Jestem nauczycielem języka polskiego w Publicznej Szkole Podstawowej w Naczęsławicach.
Dlaczego według Ciebie warto sięgać po teatr w szkole?
Doświadczenie nauczyło mnie, że teatr jest w pracy z dziećmi niezwykłym narzędziem, przynoszącym czasem zaskakujące rezultaty: angażuje emocjonalnie, ujawnia umiejętności i pasje, o których sam właściciel nie miał czasem bladego pojęcia, pozwala zaistnieć tym, którzy na języku polskim nie zawsze kroczą w pierwszym szeregu.
Nad jakim projektem pracujesz w ramach programu Liderzy Teatroteki Szkolnej?
Ponieważ pracuję w niewielkiej szkole, postanowiłam swoim projektem zaistniałym w ramach LTS objąć wszystkich uczniów. Często obserwuję, że nasz model edukacji stopniowo zasypuje w dzieciach naturalną ciekawość, a technologia podaje na tacy szybkie i gotowe rozwiązania. Uczniowie coraz rzadziej odkrywają, dochodzą do wniosków, fascynują się procesem, dotykają własnymi rękami. Widząc momenty, kiedy udaje się w nich rozbudzić pasję, wyzwolić dziecięcość i radość, i uznając ten potencjał za jak najbardziej naturalnie istniejący w człowieku, postanowiłam wejść z dziećmi do Ogrodu Wyobraźni, gdzie jest kolorowo, zaskakująco różnorodnie, gdzie trzeba użyć „szpadla" i popracować, ale efekt przynosi radość odprężenie, czasem zaskoczenie, bo w świecie wiele rzeczy wydaje się być takimi, a okazują się inne:) Maluchy będą budowały wielką pajęczą sieć i poznawały ogromną siłę tak delikatnej konstrukcji. Starsze dzieci skonstruują camera obscura i zapewne zadziwią siebie i innych światem widzianym do góry nogami. Inne dzieciaki przedstawią na scenie „Kota w Butach” na tle minimalistycznej scenografii, a kolejne nakręcą „Krótki film o emocjach". Jeszcze inna grupa odkryje niezwykły rytm w otaczającej nas rzeczywistości, bo różnorodność nie zakłada braku porządku. A wszystko zostanie „skonsumowane" w jednym dniu, gdy różnorodne pomysły, które zakwitały w klasach i na szkolnych korytarzach zostaną posadzone w jednym ogrodzie i będzie można podzielić się nimi ze wszystkimi. Projekt obliczany jest na tydzień, będę potrzebować do jego realizacji zaangażowania moich koleżanek i kolegów :)
Co Ci daje udział w programie Liderzy Teatroteki Szkolnej?
Udział w programie LTS, napełnił mnie przede wszystkim wielkim zaskoczeniem: „A więc to tak? Takie możliwości? Taki potencjał? Taka zabawa? Takie rezultaty współpracy małej grupki osób, które nigdy wcześniej się nie spotkały?" Sądząc z wymiany zdań pomiędzy uczestnikami programu, to chyba dość powszechne odczucie:) Prowadzący, którzy są obecni, a jednocześnie ich rola wydaje się ograniczać do wywołania iskry i cieszenia się z obserwacji tego, jak zaczyna w nas płonąć. Profesjonalizm, pozwalający odkryć uczestnikom, jak wiele sami posiadają i jak wspaniałe rezultaty daje połączenie tych "posiadłości" :)
Jestem nauczycielem języka angielskiego w Szkole Podstawowej nr 51 w Gdyni
Dlaczego według Ciebie warto sięgać po teatr w szkole?
Uważam, że edukacja teatralna ma wyjątkowe znaczenie w pracy z dziećmi: rozwija wyobraźnię, a dzięki możliwości umieszczenia siebie w innej niż zwykle roli, rodzi zrozumienie sytuacji innego człowieka. Udział w sztuce teatralnej, odgrywanie ról wspomaga ucznia w jego rozwoju, kształtuje osobowość – uczy współdziałania, daje możliwość oswojenia się z wystąpieniami publicznymi, integruje zespół. Czynności towarzyszące pracy nad spektaklem teatralnym – warsztaty z emisji głosu i recytatorskie, praca nad dykcją i usprawnieniem techniki aktorskiej – pozostawiają ślad w osobowości młodego człowieka, na długo po zakończeniu pracy na przedstawieniem – podnoszą poczucie własnej wartości, kształtują poprawną wymowę i uczą współpracy w grupie.
Nad jakim projektem pracujesz w ramach programu Liderzy Teatroteki Szkolnej?
Pracuję nad przedstawieniem realizowanym w ramach przygotowań do programu Odyseja Umysłu. Moi uczniowie przygotowują spektakl, w który wplecione są przygody stworzonego przez nich pojazdu, postać opowiadającego o ukazanych wydarzeniach komentatora oraz trenera, a także wymyślona przez wychowanków forma rozrywki.
