Zajęcia służą przygotowaniu przez grupę czytania performatywnego utworu Aleksandra Puszkina „O rybaku i rybce". Mogą być one podsumowaniem omawiania tego tekstu. Uczniowie wezmą udział w serii ćwiczeń głosowych skupionych na związku dźwięku z budowaniem nastroju. Ich zadaniem podczas pracy z tekstem będzie oddanie jego nastroju za pomocą ich własnych głosów i dźwięków wydobywanych za pomocą ciał.
Poproś uczestników o wcześniejsze przeczytanie bajki Puszkina oraz przyniesienie tekstu na zajęcia.
Zaaranżowanie sali tak, aby poprzez odsunięcie ławek i krzeseł zapewnić wolną przestrzeń.
Po jednym egzemplarzu tekstu dla każdego ucznia.
Poproś uczniów, aby każdy z nich znalazł sobie wygodne miejsce w sali. Mogą usiąść na krzesłach, na podłodze, oprzeć się o ścianę, ważne, by każdy przyjął taką pozycję, w której może pozostać przez kilka minut.
Następnie poleć, żeby zamknęli oczy i spróbowali wsłuchać się w dźwięki, które ich otaczają (możesz otworzyć okno, wzmacniając odgłosy dobiegające z zewnątrz). Po ok. 2 minutach poproś ich o wybór – nadal z zamkniętymi oczami – jednego ze słyszanych dźwięków i zapamiętanie go. Po upływie kolejnej minuty mogą już otworzyć oczy.
Poleć, by każdy z uczestników spróbował odtworzyć wybrany dźwięk swoim głosem lub wyrazić go za pomocą własnego ciała (klaskanie, uderzanie tupanie, drapanie itp.). Niech uczestnicy zaczną się przemieszczać po sali, wydając wybrany dźwięk i nasłuchując dźwięków innych osób. Poleć, aby wybrali jeden z tych dźwięków i zamienili swój dotychczasowy dźwięk na nowo wybrany.
Po wykonaniu zadania wymiany swojego dźwięku na inny, który im się spodobał, niech spróbują odnaleźć dźwięk jak najbardziej zbliżony do tego, który teraz odtwarzają.
W ten sposób każdy z uczestników znajdzie swoją parę. Niech uczestnicy staną naprzeciw siebie w parach, kontynuując wydawanie dźwięków, a następnie niech krótko omówią, jakie skojarzenia te dźwięki w nich wywołały, jaki nastrój wprowadziły.
Następnie niech spróbują określić, jaki nastrój byłby przeciwieństwiem tego nastroju.
Poproś, aby spróbowali stworzyć swoim ciałem lub głosem dźwięki, które oddałyby ten przeciwstawny nastrój. Zachęć pary do tego, żeby poszukały różnych sposobów na oddanie tego nastroju.
Przygotuj nazwy emocji na karteczkach i niech każda para wylosuje jedną emocję. Poproś, aby spróbowały ją oddać dźwiękiem korzystając z głosu i ciała.
Podziel uczestników na pięć grup i każdej grupie przydziel po jednym fragmencie „Bajki o rybaku i rybce”. Propozycja podziału utworu na poszczególne części:
Zadaniem każdej z grup będzie zaprojektowanie i zaprezentowanie swojej części w formie czytania performatywnego.
Czytanie performatywne to forma zaprezentowania wybranego tekstu bez konieczności mówienia z pamięci. Twórcy interpretują tekst sięgając po najprostsze środki sceniczne (głos, elementy ruchu lub symboliczne rekwizyty). Z tego konspektu zajęć dowiesz się, jak przygotować czytanie oparte na samym dźwięku.
Praca nad czytaniem performatywnym będzie przebiegać w następujący sposób:
1. Zaproś grupy do zaprezentowania swoich fragmentów według kolejności scen w utworze. Zadbaj o to, aby przejścia pomiędzy kolejnymi zespołami były płynne (ustalcie przed prezentacją jej zasady, tak, aby w trakcie było dla wszystkich jasne, jak następują zmiany wykonawców i przejście pomiędzy rolą wykonawcy i słuchacza). Dzięki temu stworzycie spójne odczytanie całego utworu.
2. Po ukończeniu podziękuj wszystkim za występ. Zapytaj uczniów, jakie wrażenia odnieśli w czasie kolejnych prezentacji? Jaki nastrój wprowadziły do swoich części poszczególne grupy? Jak to wpływało na Wasz odbiór opowieści?
Aby poprowadzić zajęcia online, skorzystaj z aplikacji z opcją pracy w pokojach. Poproś uczniów, aby przy pierwszym ćwiczeniu wsłuchali się w dźwięki dochodzące zza okna (mogą na tę chwilę odejść od komputera, usiąść przy oknie czy je otworzyć). Następnie poleć uczniom, aby włączyli mikofony i po kolei spróbowali odtworzyć te dźwięki.
Kolejną rundę, w której uczniowie zmieniają dźwięki poprowadź w pokojach - opcja Breakout Rooms.
Tworzenie czytania performatywnego niech też odbędzie się w pokojach. Możesz w trakcie pracy zajrzeć do grup i sprawdzić, na jakim są etapie pracy. Natomiast prezentacji opracowanych fragmentów posłuchajcie w głównym pokoju wszyscy razem. Poproś uczniów, aby ci, którzy nie występują wyłączyli na ten czas swoje kamery i mikrofony, a włączyli opcję „Hide non-video participants”.
Ukończyła wydział aktorski na Uniwersytecie Kaposvár na Węgrzech w roku 2016. W latach 2015-2017 grała w różnych produkcjach teatralnych oraz w spektaklach teatru w edukacji grupy teatralnej Nyitott Kör. Ukończyła również 120godzinny kurs dramy stosowanej. Od 2017 roku żyje w Polsce, gdzie ukończyła studia podyplomowe pedagogiki teatru na Uniwersytecie Warszawskim. Od 2018 roku pracuje w zespole Stowarzyszenia Praktyków Dramy STOP-KLATKA, gdzie prowadzi warsztaty dramowe i teatralne oraz gra w spektaklach edukacyjnych i Teatru Forum. Od 2019 roku współprowadzi grupę Teatru Bezdomnych.
Wiek 6-10 lat
Wiek 6-10 lat
Wiek 4-6 lat
Wiek 13-16 lat