Konspekty zajęć

Celem cyklu zajęć jest przygotowanie przez uczniów teatralnej wypowiedzi dotyczącej tematu niepodległości i związanej z nim kategorii wolności. Warsztat skłania do refleksji na temat własnego, indywidualnego rozumienia tych pojęć. Zaprasza też do poszukiwania inspirujących – alternatywnych wobec znanych z historii politycznej głównego nurtu – postaci, które starają się lub starały o niepodległość i wolność w różnych dziedzinach życia. Podczas kolejnych spotkań uczniowie stają przed pytaniami o granice, ograniczenia (wewnętrzne i zewnętrzne ) i doświadczenie ich przekraczania, mają okazję do uświadomienia sobie oraz nazwania własnych granic i potrzeb związanych z poczuciem wolności, a także skonfrontowania oficjalnych narracji historycznych z osobistymi historiami.

Podczas zajęć koła teatralnego uczniowie zmierzą się z interpretacją fragmentów powieści Ferdydurke Witolda Gombrowicza. Uczestnicy warsztatów przyjrzą się gombrowiczowskim pojęciom gęby oraz formy, a następnie poszukają ich we własnym otoczeniu i doświadczeniu szkolnym. Zestaw sugerowanych ćwiczeń może dostarczyć materiału do zbudowania spektaklu teatralnego z okazji Dnia Edukacji Narodowej, opartego na motywach powieści Witolda Gombrowicza.

Propozycja przygotowania klasy do wizyty w Centrum Sztuki Współczesnej lub innym miejscu związanym ze sztuką współczesną. Podczas zajęć uczniowie samodzielnie tworzą, ale i spotkają się z pracami artystów, by zastanowić się nad ich metodami i przekazem. Uczestnicy lekcji stają przed pytaniami o to, czym jest sztuka dla tych, którzy tworzą, a czym dla jej odbiorców. Finał zajęć stanowi wspólne budowanie pojęcia SZTUKI. 

Po co ludziom muzea? Jaki powinien byc ich kształt i czy społeczeństwo może o nich decydować? Co chcielibyśmy przechować dla nastepnych pokoleń? Na te pytania uczniowie próbują sobie odpowiedzieć w trakcie zajęć poświeconych przygotowaniu młodzieży do wyjścia do muzeum.

Jesteśmy tylko kostiumami...? Ten scenariusz daje uczniom okazję do przyjrzenia się sobie, swoim postawom, gestom, minom, kostiumom. Stawia także pytanie o tożsamość oraz potrzebę bycia zaakceptowanym. Podczas zajęć uczniowie przyglądają się kategoriom powiązanym z teatrem i – w serii dyskusji oraz ćwiczeń teatralnych – sprawdzają, w jaki sposób można je przełożyć na rzeczywistość społeczną.

Od pomysłu na spektakl (czy momentu ukończenia dramatu) do dnia wystawienia na scenie wiedzie długa droga. Świat przedstawiony na kartce czy wyobrażony różni się przecież od tego pokazywanego na żywo przed publicznością. Na ile postaci fikcyjne mogą na tym zyskać, na ile stracić? Kto i w jaki sposób bierze udział w przygotowaniu premiery? W trakcie zajęć uczestnicy poznają proces powstawania spektaklu i przyjrzą mu się z perspektywy różnych zawodów teatralnych. Zajęcia można poprowadzić jako lekcję wprowadzającą przed klasową wyprawą do teatru lub do omówienia teatralnego potencjału dowolnego dzieła literackiego.

Scenariusz przeznaczony do realizacji przed klasowym wyjściem do opery (w ramach lekcji języka polskiego, muzyki bądź godziny wychowawczej). Poprzez ćwiczenia zakładające aktywne współuczestnictwo uczniowie zapoznają się ze specyfiką teatru operowego oraz możliwościami i ograniczeniami podczas interpretacji dzieła literacko-muzyczno-teatralnego.

Scenariusz stanowi propozycję zajęć otwierających pracę koła teatralnego w nowym roku szkolnym. Składa się z dwóch części – integracyjnej, podczas której uczniowie poznają się miedzy sobą oraz teatralnej, która wprowadza temat współdziałania. W trakcie warsztatu skupionego wokół relacji jednostka-grupa uczniowie tworzą zasady współpracy w ramach pozalekcyjnych zajęć koła teatralnego. Zróżnicowany zestaw ćwiczeń zawiera elementy pracy indywidualnej, w parach oraz działań grupowych.

Celem warsztatu jest uwrażliwienie młodych ludzi na nieoczywistość pojęcia biedy. Wraz grupą podejmujemy próbę bardziej uważnego, empatycznego i krytycznego spojrzenia na to, w jaki sposób nazywamy coś lub kogoś „biednymi” (np. jakieś zjawisko czy grupę). Punktem wyjścia do tych obserwacji jest wspólna analiza tekstów, przyglądanie się stereotypom. Podane szerokie konteksty mogą służyć do samodzielnego rozwijania tematu przez nauczyciela, animatora, instruktora, prowadzącego proces.

Podczas zajęć uczniowie przyglądają się ciału jako środkowi komunikacji człowieka. Warsztaty opierają się na działaniach z muzyką i stwarzają okazję do ekspresji cielesnej, która jest podstawą pracy teatralnej. Uczniowie zapoznają się z pojęciami komunikacji niewerbalnej, empatii emocjonalnej i sprawdzają, czy możliwe jest współodczuwanie poprzez doświadczenie cielesne. Scenariusz może być realizowany na pozalekcyjnych zajęciach teatralnych, godzinie wychowawczej, lekcji muzyki czy języka polskiego.