Łącząc sytuację szkolną z działaniami teatralnymi, scenariusz zakłada trzypoziomową analizę języka obecnego w szkole: języka jako opisu przestrzeni, języka nieoficjalnego (przerwy) i języka oficjalnego (lekcji, literackiego kanonu). Wykorzystując potencjał krytyczny teatru, postaramy się zaobserwować, jak sam teatr dyskutuje ze swoją misją bycia „muzeum mowy polskiej”, jak może robić to szkoła oraz jak język z narzędzia, środka wyrazu staje się tematem samym w sobie.