Co Ci daje udział w programie Liderzy Teatroteki Szkolnej?
Udział w Teatrotece Szkolnej to dla mnie niesamowita przygoda. Uczestniczę w wyjątkowych warsztatach, z których czerpię wiele inspiracji do pracy z moimi uczniami. Mam możliwość obejrzenia wybitnych przedstawień, wystawianych w teatrach o uznanej renomie i jeszcze porozmawiać o nich z grupą ludzi, którzy mają dużą wiedzę z tej dziedziny, a to wszystko w doborowym towarzystwie prowadzących oraz innych uczestników. Czego chcieć więcej? :)
Jestem nauczycielem języka polskiego w Zespole Szkół Ogólnokształcących Nr 5 w Gdyni. Pracuję z młodzieżą gimnazjalną i licealną. Jako wychowawca otrzymałem klasę o profilu artystycznym. Poza lekcjami języka polskiego mam też zajęcia warsztatowe, na których wprowadzam moich uczniów w świat teatru.
Dlaczego według Ciebie warto sięgać po teatr w szkole?
Warto sięgać po teatr, bo jest on czymś żywym, dotyka bezpośrednio człowieka, uczy wrażliwości, usprawnia komunikację i otwiera na nowe doświadczenia. Oczywiście wszystko przy dobrej zabawie, bez której nie ma prawdziwej pasji.
Ponadto teatr pomaga w budowaniu mocniejszych więzi pomiędzy nauczycielem a jego uczniami, co znacznie ułatwia również samą naukę.
Nad jakim projektem pracujesz w ramach programu Liderzy Teatroteki Szkolnej?
W ramach programu Liderzy Teatroteki Szkolnej pracuję z uczniami nad przygotowaniem przedstawienia kabaretowego z życia szkoły. Projekt ten jest podsumowaniem całorocznej warsztatowej zabawy w teatr i przedstawiony zostanie z okazji zakończenia Roku Szkolnego i 25 - lecia naszej szkoły.
Co Ci daje udział w programie Liderzy Teatroteki Szkolnej?
Udział w programie Teatroteki Szkolnej jest dla mnie inspiracją do pracy z młodzieżą, zdobywaniem nowych doświadczeń, uczeniem się kreatywności, spotkaniem z ludźmi, dla których teatr jest ogromną pasją. Czuję się niezmiernie wdzięczny, że mogę czerpać z tego bogactwa.
Jestem nauczycielem języka polskiego w szkole podstawowej i wygaszanym gimnazjum. Prowadzę szkolny Teatr „DU-CHA”.
Dlaczego według Ciebie warto sięgać po teatr w szkole?
Zabawa w teatr rozwija kreatywność, pomaga walczyć z kompleksami, poszerza horyzonty, uczy współdziałania i współodpowiedzialności. Pozwala nie zwariować w szkole nie tylko uczniom, ale przede wszystkim nauczycielowi
Prowadzę od kilku lat przedszkola niepubliczne w Olsztynie, gdzie bardzo duży nacisk kładziemy na edukację przez teatr. Ja w przedszkolu prowadzę zajęcia teatralne oraz sportowe w 4 grupach wiekowych od 2,5 do 6 lat.
Dlaczego według Ciebie warto sięgać po teatr w szkole?
Teatr to świat wyjątkowy, gdzie zarówno dziecko jak i dorosły mają szansę nauczyć się wrażliwości, otworzyć się na nowe doświadczenia. Zajęcia teatralne rozwijają elastyczność u dziecka, pobudzają kreatywność, oddziałują na sferę emocjonalną dziecka, wspomagają spontaniczną aktywność, usprawniają komunikację i współpracę w grupie. Podczas zajęć dzieci angażują wszystkie zmysły, co współgra z ich sposobem postrzegania świata.
Nad jakim projektem pracujesz w ramach programu Liderzy Teatroteki Szkolnej?
W ramach programu LTS przygotowuję pokaz pracy warsztatowej/spektaklu (proces trwa, więc trudno jeszcze na ten moment dookreślić) na 25 maja na Dzień Mamy i Taty. Pracuję z dwiema grupami: Grupą Muminków (dzieci 5-letnie) i z Grupą Pszczółek (dzieci 6-letnie). Wykorzystujemy teksty Maliny Prześlugi z książki Ziuzia. Dzieci dokonały wyboru kilku opowiadań i teraz „rozbieramy" tekst na czynniki pierwsze, by potem ponownie wszystko złożyć.
Co Ci daje udział w programie Liderzy Teatroteki Szkolnej?
