Wiersz Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, „Miłość" w internetowej bibliotece Wolne Lektury. 
Podczas zajęć uczniowie zapoznają się z wierszem Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej „Miłość". Utwór będzie pretekstem do rozmowy o tym, w jaki sposób mówimy o miłości oraz do stworzenia własnych tekstów – uczestnicy podzielą się w nich swoimi myślami związanymi z tym uczuciem.
Przestrzeń z wolnym środkiem.
Długopisy, ołówki lub flamastry. Kartki (po jednej dla każdego ucznia).
Podziel uczestników na trzyosobowe grupy. Niech ich członkowie opowiedzą sobie nawzajem o najbardziej poruszającej historii miłosnej. Podkreśl, że może ona wiązać się zarówno z pozytywnymi, jak i negatywnymi emocjami. Poproś, żeby skupili się na powodach, dla których ta historia wzbudza emocje. Każda osoba w grupie ma dwie minuty na wypowiedź (za każdym razem daj znać o upływie tego czasu).
Rozdaj wszystkim wydrukowany wiersz. Poproś, żeby każdy go przeczytał, a następnie, aby napisał na kartce jedno zdanie, które mu przychodzi do głowy po lekturze. Daj na to trzy minuty. Następnie uczniowie tworzą zespoły czteroosobowe i w nich przez następne pięć minut porozmawiają o zdaniach, które napisali i emocjach, jakie wzbudza w nich wiersz.
Niech każdy położy swoje zdania na środku sali (tak żeby wszyscy mogli je zobaczyć). Daj czas na zapoznanie się ze wszystkimi zdaniami.
Poproś, żeby każdy wybrał jedno zdanie (nie swoje) i napisał krótki tekst o miłości, inspirując się nim. Ramą do napisania tekstu niech będzie pytanie „Co myślę o miłości?”. Zaznacz, że zdanie może być użyte w całości lub części i spełniać w tekście dowolną funkcję (można rozwinąć tę myśl, opisać skojarzenia z nim związane, emocje, które ono budzi, wejść z nim w polemikę lub mu zaprzeczyć). Pełna dowolność. Uczniowie mają też swobodę co do formy tekstu: może to być wiersz, może być proza.
Na napisanie tekstu daj 10 minut. Podkreśl, żeby nie przejmować się krótkim czasem – w zadaniu chodzi o kierowanie się intuicją i pierwszymi skojarzeniami, jakie przychodzą do głowy.
Usiądźcie w kręgu i przeczytajcie swoje teksty. Potraktujcie to jak performance. Zacznijcie od głośnego przeczytania wiersza „Miłość” Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej a potem kolejno wszystkich pozostałych utworów. Niech ktoś zacznie, a potem - bez wskazywania – włączy się kolejna osoba, która czuje, że jej tekst (lub jego fragment) może wejść w dialog z poprzednim albo po prostu właśnie w tej chwili ma na to ochotę na aktywność.
Poproś, aby wszyscy powiedzieli o swoich emocjach związanych z pisaniem o miłości. Zapytaj, jak się czuli w roli autorów. Następnie porozmawiajcie o tym, jaki obraz miłości wyłonił się z tekstów.
Kulturoznawczyni, pedagożka teatru, przewodniczka.
Absolwentka kulturoznawstwa na Uniwersytecie Humanistycznospołecznym SWPS w Warszawie i pedagogiki teatru na Uniwersytecie Warszawskim. Konsultantka programowa w Teatrze Dramatycznym im. Jerzego Szaniawskiego w Płocku. Ukończyła warsztat mistrzowski Adriana Jacksona „Rainbow of desire” oraz w kurs „Teatr ze społecznością” organizowane przez Fundację Edukacji i Kultury Drama Way z Warszawy. Absolwentka Szkoły Pedagogów Teatru organizowanej przez Instytut Teatralny w Warszawie. Jest prelegentką klubu filmowego dla niewidomych IKFON prowadzonego przez Stowarzyszenie „De Facto” i przewodniczką Płockiej Lokalnej Organizacji Turystycznej. Współtworzy ogólnopolską Antyprzemocową Sieć Kobiet - ASK oraz grupę HERstoria Płocka, która zajmuje się odkrywanie kobiecej historii Płocka
Wiek 13-16 lat
Wiek 16-19 lat
Wiek 16-19 lat
Wiek 16-19 lat
