. Jeśli ktoś nie pamięta, co było dalej, to następna osoba kontynuuje historię.
Zapytaj dzieci, czy wiedzą, czym jest scenografia i czym konkretnie zajmuje się scenograf. Zbierz pomysły, uzupełnij odpowiedzi w razie potrzeby. Powiedz, że scenografia to to, jak wygląda przestrzeń na scenie w spektaklu a zadanie scenografa to wymyślenie tej przestrzeni. Jeśli pracuje nad przeniesieniem na scenę tekstu literackiego korzysta on z tego, co pojawia się w utworze, ale wybiera z niego, co i w jaki sposób przedstawi. Zapowiedz, że dzisiaj zabawicie się w scenografów, którzy mają zaprojektować własny pomysł na wejście do świata Narnii. Zaczniecie pracę od zapoznania się z fragmentem utworu: scenie pierwszego wejścia Łucji do Narni.
Przeczytaj dzieciom fragment z książki z załącznika. Powiedz dzieciom, że na przykładzie tego fragmentu przyjrzycie się pracy scenografa w obejrzanym spektaklu. Zapytaj, w jaki sposób Łucja dostała się do Narni w spektaklu? Przypomnijcie sobie, jak w przedstawieniu wyglądała szafa, przez którą dziewczynka trafiła do tej tajemniczej krainy. Porozmawiajcie o tym, jak ta scena wyglądała w książce, a jak w przedstawieniu. Jakie elementy z książki znalazły się w spektaklu i w jaki sposób zostały przedstawione? A może scenograf coś pominął albo przekształcił?
1. Zaproponuj dzieciom zabawę w scenografów: gdyby przejście do Narni znajdowało się w Waszej klasie, to jak ono by wyglądało? Podziel dzieci na pięcio lub sześcioosobowe zespoły i poproś, żeby każda grupa zaprojektowała swój portal w sali, wykorzystując dostępne materiały.
Niech na etapie projektowania zastanowią się:
- Czym byłby portal między światami: to byłaby szafa? Czy może coś innego?
- Co byłoby po drugiej stronie: jak za pomocą dostępnych / zgromadzony w sali materiałów pokazać, że trafiliśmy do rzeczywistości Narnii
Wyznacz czas na przygotowanie portali, przez które będzie można rzeczywiście przejść na drugą stronę.
2. Kiedy wszyscy będą gotowi, poproś, aby po kolei zespoły wcieliły się w rolę przewodników do swojej Narnii i zaprosiły resztę klasy do przejścia do swojej krainy. Za każdym razem zwróćcie uwagę, jak wygląda zaprojektowany przez grupę świat Narni po drugiej stronie. Jakie elementy się w nim znalazły? Co mogą oznaczać?
Pedagożka teatru, trenerka, tutorka. Współtworzy Dział Pedagogiki Teatru w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Absolwentka Wydziału Wiedzy o Teatrze warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza, Szkoły Treningu Grupowego przy Fundacji Szkoła Liderów oraz Szkołę Trenerów Grup Wsparcia. Certyfikowana tutorka Szkoły Liderów. Prowadzi warsztaty głównie dla osób dorosłych, wspiera w rozwoju nauczycieli i edukatorów.
Wiek 10-13 lat
Wiek 10-13 lat
Wiek 10-13 lat
Wiek 13-16 lat