Dla mnie udział w programie to przede wszystkim poznawanie i odkrywanie siebie na nowo w pracy z dziećmi. Uczę się uważności, elastyczności, spontaniczności, zaufania dzieciom i podążania za nimi. Wartością dodaną jest kontakt z pozostałymi uczestnikami, z którymi dzielimy się swoim doświadczeniem.
Jestem nauczycielką języka polskiego w V Liceum Ogólnokształcącym w Toruniu.
Dlaczego według Ciebie warto sięgać po teatr w szkole?
Warto sięgać po różnorodne formy pracy z uczniami, a jedną z nich jest kontakt ze sztuką. Działania teatralne rozbudzają kreatywność, skłaniają do refleksji nad możliwościami wyrażenia siebie, do szukania języka symbolicznego, rozwijania wyobraźni. Wchodzenie w role pozwala młodym aktorom na głębsze rozumienie różnych emocji i postaw, rozwój twórczej ekspresji, wspólne tworzenie i wchodzenie w inne światy, ale w bezpośrednim kontakcie z drugim człowiekiem.
Nad jakim projektem pracujesz w ramach programu Liderzy Teatroteki Szkolnej?
Tegoroczny projekt szkolnego Teatru Piątka dotyczy scen z życia szkoły. Piszemy scenariusze i pracujemy nad etiudami.
Co Ci daje udział w programie Liderzy Teatroteki Szkolnej?
Cenię sobie możliwość wymiany doświadczeń, konfrontowanie sposobów swojej pracy z działaniami innych nauczycieli. Projekt pozwala na pogłębienie wiedzy z zakresu pedagogiki teatru i poznanie atrakcyjnych narzędzi pracy. Zaproponowany przez Instytut Teatralny program zajęć jest urozmaicony, a ciekawym dopełnieniem warsztatów i własnych działań jest możliwość obejrzenia interesujących spektakli, zrealizowanych w różnych konwencjach.
Jestem nauczycielem języka angielskiego w zespole szkół ogólnokształcących.
Dlaczego według Ciebie warto sięgać po teatr w szkole?
Teatr może być odskocznią od rutyny szkolnej (dla ucznia i dla nauczyciela). Pozwala uwolnić pozytywne emocje, uczy umiejętności miękkich (współpracy, wyrażania swojego zdania, wyrażania i przyjmowania pochwał i krytyki). Rozbudza kreatywność, uczy zaufania do innych i odpowiedzialności za siebie, innych i za wspólne dzieło.
Warto sięgać po teatr w szkole, bo Finis corona opus – koniec wieńczy dzieło – ze względu na uczucie zadowolenia i satysfakcji wynikające ze zrealizowania zadania (przedstawienia). Chociaż nie tyle chodzi o sam spektakl, co o proces czyli pracę nad nim.
Teatr w szkole może się również łączyć z sukcesem osobistym – znalezieniem siebie w nowej roli, odkryciem w sobie nowych umiejętności, (być może) z zajęciem innej pozycji w grupie.
Nad jakim projektem pracujesz w ramach programu Liderzy Teatroteki Szkolnej?
Realizuję z klasą trzecią gimnazjum projekt SCHOOL PROJECT ENGLISH który przedstawia jak może wyglądać życie szkolne oczami różnorako utalentowanych osobników. projekt jest realizowany po angielsku i będzie wystawiony na zakończenie roku szkolnego.
Co Ci daje udział w programie Liderzy Teatroteki Szkolnej?
Wszystko to, co napisałam powyżej i mnóstwo stresu (wyjdzie?/ nie wyjdzie?). Oraz dobrze się bawię.
Jestem nauczycielką historii i WOS-u w Publicznym Gimnazjum Nr 1 im. Króla Jana Kazimierza w Głogówku oraz instruktorem teatralnym w Krapkowickim Domu Kultury.
Dlaczego według Ciebie warto sięgać po teatr w szkole?
Praca z młodzieżą na zajęciach teatralnych jest dla mnie, jako pedagoga, niezwykle ciekawa i cenna. Pozwala mi „wejść” w świat gimnazjalisty i go zrozumieć. Daje mi możliwość zobaczenia szkoły, nauczycieli, rodziców i otaczającego świata ich oczami. Teatr stanowi też znakomitą metodę dydaktyczno-wychowawczą. Pozwala rozwijać uczniom własną osobowość i kreatywność, rozpoznawać własne uczucia oraz odbierać emocje otoczenia. Stanowi także istotny składnik wychowania humanistycznego, poprzez kształtowanie postaw estetycznych uczniów i rozwój ich pasji. Aktywność ta ujawnia się w różnej postaci: słownej, muzycznej, plastycznej, ruchowej. Teatr staje się zatem miejscem integracji różnych dziedzin sztuki i różnych osobowościowo osób. Teatr, stanowiący syntezę sztuk, posługujący się rozmaitymi znakami i metaforami jest znakomitym pryzmatem, poprzez który można spojrzeć na kulturę jako wielowymiarowy, różnorodny obszar, dialogujących ze sobą tekstów.
