Konspekt inspirowany baśnią H. CH. Andersena pt. „Księżniczka na ziarnku grochu” skupia się na mniej znanym motywie tej baśni - umieszczeniu tytułowego ziarnka grochu w Muzeum Osobliwości. Znalazło się tam ono, aby przypominać bohaterom baśni o ważnym momencie ich życia. W tym scenariuszu staje się to okazją do zastanowienia się, jak przedmioty łączą się ze wspomnieniami. Uczniowie tworzą przedszkolne/klasowe muzeum, w którym gromadzą przedmioty uruchamiające ważne dla nich momenty.
Przestrzeń umożliwiająca swobodny ruch uczniów.
Przyniesione przez uczniów przedmioty. Kartki A4, kolorowe przybory do rysowania.
Wprowadzenie
1. Stań z dziećmi w kole. Zapowiedz, że dziś poznają historię Księżniczki i Księcia, dla których pamiątka z początku ich znajomości była tak ważna, że postanowili ją umieścić w muzeum. Zapytaj grupę, czy wie, co to jest muzeum, po co się je tworzy i co się tam umieszcza. W podsumownaiu Waszej rozmowy podkreśl, że zadaniem muzów jest upamiętnianie ważnych wydarzeń bądź postaci.
W rozmowie możesz zapytać dzieci o to, czy były kiedyś w muzeum i poprosić, by podzieliły się z innymi tym, co widziały, jak zapamiętały to miejsce.
2. Zwróć uwagę dzieci, że bardzo częstym eksponatem w muzeum są rzeźby i że za chwilę zaprponujesz działanie, w którym każdy będzie mógł stworzyć rzeźbę z własnego ciała, aby powstało muzeum ważnych dla nich wydarzeń.
Poproś, by przypomniały sobie dowolne ważne wydarzenie z ich życia i zastanowiły się, co wtedy robiły. Poproś, być stanęły w pozach, które pozwolą to rozpoznać. Następnie, niech przypomną sobie, co wtedy czuły i spróbują oddać to w rzeźbach (np. poprzez wyraz twarzy, ekspresję całego ciała).
Zaproś połowę grupy do oglądania póz–rzeźb z Waszego przedszkolnego muzeum. Zapytaj, jakie emocje widzą w postaciach, jakie wydarzenia mogą upamiętniać rzeźby. Zamieńcie się, by każde dziecko miało szansę być zarówno eksponatem muzealnym, jak i odwiedzającym.
3. Następnie, zaproś dzieci do spaceru po sali i poproś, by wyobraziły sobie, że są w muzeum. Rozłóż kilka dowolnych przedmiotów, które nie są dzieciom znane z przedszkolnej przestrzeni. Wyobraźcie sobie, że przedmioty, które mijacie, to obiekty muzealne związane z ważnymi wydarzeniami. Możecie zatrzymywać się przy nich - na przystankach zapraszaj grupę do wspólnego opowiadania wymyślonych historii tych przedmiotów. Fantazujcie, wymyślając ich sposoby powstania, właścicieli, drogę, jaką przebył przedmiot (może być w czyimś bucie, może jechał pociągiem, może... ), wymyślcie też powody dotarcia do muzeum.
Na zakończenie przygotuj ziarnko grochu. Zapowiedz, że historia Księżniczki i Księcia, którą zaraz poznają, jest związana właśnie z tym małym przedmiotem.
Lektura i rozmowa
1. Usiądźcie wygodnie. Zapowiedz dzieciom, że za chwilę usłyszą historię Księżniczki i Księcia. Możesz przeczytać im tekst baśni lub włączyć jedno z dostępnych w sieci nagrań. Postaraj się dotrzeć do tłumaczeń wersji Andersena, a nie opracowań.
2. Po wysłuchaniu, porozmawiaj z dziećmi o wrażeniach z tekstu. Zapytaj o emocje bohaterów, skupiając się na tych, które mogą dotyczyć ziarenka: Co czuła Księżniczka podczas nocy? Jak mogła się czuć, gdy dowiedziała się o ziarenku? A jak mógł czuć się wtedy Książę? Dlaczego? Pozwól dzieciom na różne głosy. Spróbujcie nie oceniać bohaterów, ale zrozumieć, jakie emocje im towarzyszyły i dlaczego.
