Scenariusz zajęć wprowadzający lub podsumowujący temat legend. Zajęcia poświęcone są stworzeniu własnej legendy (przy zachowaniu jej cech gatunkowych) - tekstu, na podstawie którego powstają krótkie etiudy teatralne.
Konspekt przeznaczony na trzy jednostki lekcyjne.
W wielu legendach występują rycerze... – gramy w "Rycerza" – zabawa znana również jako „Samuraj”. Stoimy w kole, jedna osoba - Rycerz podnosi ręce udając, że trzyma miecz z okrzykiem „he” , dwie osoby z koła stojące obok również udają, że trzymają miecze; kierują je w stronę osoby jakby chciały "przeciąć" ją w pasie. Rycerz opuszcza ręce z okrzykiem „ho” nadal udając trzymanie miecza i wskazuje jednocześnie kolejnego rycerza. Kto się pomyli, wchodzi do koła. Ćwiczenie ma skupić uwagę, rozwija refleks.
Siadamy w kole i wspólnie rozmawiamy o tym, czym jest legenda (przypominamy jej cechy gatunkowe). Wspólmie zastanawiamy się czy i po co w życiu jest nam potrzebna znajomość legend?
Następnie uczniowie dostają kartki A4, na których zapisują swoje skojarzenia ze słowem legenda (ok.5). Następnie przyklejają kartki na podłodze i oglądają, czytają skojarzenia innych osób. Za pomocą taśmy malarskiej łącza swoją kartkę z kartką osoby, której skojarzenia były podobne lub której skojarzenia im się podobają.
Po zakończonej pracy analizujemy utworzoną „sieć ścieżek”; czyje skojarzenia nam się podobają i dlaczego, patrzymy, które podobały się najbardziej, czy wszystkie kartki połączone są "scieżką". Ćwiczenie ma wprowadzić w temat zajęć, lub utrwalić wiadomości.
Uczniowie są podzieleni na grupy w dowolny sposób. Na tablicy (kartkach) zapisujemy do 5 najbardziej popularnych- w poprzednim ćwiczeniu skojarzeń (rzeczowników) związanych z legendą. Wybieramy losowo hasła i odczytujemy je głośno. Zadaniem grup jest stworzenie z własnych ciał wybranego przedmiotu np. korony, miecza, lasu, zamku, skarbu itp. (Ćwiczenie to może przydać się później, kiedy wykorzystasz skojarzenia z legendą stworzoną przez dzieci).
Uczestnicy stoją lub siedzą w kole. Kolejno każdy z nich odpowiada na jedno postawione przez prowadzącego pytanie: Jaką postacią ze znanej legendy dziś jesteś? Odpowiedzi nie muszą padać jedna po drugiej według kolejności ustawienia w kole, mogą zgłaszać się ochotnicy. Odpowiedzią na pytanie będą kalambury - przedstawienie postaci gestem, ew. dźwiękiem.
Udajemy się z grupą w ciekawe, intrygujące miejsce w naszej miejscowości np. park, las, opuszczony budynek itp. . Wspólnie obserwujemy otaczającą nas rzeczywistość – szukamy przedmiotów, miejsc, rzeczy, które są ciekawe i moglibyśmy przypisać im/stworzyć o nich jakąś legendę, dzieci robią zdjęcia telefonem komórkowym.
Tu możemy zrobić ćwiczenie - Improwizowane opowiadanie historii. Dwie, trzy bądź cztery osoby i zaczynają opowiadać historię - legendę o swojej miejscowości. Ale cała trudność polega na tym, że każdy ma do dyspozycji tylko jedno słowo - dzieci mogą użyć nazw znalezionych przedmiotów, zaobserwowanych miejsc itp. Kolejność w gupkach jest zawsze taka sama. Decydujesz, kiedy uczestnicy kończą.
Głosujemy nad podanymi propozycjami znalezionych rzeczy, przedmiotów. Wybieramy kilka przedmiotów, zdjęć i „na gorąco”, wspólnie układamy legendę oraz nadajemy jej tytuł. Chętni zgłaszają się i rozwijają opowieść, którą rejestrujemy na filmiku kręconym telefonem. Wracamy do szkoły.
Inna wersja: zadanie można zrobić w szkole – zabieramy znalezione niewielkie przedmioty, drukujemy zdjęcia i wspólnie, w szkole układamy legendę.
Punktem wyjściowym do dalszej pracy jest zapisany tekst naszej legendy – do analizy filmu będzie potrzebna pomoc, o zapisanie legendy w domu- na podstawie filmiku, prosimy dwie chętne osoby. Następnie wspólnie redagujemy tekst.
Siadamy w kole, oglądamy nagrany filmik z zajęć w terenie i odczytujemy dzieciom zredagowany tekst. Po prezentacji każdy z uczniów zastanawia się, który fragment zaintrygował go najbardziej, które wydarzenie jest dla niego najciekawsze. Rozdajemy kartki A4, każdy próbuje narysować wybraną sytuację – prosty obrazek.
Wspólnie oglądamy - opowiadamy rysunki i patrzymy, czy któryś fragment się powtórzył. Osoby które wybrały ten sam fragment, łączymy ze sobą. Wspólnie ustalamy przebieg wydarzeń, układamy rysunki w porządku chronologicznym. Jeśli jest taka potrzeba, sami dzielimy uczestników na grupy.
Stoimy w kole. Jedna osoba wychodzi na środek i losuje przygotowane hasło, związane ze stworzoną przez nas legendą (ćwiczenie będzie przydatne w tworzonych później scenkach) i stara się poprzez gesty i dźwięki przedstawić dane hasło. Uczniowie naśladują zaproponowany gest/ dźwięk.
Dzielimy tekst legendy na części, każda z wcześniej ustalonych grup dostaje swoją część tekstu.
W grupach uczniowie za pomocą gestów (scenki nieme) przedstawiają konkretną część legendy, następnie dokładamy do scenek dźwięki. Ważna jest tu informacja zwrotna od prowadzącego i uczniów. Zaczynamy pomagać uczniom, udzielając konkretnych wskazówek, zadając pytania itp.
Następuje prezentacja grup, każdą z nich nagradzamy oklaskami.