Nad jakim projektem pracujesz w ramach programu Liderzy Teatroteki Szkolnej?
W ramach programu Liderów Teatroteki Szkolnej prowadzę kółko teatralne z 12-osobową grupą gimnazjalistów. Praca kółka teatralnego jest podzielona na dwa semestry. Na zajęciach podczas I semestru zapoznałam uczniów z założeniami improwizacji teatralnej oraz sposobami jej praktycznego wykorzystania. Podczas zajęć opartych na ćwiczeniach improwizacji teatralnej odgrywanie scenek, było tylko drogą do celu, jakim są skuteczna komunikacja, błyskawiczne reagowanie na zmiany, nauka oddawania kontroli, umiejętność radzenia sobie w zaskakujących sytuacjach, akceptacja własnych błędów, akceptacja zastanych ofert i sytuacji jakie poddaje nam życie i inni ludzie, nadawanie odpowiedniego kierunku zastanym sytuacjom i wiele innych. Na zajęciach poprzez odpowiednie ćwiczenia została też wzbudzona świadomość oddziaływania języka na innych ludzi oraz wrażliwość na kulturę żywego słowa. Praca II semestru w założeniu ma przynieść spektakl finalny. Spektakl teatralny będzie wypowiedzią całego zespołu, a jego realizacja stanowi wynik ścisłego współdziałania wszystkich uczestników. Dla mnie najistotniejszy jest sam proces tworzenia, nie finalny spektakl. Na tym etapie praca opiera się na szeregu prób, które będą prowadzić do powstania spektaklu. Jest to m.in. budowanie postaci i przestrzeni scenicznej, tworzenie postaci poprzez gest i ruch, budowanie napięcia scenicznego przez ruch, gest i muzykę, ogrywanie przestrzeni scenicznej i rekwizytów, a także ćwiczenia z dykcji i artykulacji usprawniające aparat mowy. Na warsztat pracy wzięliśmy tekst Maliny Prześlugi „Dziób w dziób”. Spektakl powstaje w żywym planie. Premiera szkolna planowana jest na maj 2018 r.
Co Ci daje udział w programie Liderzy Teatroteki Szkolnej?
Udział w programie dał mi możliwość zapoznania się z pojęciem i narzędziami pracy pedagogiki teatru. Mogłam poznać ciekawych ludzi, poszerzyć moje teatralne horyzonty oraz wymienić się doświadczeniami z innymi instruktorami teatralnymi. Spotkania z tutorką były niezwykle inspirujące i wspierały realizację mojego projektu.
Jestem nauczycielką języka polskiego w Zespole Szkolno-Przedszkolnym w Woli Rębkowskiej
i Publicznej Szkole Podstawowej im. Armii Krajowej w Rębkowie. Pracuję z młodzieżą gimnazjalną
oraz dziećmi z klasy czwartej i siódmej. Od siedemnastu lat prowadzę szkolny Teatr Niepokój.
Dlaczego według Ciebie warto sięgać po teatr w szkole?
Teatr daje młodzieży bezpieczną przestrzeń wypowiedzi o sobie, o tym, co ich interesuje czy niepokoi. Jestem przekonana, że scena teatralna umożliwia młodym ludziom przyjrzenie się sobie, swoim rówieśnikom i światu. Oczywiście rozwojowi i wzajemnemu poznawaniu się sprzyja nie tylko proces powstawania spektaklu czy zabawy teatralno-dramowe, ale również rozmowy i wspólnie podejmowane różnorodne działania.
Nad jakim projektem pracujesz w ramach programu Liderzy Teatroteki Szkolnej?
W ramach projektu LTS prowadzę dwa projekty. Jeden w gimnazjum z grupą teatralną, a drugi z uczniami klasy siódmej w szkole podstawowej.
„Biegnij!” – to projekt społeczno-artystyczny dla członków prowadzonego przeze mnie Teatru Niepokój. Jego celem jest wspieranie inicjatyw i kreatywności młodych ludzi, uwrażliwienie na potrzebę bliskości i wartości oraz promowanie teatru tworzonego z dziećmi. Prowadzę go z intencją przełożenia idei Jana Dormana i Krystyny Miłobędzkiej na konkretne działania. Projekt zakłada przygotowanie spektaklu
i działania artystycznego o lokalnym charakterze. Realizowany jest od października 2017r. do czerwca 2018r.
