1. Ja jako folia 5 min.

Poleć, aby wszyscy stanęli swobodnie w rozsypce. Poproś uczestników zabawy aby spróbowały odzwierciedlić ciałem folię, którą trzyma prowadzący. Instruktor wykonuje następujące ruchy:

• swobodne rozwijanie folii,
• zgniatanie folii do kulki,
• podrzucanie folii,
• wachlowanie folią,
• rozdzieranie folii.

2. Krąg reakcji 10 min.

Poproś dzieci, aby ustawiły się na obwodzie koła. Weź w dłonie folię i powiedz „Trzymam folię, która jest bardzo ciężka” i oddaj to w ruchu ciała. Następnie przekaż ją stojącemu najbliżej dziecku zmieniając słowa: „Podaję folię, która jest śliska i nieprzyjemna w dotyku” – zadanie polega na przejęciu kawałka folii, tak, aby reakcja odpowiadała słowom podającego. Każda kolejna osoba podając kawałek folii wymyśla też nowe właściwości dla niej, na które otrzymujący musi zareagować ciałem („Podaję folię, która jest gorąca, puszysta, delikatna, kłująca…”).

3. Folia jest jak... 15 min.

Poproś dzieci, aby usiadły na podłodze w kręgu, po środku połóż folię. Poleć uczestnikom poszukanie wielu różnych funkcji przedmiotu, niekoniecznie charakterystycznych dla folii form wykorzystania. Chodzi o wymyślenie czegoś, w co folia może się przemienić i wpisanie tego w konkretną sytuację i działanie. Np. zbudowanie krótkiej solowej improwizacji, mini zdarzenia teatralnego, w którym przedmiot ma kluczowe znaczenie. Bardzo ważna jest precyzja i czytelność wykonywanych przez aktora czynności.

4. Czarodziej 5 min.

Poproś dzieci, aby wylosowały ilustrację z instrumentem. Pokaż dzieciom worek foliowy i poproś, by każda osoba „zaczarowała go”: kiedy trafi on w jej ręce, musi zachowywać się tak, jakby grała na danym instrumencie korzystając jedynie z worka. Pozostałe dzieci odgadują instrumenty.

Następnie poproś, by na hasło „orkiestra" każde dziecko stworzy wymyślony przez siebie instrument. Niech wszyscy „grają", wydając dźwięki właściwe dla swojego instrumentu i wykorzystując przy tym folię.

5. Dyrygent i chór 5 min.

Zaproponuj, aby dzieci jako chór mówiły wybrany wspólnie znany wszystkim wiersz, np. „Siała baba mak”, wykorzystując w tym celu również folię, którą mogą: pocierać, uderzać itp. Ustalcie komendy, którymi będzie się posługiwał dyrygent i ich znaczenie, np.: ręce na dole – cicho, na górze – głośno.

6. Muzyczne etiudy 20 min.

Rozlosuj między dzieci materiały (butelki, puszki, tuby papierowe itp.), następnie podziel uczestników na grupy i poproś, aby zespoły wybrały jedną emocję, którą chcą się zająć (lub rozlosuj obrazki, które wiążą się z emocją). Poproś grupy o przygotowanie udźwiękowionej (zilustrowanej dźwiękowo za pomocą instrumentów) scenki dotyczącej danej emocji. Na koniec zaproś do prezentacji. Zadaniem dzieci jest trzykrotne przedstawienie tej samej scenki pantomimicznej w trzech różnych tempach przy akompaniamencie muzyki: w tempie naturalnym, w tempie przyspieszonym oraz w tempie zwolnionym.

Wariant: rozdaj uczestnikom gazety, w których samodzielnie wyszukają testy bądź ilustracje o różnorodnym zabarwieniu emocjonalnym (radość, złość, smutek, wzruszenie), do których z wykorzystaniem foli przedstawią scenkę.

7. Muzyczna instalacja 5 min.

Zaproponuj dzieciom wspólne stworzenie z wykorzystaniem foli oraz posiadanych materiałów wtórnych instalacji muzycznej, której używanie pozwala odzwierciedlać różne emocje. Sprawdźcie wspólnie, jak działa i wywołujcie różne dźwiękowe emocje za jej pomocą.