Konspekty zajęć

Podczas zajęć młodzież podejmie próbę twórczego zdefiniowania słowa „porażka”. Będzie to okazja do zastanowienia się, jak mówimy i myślimy o porażkach i co z tego dla nas wynika. Zaproponowane ćwiczenia mają pozwolić uczniom oswoić porażkę i spojrzeć na nią z dystansu. Ważne, żeby po całym przebiegu zajęć zarezerwować czas na dyskusję, w której każdy będzie mógł podzielić się swoimi refleksjami.

Warsztat ma na celu zachęcenie uczniów do przyglądania się strukturze i językowi konfliktów w życiu publicznym – zarówno w jego rodzinnym wymiarze, jak i w makroskali. Jest laboratorium działania teatralnego i dramaturgicznego: obiera za temat przestrzeń publiczną i jej performatywny charakter. Punktem odniesienia do rozmów jest tekst Doroty Masłowskiej „Między nami dobrze jest” i jego sceniczna adaptacja w reżyserii Grzegorza Jarzyny.

„Otom ja sam jak drzewo zwarzone od kiści” – te słowa Kordiana stały się inspiracją dla scenariusza. Uczniowie, eksplorując metaforę drzewa, spróbują zbudować charakterystykę bohatera dramatu Juliusza Słowackiego. Zastanowią się także nad analogiami i różnicami pomiędzy współczesnymi młodymi ludźmi a ich rówieśnikami w dobie romantyzmu.

Podczas zajęć dotyczących „Szewców" uczniowie będą starali się zrozumieć istotę groteski, budując galerię figur dziwnych a' la Witkacy. Od ich odczytania dramatu zależy, jakie powstaną postacie – demoniczne, zabawne, odrażające…? Panoptikum posłuży do zilustrowania marionetkowości bohaterów żyjących

Podczas dwugodzinnych zajęć uczniowie podejmą próbę zbudowania portretu Stanisława Wokulskiego – postaci o bardzo bogatym życiu wewnętrznym. Dociekając do tajemnic jego osobowości, porozmawiają o różnych wymiarach skomplikowania natury ludzkiej. Z przeprowadzonych działań wyłoni się zapewne bohater uwikłany w historię, ofiara romantyzmu, ale czy uda się spojrzeć na Wokulskiego jako postać żywą, prawdziwą, współczesną?

Dojrzewać można na wiele sposobów. Co to znaczy być dorosłym obywatelem? Czy polityka i współczesna młodzież mają ze sobą coś wspólnego? „Przedwiośnie” Stefana Żeromskiego to powieść o różnych rodzajach dojrzewania. Zagadnienia z pozoru odległe dotykają nas bardziej, niż moglibyśmy przypuszczać. W trakcie zajęć będziemy twórczo zgłębiać wymienione tematy poprzez teatr, pracę z tekstem i... sznur.

Zmiana, nowy porządek. Nadzieja i strach, szansa i zagrożenie. Czasem drastycznie zapisuje się na kartach historii, nieraz przebiega bez rozgłosu. Rewolucja może zdarzyć się w domu i w kraju, czego doświadczyli bohaterowie „Nie–Boskiej komedii" Zygmunta Krasińskiego. Poprzez ruch, pracę z obrazem i tekstem zbadaj z uczniami mechanizmy działania rewolucji jako zjawiska historycznego i społecznego. Wspólnie wczujcie się w role tych, którzy stoją po dwóch stronach barykady.

Zaproś swoich uczniów do teatralnej gry dotyczącej sprawowania władzy. Stawką jest dokonanie w Polsce reform na drodze pokojowych negocjacji. Gra – poprzez doświadczenie, czym jest demokracja w praktyce – będzie punktem wyjścia do eksploracji tematu polityki, osiągania zamierzonych celów poprzez konsensus.

Próba reinterpretacji postaci Najświętszej Panny w średniowiecznych utworach, ale i w świadomości uczniów. Służy temu przywołanie wizerunków Matki Boskiej w innych dziedzinach sztuki. Uczniowie podczas zajęć stworzą współczesne wersje „Bogurodzicy" i „Posłuchajcie, bracia miła", a następnie zastanowią się nad językiem teatralnym, w jakim dziś można ująć postaci z tych utworów.

Scenariusz nawiązuje do „Opowiadań Kosmikomicznych” Italo Calvino. Tekst jest literacką interpretacją teorii astronomicznej – oddalania się Księżyca od Ziemi. Zajęcia pokazują, jak w prosty sposób przygotować etiudy z wykorzystaniem opowiadania i teatru cieni. Może się ona stać punktem wyjścia do zbudowania pełnej inscenizacji.