Konspekt zajęć do przeprowadzenia po obejrzeniu spektaklu „Skąd Mikołaj wie?” w reżyserii Rafała Swaczyny z Teatru Lalki i Aktora w Łomży. Podczas spotkania uczestnicy przyjrzą się losom bohaterów spektaklu i zastanowią nad własnym stosunkiem do nieużywanych zabawek.
Przestrzeń do swobodnego ruchu w całej grupie i do pracy w kole (np. rozsunięte ławki).
1. Powiedz dzieciom, że na dzisiejszych zajęciach przypomnicie sobie spektakl „Skąd Mikołaj wie?” i zabawki, które były głównymi bohaterami przedstawienia. Zastanowicie się też wspólnie, co można zrobić z zabawkami, których już nie używamy.
2. Stańcie w kole. Jedna chętna osoba podaje przykład jakiejś zabawki, którą ma w domu – każdy, kto też się bawi taką zabawką, próbuje się w nią zamienić - przybrać wybraną pozycję ciała, dodać ruch lub dźwięk. Powtarzajcie zabawę, dopóki są chętne osoby.
1. Pozostańcie w kole. Poproś grupę, by przypomniała sobie, jakie zabawki były głównymi bohaterami spektaklu „Skąd Mikołaj wie” – niech uczestnicy wymienią, kogo zapamiętali. Wyjaśnij, że w dalszej części zajęć skupicie się na Misiu bez ucha, Pajacu bez głowy i Czarownicy. Zapytaj, czy dzieci pamiętają, z czego były zrobione te zabawki, jak im się wydaje? Co było cechą charakterystyczną każdej z nich?
2. Podziel dzieci na trzy zespoły, każdemu przydziel jednego bohatera. Niech każda grupa zajmie inne miejsce w sali.
3. Poproś, aby zespoły poszukały pomysłów na to, jak może poruszać się ich bohater. Jak rusza się pluszowy Miś bez ucha? Jak Pajac bez głowy? A jak Czarownica z miotłą? Czy wydają jakieś dźwięki? Powiedz, że każda osoba w grupie może zaproponować własny pomysł - nie trzeba uzgadniać w grupie wspólnego ruchu. Każda propozycja jest w porządku. Daj zespołom chwilę do namysłu i próbowania. Powiedz, że na hasło: „start” uruchamiasz konkretny zespół. Na znak “stop” zespół się zatrzymuje. Rozpoczynaj ruch kolejnych zespołów, możesz też dawać im sygnał, przyspieszać, zwalniać, a – jeśli wydają dźwięki – także podgłaśniać, ściszać. Najpierw daj czas dla każdego z nich osobno, w końcowej fazie możesz połączyć grupy we wspólnym ruchu.
Zaproś klasę do rozmowy w kręgu. Zapytaj dzieci, czy mają jakieś zabawki, których wcześniej używały, a dziś już się nimi nie bawią. Co takiego się stało? Dlaczego dzieci przestają się bawić zabawkami? Zbierzcie wspólnie powody.
1. Przywołaj postać Lekarza Zabawek. Czy dzieci pamiętają go ze spektaklu? Jak pomógł bohaterom?
2. Poleć, aby dzieci dobrały się w pary – niech każdy duet zainscenizuje sytuację, w której jedna osoba odwiedza ze swoją zabawką gabinet Lekarza Zabawek. Z jakim problemem pojawią się na wizycie? Jakiej rady udzieli jej Lekarz Zabawek? Druga osoba przyjmuje rolę Lekarza Zabawek – może wymyślić, jak uleczyć zabawkę, jakie zalecenia lekarskie może jej dać. Pofantazjujcie na ten temat. Potem dzieci zmieniają się rolami w parze.
Co można zrobić z zabawkami, które już nie bawią? Jakie widzicie możliwości? Zbierzcie wszystkie pomysły, które pojawiły się w poprzednim ćwiczeniu. A może pojawią się jeszcze inne rozwiązania?
Pedagożka teatru, trenerka, tutorka. Współtworzy Dział Pedagogiki Teatru w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Absolwentka Wydziału Wiedzy o Teatrze warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza, Szkoły Treningu Grupowego przy Fundacji Szkoła Liderów oraz Szkołę Trenerów Grup Wsparcia. Certyfikowana tutorka Szkoły Liderów. Prowadzi warsztaty głównie dla osób dorosłych, wspiera w rozwoju nauczycieli i edukatorów.
Wiek 10-13 lat
Wiek 10-13 lat
Wiek 6-10 lat
Wiek 4-6 lat