„Sekret” – to projekt adresowany do uczniów klasy VII, dzieci niezwiązanych na co dzień
z teatrem. Jego celem jest integracja i rozwój kompetencji społecznych, ze szczególnym naciskiem na uważność i szacunek dla siebie oraz do drugiego człowieka. Finałem działań, które trwają od listopada 2017 do czerwca 2018, będzie przygotowanie pokazu i zaprezentowanie go lokalnej społeczności.
Punktem wyjścia dla działań z obszaru obu projektów jest doświadczenie każdego
z uczestników, ponieważ odwołanie do codziennego użycia znaków, symboli i do codziennych motywacji prowadzi w wyniku działania teatralnego do odkrywania nowych połączeń między tymi znakami i używania ich
w odmiennym od codziennego kontekście. W pracy na tym obszarze kluczowe jest dla mnie poszukiwanie nowych form wyrazu – praca nad ciałem, z ciałem, z tekstem, słowem, wspomnieniami, szukanie formy i treści w ruchu. Pracę opieram głównie na improwizacji. Oba projekty przede wszystkim służą powstawaniu doświadczenia i relacji – z sobą samym, z innymi i ze światem.
Co Ci daje udział w programie Liderzy Teatroteki Szkolnej?
Udział w projekcie LTS pozwala mi poprzez odniesienia do idei pedagogiki teatru na krytyczny namysł nad moim sposobem pracy z grupą, tym samym wzmacnia moje kompetencje pracy teatralnej z amatorami. Bardzo ważne jest dla mnie także uczestniczenie i obserwowanie świetnie skonstruowanych warsztatów i sposobu działania prowadzących zajęcia, a także partnerska współpraca z tutorem, przede wszystkim ze względu na doskonalenie mojego warsztatu pracy oraz potencjału przywódczego. Dużym plusem jest wspólne uczestnictwo grupy w wydarzeniach teatralnych i rozmowy okołospektaklowe. LTS to także energia i pasja płynąca od współuczestników programu.
Absolwentka filologii polskiej i wiedzy o teatrze na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim oraz Inkubatora Animacji Kultury, słuchaczka w Szkole Jana i Haliny Machulskich, przez pięć lat związana z Teatrem ITP. Odpowiada za kształt i program Działu Edukacji Teatralnej Teatru Hansa Christiana Andersena w Lublinie. Specjalizuje się w tworzeniu warsztatów wprowadzających do spektakli oraz działań parateatralnych mających na celu rozwój widowni i przygotowanie widza do świadomego odbioru sztuki. Instruktorka teatralna w Powiatowym Młodzieżowym Domu Kultury w Lubartowie, nauczycielka zajęć edukacyjno-teatralnych w VIII Liceum Ogólnokształcącym im. Nałkowskiej w Lublinie, tegoroczna stypendystka Prezydenta Miasta Lublina (realizuje projekt Edu-akcja teatralna).
Absolwentka socjologii w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego i Szkoły Pedagogów Teatru realizowanej w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego. Pracuje w Dziale Pedagogiki Teatru w Instytucie Teatralnym, gdzie m. in. odpowiada za projekty objazdowe realizowane w namiocie cyrkowym w ramach programu Lato w teatrze i współtworzy zespół badaczy edukacji teatralnej. Członkini Stowarzyszenia Pedagogów Teatru, w którym współrealizuje takie projekty jak: „Akcja Labirynt", „Kierunek Teatr" czy „Teatranki". Współpracowała z Teatrem Lalek Guliwer w Warszawie, gdzie koordynowała dwa projekty: „Laboratorium Teatralno-Pedagogiczne" i „Podróże edukacyjne Teatru Guliwer", a także projektowała i realizowała cykle warsztatów teatralno-pedagogicznych przed premierami.
Nauczycielka języka francuskiego i autorskiego przedmiotu Wychowanie do Twórczości – teatr w Gimnazjum nr 1 im. ks. J. Szafranka z Oddziałami Integracyjnymi w Bytomiu/ SPMS Bytom. Współautorka Programu Klasy Aktywności Twórczej. Ukończyła Reżyserię Teatru Dzieci i Młodzieży na Akademii Sztuk Teatralnych im. St. Wyspiańskiego w Krakowie, Filia we Wrocławiu. Uczestniczka pierwszej edycji programu Liderzy Teatroteki Szkolnej w Instytucie Teatralnym. Współautorka Cyklu Warsztatów Interdyscyplinarnych dla nauczycieli „Akcja Edukacja” w Bytomskim Centrum Kultury. Prowadziła warsztaty w programach: Bardzo Młoda Kultura i Kultura Dostępna. Autorka publikacji i scenariuszy dla nauczycieli. Prowadzi warsztaty teatralne oraz z zakresu edukacji twórczej. Tutorka w programie Liderzy Teatroteki Szkolnej.
