1. Rozgrzewka 5 min.

Podziel klasę na czteroosobowe zespoły. Wyjaśnij, że w tym ćwiczeniu każda grupa pracuje w następujący sposób: dwie osoby mówią równocześnie szeptem do uszu trzeciej osoby o swoich wrażeniach dotyczących przeczytanej lektury. Osoba słuchająca głośno opowiada historię złożoną ze zdań z dwóch jednocześnie słyszanych wypowiedzi. Czwarta osoba jest widzem i słuchaczem tej sceny. Zapowiedz, że każdy będzie miał okazję spróbować wszystkich ról. Zanim uczniowie przystąpią do działania zaznacz, że w zadaniu nie jest najważniejsza logika wypowiedzi, a rozluźnienie, otwarcie umysłu, swobodny przepływ myśli i słów.

Daj sygnał do pracy zespołu w pierwszej konfiguracji. Po chwili poproś o zmianę ról w grupie. Ważne, aby nastąpiły one tyle razy, by każdy przez moment mógł spróbować wszystkich perspektyw. 

2. Ćwiczenia improwizacyjne 15 min.

1. Rozdaj zespołom zestawy ćwiczeń związanych z powieścią „Sto lat samotności” G. Garcíi Márqueza. Wybór ćwiczeń, liczba zależą od Ciebie (przykładowe ćwiczenia znajdziesz w materiałach dodatkowych). Zaproś uczniów do wykonania zadań i zapisania odpowiedzi na przygotowanych kartach pracy lub na kartkach.

2. Gdy zespoły wykonają zadania, podsumujcie dotychczasowe działania: porozmawiajcie o tym, co sprawiło uczniom trudność lub zaciekawiło, co było ważne, nowe itd. W rozmowie nawiąż do fragmentów autobiografii Gabriela Garcii Marqueza występujących w ćwiczeniach. Zachęć do dzielenia się refleksją, o tym, czym jest realizm magiczny. Zapytaj, jak uczniowie odbierają wybrany przez autora sposób opowiadania historii? W jaki sposób widzą czas i przestrzeń w utworze? Zróbcie burzę mózgów i notujcie wszystkie luźne spostrzeżenia na tablicy. Na koniec zbierz kartki z odpowiedziami grup. Mogą przydać Ci się do kolejnych lekcji, jako inspiracja do dalszej pracy.

3. Spójrz oczami Márqueza 15 min.

Zaproś uczniów do poszukiwania magii w zwykłej, bliskiej codzienności. Rozdaj gazety, poproś, by każda grupa wybrała jedną dowolną informację prasową, przerobiła na tekst z elementami realizmu magicznego i zapisała ją na kartkach. Przypomnij, że inspiracji mogą poszukiwać w zanotowanych wcześniej na tablicy hasłach. Odczytajcie nowe teksty.

4. Podsumowanie 10 min.

Poproś uczniów o podzielenie się swoimi spostrzeżeniami, o tym jakich zmian dokonywali w tekstach – czy na poziomie języka, sposobu opisywania świata, symboli, postaci, zdarzeń? Rozpocznij krótką dyskusję o realizmie, surrealizmie, realizmie magicznym. Poszukajcie różnic i podobieństw. Zbierając wszystkie doświadczenia z lekcji, stwórzcie definicję „realizmu magicznego”.