Zapytaj je, co myślą o sytuacji, w której ziarenko najpierw sprawiło księżniczce ból, a ostatecznie dało szczęście i pozwoliło zrealizować cel. Jak sądzicie, czemu Księżniczka i Książę postanowili umieścić ziarnko w muzeum?
3. Poproś, by dzieci teraz spróbowały znaleźć prawdziwe, ważne dla nich historie w swojej pamięci. Niech pomyślą, o przedmiotach, które przypominają im o tych zdarzeniach. A może przechowują jakieś przedmioty, bo przypominają im o ważnych wydarzeniach? Poproś, by przyniosły je na Wasze kolejne spotkanie.
Wprowadzenie
1. Dowiedz się, czy dzieci mają ze sobą przedmioty. Przypomnijcie sobie ostatnie zajęcia o przedmiotach, które pozwalają zachować pamięć o ważnych wydarzeniach. Dowiedz się, co dzieci szczególnie zapamiętały z zajęć o muzeum.
Możecie przywołać rzeźby, które dzieci zbudowały z ciał i które przypomniały o ich miłych wspomnieniach, lub wymyślane przez Was historie przedmiotów, które stały się obiektami muzealnymi, lub historię ziarenka grochu, które nie bez powodu umieszczono w muzeum królewskim.
Przedszkolne Muzeum Wspomnień
1. Poproś, by dzieci wzięły w ręce swoje przedmioty i przespacerowały się po sali, trzymając je jak bardzo ważne obiekty i prezentując mijanym koleżankom i kolegom. Następnie poleć, by wybrały dla swoich obiektów miejsca, w których będą ich zdaniem odpowiednio zaprezentowane.
2. Poproś dzieci, by dobrały się w pary. Każdej osobie z pary daj czas na zaproszenie do swojego przedmiotu i opowiedzenie koleżance/koledze historii związanej z przedmiotem.
3. Następnie rozdaj dzieciom kartki i poproś, by narysowały na nich scenę z wydarzenia, które przypomina im ten przedmiot.
Przedmioty wrócą z dziećmi do domów, ale obrazy mogą zostać w przedszkolu - w Waszym przedszkolnym muzeum. Wspólnie zaranżujcie muzealną przestrzeń. Uzgodnijcie miejsce dla obrazów, pomyślcie o szyldzie muzeum i sposobie oprowadzania po nim.
Możecie kontynuować pracę wokół muzeum wspomnień, zapraszając do niego gości. Wyobraźcie sobie dzień otwarcia muzeum, pomyślcie, kogo chcecie na niego zaprosić i co się może tam wydarzyć. Zorganizujcie taki dzień i podzielcie się historiami związanymi z przedmiotami! Inspiracją do budowania otwarcia muzeum może być scenariusz Katarzyny Krzywickiej „Otwieramy Klasowe Muzeum”.
Zakończenie
Na zakończenie zapytaj dzieci, co zapamiętały z tych zajęć. Dowiedz się, jakie emocje towarzyszyły im przy prezentowaniu przedmiotów oraz przywoływaniu i przelewaniu na papier historii. Poproś, by znalazły w domach specjalne miejsca dla przedmiotów, które przyniosły. Niech przypominają im ważne historie i zbliżający się dzień otwarcia muzeum!
Baśń Hansa Christiana Andersena czyta Ewa Kasprzyk - zbiory Ninateki. 
H.Ch. Andersen „Księżniczka na ziarnku grochu", Ożarów Mazowiecki 2014.
Pedagożka teatru, socjolożka, doktorantka i członkini zespołu Katedry Metod Badania Kultury w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego, tutorka w liderskich programach rozwojowych. Pracuje w Dziale Pedagogiki Teatru w Instytucie Teatralnym, gdzie odpowiada m.in. za projekty objazdowe realizowane w namiocie cyrkowym w ramach programu Lato w teatrze oraz koordynację i realizację badań socjologicznych. Absolwentka socjologii w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego i Szkoły Pedagogów Teatru realizowanej w Instytucie Teatralnym. Prowadzi warsztaty dla edukatorów, dzieci i dorosłych oraz młodzieży. Śpiewa w rozrywkowym chórze All That Sound. Członkini Stowarzyszenia Pedagogów Teatru.