Aktorka Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie (od 2011 r.) oraz absolwentka pedagogiki o specjalności animacja społeczno-kulturalna. Uczestniczyła w warsztatach Szkoły Pedagogów Teatru organizowanych przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Od 2006 prowadzi warsztaty teatralne i integracyjne dla dzieci i młodzieży, ma doświadczenie w pracy z osobami ze środowisk wykluczonych. Założycielka grupy „Czarodziejski dywan” realizującej spektakle dziecięce, festyny i warsztaty dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, działającej pod patronatem Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie. Autorka tekstów, bajek i scenariuszy oraz reżyserka przedstawień teatralnych dla dzieci i młodzieży. Od 2016 roku jest asystentem wykładowcy w Studium Aktorskim im. Aleksandra Sewruka. W roku 2016 była instruktorką w projekcie „Tolerancja – miejsce dla każdego” realizowanym w ramach programu Lato w teatrze.
Pedagożka teatru, animatorka społeczno-kulturalna. Pracuje w Dziale Pedagogiki Teatru w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego jako koordynatorka programu Lato w teatrze. Członkini zarządu Stowarzyszenia Pedagogów Teatru. Założyła i prowadziła grupę teatralną na Uniwersytecie Śląskim w Cieszynie, gdzie studiowała pedagogikę o specjalności Animacja Społeczno-Kulturalna. Absolwentka Reżyserii Teatru Dzieci i Młodzieży w PWST we Wrocławiu. Zainicjowała i prowadzi stałą grupę „nieLETNICH krytyków teatralnych”. Wraz rodzicami i dziećmi przygotowywała performans w przestrzeni wystawy w Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN w ramach projektu „HACKING. Pisarze na wystawie" oraz spektakl "Letnie wakacje. Niezła propozycja". Prowadzi liczne warsztaty dla rodzin, dzieci i młodzieży, a także warsztaty dla edukatorów.
Menedżerka kultury, animatorka społeczności lokalnych. Angażuje się w pracę ze społecznością w Gminie Jabłonna, gdzie pracuje jako dyrektorka Centrum Kultury. Prowadzi zajęcia twórcze i teatralne dla dzieci z wykorzystaniem metod pedagogiki teatru, od wielu lat pracuje z młodzieżą. Realizuje autorskie projekty dla małych społeczności (m.in. w ramach programu Lato w teatrze w latach 2015-2018). Główny obszar jej zainteresowań stanowi partycypacja członków lokalnych społeczności w życiu kulturalnym, społecznym i obywatelskim. Ukończyła Międzyobszarowe Indywidualne Studia Humanistyczno-Społeczne (KUL) oraz filologię polską ze specjalnością teatrologiczną (UMCS), Inkubator Animacji Kultury (Warsztaty Kultury w Lublinie), Szkołę Pedagogów Teatru (Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego), Laboratorium Edukacji Twórczej (CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie). Uczestniczka XIII edycji programu Liderzy Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności.
Animatorka kultury, pedagożka teatru, tutorka, performerka, członkini zarządu Stowarzyszenia Pedagogów Teatru. Studiowała polonistykę i stosowane nauki społeczne na Uniwersytecie Warszawskim. Ukończyła Szkołę Trenerów Organizacji Pozarządowych STOP i kurs artcoachingu. Jest autorką projektów społecznych i materiałów edukacyjnych dla animatorów kultury, bibliotekarzy i nauczycieli. Prowadzi autorskie warsztaty „Błąd w sztuce, czyli jak mówimy i myślimy o porażkach”. Przez wiele lat była związana z Towarzystwem Inicjatyw Twórczych „ę”, w którym m.in. zarządzała pracą sieci: Latający Animatorzy Kultury i Latający Socjologowie, wspierała projekty skierowane do seniorów i grup międzypokoleniowych. Współpracuje m.in. z Instytutem Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego, TR Warszawa, Teatrem Studio w Warszawie. Po godzinach tańczy kontakt improwizację.
Absolwent animacji społeczno-kulturalnej na Uniwersytecie Śląskim w Cieszynie. Jako aktor jest związany z Teatrem Cieszyńskie Studio Teatralne. Był współzałożycielem i członkiem kabaretu „Noł Nejm”. Obecnie zajmuje się fotografią oraz video-dokumentacją. Realizator warsztatów „Teatr w ruchu” w ramach dziewiątej edycji programu Lato w teatrze.
