Na drodze do... szczęścia – o filozofiach szczęśliwego życia w różnych kulturach
Anna Zalewska-Uberman

Na drodze do... szczęścia – o filozofiach szczęśliwego życia w różnych kulturach

W ostatnim czasie popularne stały się artykuły i książki prezentujące wzorce szczęśliwego życia według różnych kultur. Podczas zajęć uczniowie przyjrzą się pojęciom lagomhyggeikigaisisu i dolce vita. Zastanowią się nad podobieństwami i różnicami pomiędzy tymi ścieżkami do osiągania szczęścia.

  • Informacje o konspekcie

    Grupa wiekowa Wiek 16-19 lat
  • Rodzaj zajęć godzina wychowawcza, koło teatralne
  • Miejsce sala lekcyjna
  • Czas 45 minut
  • Cel zajęć
    • przyglądanie się różnym krajom przez pryzmat stylu oraz filozofii życia;
    • ukazanie różnorodności kultur;
    • poznanie różnych stylów życia.
  • Metody pracy rozmowa , praca z tekstem, pokaz, mapa myśli, ćwiczenia dramaturgiczne

Przygotowanie do zajęć

Aranżacja przestrzeni

Przestrzeń do pracy w grupach i prezentacji scen.

Środki dydaktyczne

Duże arkusze papieru (co najmniej w formacie A3) – po jednym dla grupy pięcioosobowej.

Zestawy kartek A4 dla każdej z grup. Przybory do pisania.

Przebieg zajęć

1. Pierwsze skojarzenia 10 min.

1. Powiedz uczniom, że na dzisiejszych zajęciach będziecie się przyglądać różnym krajom przez pryzmat filozofii życia ich mieszkańców. Poddacie analizie współczesne trendy, które zyskały autonomiczne nazwy i doczekały się publikacji książkowych. Wspólnie zastanowicie się, co składa się na te wizje szczęścia.

2. Podziel uczniów na pięć grup. Każda z nich będzie się zajmowała innym wylosowanym krajem i przypisaną mu „filozofią życia”. W załączniku znajdują się materiały do pracy z następującymi państwami: Włochy (dolce vita), Dania (hygge), Szwecja (lagom), Finlandia (sisu), Japonia (ikigai). 

Poleć grupom, aby wypisały na żółtych karteczkach samoprzylepnych jak najwięcej skojarzeń związanych z danym państwem.

3. Poproś zespoły, aby narysowały na dużym arkuszu papieru kontur państwa, którym się zajmują, a następnie pogrupowały tematycznie swoje skojarzenia zapisane na karteczkach i umieściły je na mapie.

2. Analiza tekstów źródłowych 10 min.

Udostępnij uczniom teksty traktujące o filozofii życia charakterystycznej dla danego państwa [załącznik]. Niech zespołu poddadzą je analizie. Pomocne mogą być poniższe pytania (te same dla każdej grupy).

- Jakie wartości cenią mieszkańcy danego kraju?

- Jak te wartości przekładają się na różne sfery życia?

- Co wyróżnia analizowany styl życia?

- Znajdźcie pięć charakterystycznych słów-kluczy, będących esencją konkretnej filozofii.

Przykładowo: Lagom = równowaga, minimalizm, funkcjonalność, bliskość natury, zdrowie.    

3. Poradnik szczęśliwego życia 20 min.

1. Poleć zespołom, aby przyjrzały się swoim materiałom raz jeszcze i zaobserwowały, co wchodzi w horyzont dobrego życia wg danej kultury. Na tej podstawie stwórzcie własne, autorskie poradniki. Każdą kartę poświęćcie innemu zagadnieniu.

Przykładowe propozycje kart:

- definicja szczęśliwego życia wg danej kultury;

- katalog najważniejszych wartości;

- recepta na udany dzień;

- niezbędnik danej filozofii (czyli bez czego nie ma szczęśliwego życia).

2. Zaprezentujcie poradniki (uczniowie mogą je przygotować w konwencji programu podróżniczego).

Wariant: Przygotujcie i zaprezentujcie na forum scenki inspirowane tematem: Dzień z życia szczęśliwego Włocha / Duńczyka / Szweda / Japończyka / Fina. Zachęć uczniów, aby budując scenką sięgnęli w niej po jedną z konwencji: plan dnia, instrukcja, szkolenie, film dokumentalny, dyskusja na konferencji naukowej.

 

4. Podsumowanie 5 min.

W dyskusji podsumowującej zastanówcie się:

- Skąd wzięła się moda na poszukiwanie i nazywanie własnych stylów życia?

- Z czego wynikają różnice w podejściu do życia poszczególnych krajów? Czy jest coś, co łączy te różne wizje szczęśliwego życia?

- Jak można czerpać z tej różnorodności dla siebie?

Materiały do pobrania

O autorach

Anna Zalewska-Uberman

Pedagożka teatru, autorka scenariuszy zajęć dla nauczycieli, teatrolożka i tutorka. Ukończyła Filologię Polską (specjalność: teatrologiczna i edytorska) na Uniwersytecie Gdańskim (2003) i specjalistyczne szkolenie dla pedagogów teatru w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie (TISZ ANEX 2008-2009). Pracuje w Teatrze Miejskim im. Witolda Gombrowicza w Gdyni, gdzie od dwunastu lat łączy bycie specjalistką do spraw edukacji teatralnej i członkinią Komisji Artystycznej Ogólnopolskiego Konkursu o Gdyńską Nagrodą Dramaturgiczną. Współpracuje z Instytutem Teatralnym w Warszawie jako pedagożka teatru i tutorka oraz z Gdańskim Teatrem Szekspirowskim.

Anna Zalewska-Uberman

Podobne konspekty