Absolwentka Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie (pedagogika ogólna i edukacja medialna), Podyplomowego Studium Menedżerów Kultury SGH, Szkoły Pedagogów Teatru Instytutu Teatralnego. Doświadczenie w obszarze pedagogiki teatru zdobywała, tworząc i realizując projekty edukacyjne dla Instytutu Teatralnego, Stowarzyszenia Pedagogów Teatru (SPT) oraz teatrów z całego kraju. Specjalizuje się w realizacji spektakli zakładających pracę z widzem (Alicja. Pod żadnym pozorem nie idź tam, reż. J. Łagowska, Teatr Fredry w Gnieźnie, W Kole i Dom – oba spektakle w reż. S. Świądra, Teatr Baj w Warszawie, Pamięć Rutki, reż. J. Łagowska, Teatr im. J. Dormana w Będzinie). Z zespołem SPT prowadzi zajęcia „Praca z widzem” na podyplomowych studiach Pedagogika Teatru na UW. Prowadzi procesy tutorskie dla Instytutu Teatralnego oraz Szkoły Liderów. Kieruje projektem „O!SWÓJ” Teatru 21.
Teatrolożka, pedagożka teatru i animatorka kultury. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim i Szkołę Pedagogów Teatru w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Pracuje w Teatrze Miejskim im. Witolda Gombrowicza w Gdyni, gdzie realizuje autorski projekt z zakresu pedagogiki teatru: „Palec Gombrowicza, czyli Dotknięci Teatrem", oraz w Instytucie Pedagogiki PWSH w Gdyni. Przygotowuje rozprawę doktorską dotyczącą twórczości Krystiana Lupy na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od czterech lat jest członkinią Komisji Artystycznej Ogólnopolskiego Konkursu o Gdyńską Nagrodą Dramaturgiczną.
Absolwentka pedagogiki-animacji kultury na Wydziale Filozoficznym UJ oraz studium aktorskiego. Jest dyplomowaną instruktorką rekreacji ruchowej ze specjalnością hatha jogi, oraz trenerką I, II i III stopnia programu psychoedukacyjnego z zakresu wychowania pt. „Szkoła dla rodziców i wychowawców”. Pracowała w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie – Małopolskim Ogrodzie Sztuki jako specjalista ds. edukacji, arteterapii i projektów społecznych. Jest autorką warsztatów psychoedukacyjnych i arteterapeutycznych dla dzieci i dorosłych, pracuje też jako coach, tutor i wykładowca. Uczy pedagogów, nauczycieli i rodziców, jak łączyć nowe trendy w wychowaniu i wprowadzać je w życie zawodowe oraz społeczne.
Wyniki naboru:
Informujemy, że w trzeciej edycji programu Liderzy Teatroteki Szkolnej wezmą udział:
Małgorzata Bednarska (Kraków)
Katarzyna Brzozowska (Szczecin)
Oliwia Dajnowiec (Gdynia)
Dorota Dobrowolska (Warszawa)
Katarzyna Duch (Radziemice)
Jarosław Hebel (Gdynia)
Dorota Kaczor (Kraków)
Rafał Kanowski (Wieliczka)
Bożena Kowalik (Czeladź)
Izabela Kuriata (Krapkowice)
Izabela Mańkowska-Salik (Olsztyn)
Magdalena Michalak (Rembelszczyzna)
Jolanta Rokacz (Kędzierzyn-Koźle)
Lilia Szczepaniak (Toruń)
Aleksandra Szober (Sosnowiec)
Anna Szyszka (Garwolin)
Magdalena Wolna-Rumin (Ciepielowice)
Relacja z drugiego zjazdu Liderów Teatroteki Szkolnej.
Drugi zjazd Liderów Teatroteki Szkolnej odbył się w dn. 26-28 stycznia 2018 w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Warsztaty poprowadzili Katarzyna Piwońska, Magdalena Szpak i Tomasz Daszczuk. Tematem spotkania było korzystanie z tekstu literackiego w teatralnej pracy - co robić, aby adaptowanie tekstu na scenę nie było prostym przekładem, lecz otwierało dyskusję uczestników wokół utworu? Inspiracją do tych rozważań był "Mały Książę" Antoine’a de Saint Exupery. Uczestnicy najpierw indywidualnie, a potem w zespołach szukali własnego rozumienia tytułowej postaci, zastanawiając się, w jaki sposób Mały Książę odnalazłby się w rzeczywistości tu i teraz. Co to znaczy patrzeć jak Mały Książę? Jak można doświadczyć tego w praktyce?
Wieczorami całą grupą oglądaliśmy spektakle. Widzieliśmy "Chłopów" w reż. Krzysztofa Garbaczewskiego w Teatrze Powszechnym im. Zygmunta Hübnera oraz "Ośrodek wypoczynkowy" w reż. Anny Smolar w Komunie//Warszawa. O pierwszym z nich dyskutowaliśmy podczas warsztatów, wymieniając się wrażeniami i indywidualnym postrzeganiem spektaklu oraz pomysłami na rozkodowanie poszczególnych scen.
Ostatniego dnia przyglądaliśmy się kluczowym elementom warsztatu pedagogiczno-teatralnego. Zastanawialiśmy się, w jaki sposób jest skonstruowany, na czym polega jego dramaturgia. Jak wygląda rola prowadzącego, a w jaki sposób pracuje grupa? Bogatsi w doświadczenie i refleksję Liderzy ruszyli do swoich miejscowości i wytężonej pracy nad projektami realizowanymi w ramach programu.
Trzecia edycja programu Liderzy Teatroteki Szkolnej jest adresowana do nauczycieli, którzy chcą wykorzystywać teatr do pracy z grupami amatorskimi. Podobnie jak w ubiegłym roku zapraszamy ich do udziału w cyklu pedagogiczno-teatralnych warsztatów oraz proponujemy indywidualną pracę z Tutorami, którzy wesprą Liderów w realizacji własnych projektów teatralnych w ich szkołach. Co się działo podczas pierwszego zjazdu?
W tym roku grono Liderów liczy siedemnaście osób. Po raz pierwszy spotkali się 20 października w Instytucie Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Weekendowe warsztaty poprowadzili dla nich Tomasz Daszczuk i Katarzyna Piwońska. Pierwszego dnia zaprosili uczestników do tego by – wychodząc od praktycznych działań – zastanowili się nad tym, kim jest Lider i co warto brać pod uwagę w pełnieniu tej roli. Drugiego dnia praca była skupiona wokół hasła amator – punktem wyjścia były tu własne doświadczenia teatralne Liderów oraz skojarzenia wokół tego słowa. Liderzy zastanawiali się nad tym, co to znaczy być amatorem w teatrze i na czym polega specyfika pracy z amatorem. Finałem tych rozważań było przygotowanie etiud teatralnych dotyczących tematu tych rozważań. Trzeciego dnia spotkanie dotyczyło tutoringu. Liderzy dowiedzieli się o podstawowych założeniach tej metody, o tym w jaki sposób jest on realizowany w naszym programie, a także mogli doświadczyć w działaniu praktycznym, na czym polega współpraca Tutora z Liderem.
Elementem zjazdu były również wspólne wyjścia na wydarzenia teatralne – tym razem zdecydowaliśmy się na wieczór gier improwizowanych w Klubie Komediowym („Komora maszyny losującej jest pusta”) oraz spektakl „Holzwege” w reżyserii Katarzyny Kalwat w TR Warszawa.
Teraz Liderzy rozpoczynają swoją indywidualną współpracę z Tutorami – a jako grupa spotkają się ponownie podczas styczniowych warsztatów. Mamy nadzieję, że pierwszy zjazd pozwolił im zebrać inspiracje do samodzielnych działań.
Relacja z trzeciego zjazdu Liderów Teatroteki Szkolnej
Zjazd odbył się w dniach 8-10 czerwca 2018 w Warszawie. Wszystkie działania warsztatowe odbywały się w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek U-jazdowski – poprowadzili je Magdalena Szpak, Katarzyna Piwońska i Tomasz Daszczuk. Piątkowe spotkanie przeznaczyliśmy na prezentacje projektów liderskich i opowieści o pracy nad nimi. Była to okazja do przyjrzenia się swoim całorocznym działaniom z perspektywy członków grupy. Warsztaty stanowiły też rodzaj przygotowania do sobotnich spotkań z Tutorami, które zamykały i podsumowywały tę część programu.
W sobotę Liderzy mierzyli się z tematem podejmowania działań teatralnych w szkole. Warsztat dawał przestrzeń do wspólnego namysłu nad tym, jaki jest sens tworzenia przedstawień z udziałem uczniów, z czym wiąże się prowadzenie grupy teatralnej i namierzenia wyzwań, ale też korzyści z tego płynących. Finałem było tworzenie własnych manifestów dotyczących robienia teatru w szkole.
Niedzielne działania skupione były wokół tematu bycia liderem. Podczas tego dnia zaprosiliśmy uczestników do stworzenia instalacji nawiązujących do wizji siebie jako Lidera Teatroteki Szkolnej. Chcieliśmy w ten sposób zachęcić do namysłu nad drogą, którą już przebyli w programie i postawić przed pytaniem – dokąd ruszą wraz z jego zakończeniem.
Zjazd jak zwykle był połączony z wyjściami do teatru– tym razem zaprosiliśmy uczestników na „Ości” w Teatrze Soho w reżyserii Pawła Miśkiewicza i spektakl „Cezary idzie na wojnę” w Komunie//Warszawa w reżyserii Cezarego Tomaszewskiego. To drugie przedstawienie było częścią wieczornego świętowania finału programu, w którym brały udział wszystkie osoby zaangażowane w niego – Liderzy, Tutorzy oraz prowadzący warsztaty.
Wszystkim uczestnikom programu życzymy powodzenia i niegasnącej pasji w kolejnych działaniach!