Typowy nastolatek? Godzina wychowawcza
Malina Barcikowska

Typowy nastolatek? Godzina wychowawcza

Podczas zajęć uczniowie będą mieli za zadanie przeanalizować często używany zwrot „ typowy” /  „typowa”  w odniesieniu do własnej grupy wiekowej.  Stworzone przez nich komiksy, tzw. paski, będą pretekstem do rozmowy na temat istnienia typowego nastolatka / typowej nastolatki. Jak się zachowuje?  I czy w ogóle istnieje ? W nadaniu rozmowie szerszego kontekstu pomoże krótki fragment książki „Bycie i czas” Martina Heideggera.

  • Informacje o konspekcie

    Grupa wiekowa Wiek 16-19 lat
  • Rodzaj zajęć godzina wychowawcza
  • Miejsce sala lekcyjna
  • Czas 45 minut
  • Cel zajęć
    • namysł nad pojęciem typowości i jego zastosowaniem w języku;
    • uświadomienie sobie własnego stosunku do wypowiedzi typu: tak się robi, tak się mówi, tak się myśli;
    • refleksja nad własną postawą.
  • Metody pracy wystawa, rozmowa , praca z tekstem, ćwiczenia plastyczne

Przygotowanie do zajęć

Aranżacja przestrzeni

Sala lekcyjna z tradycyjnym układem ławek.

Środki dydaktyczne

Gazety ilustrowane. Nożyczki, klej, kartki papieru, piłka, przybory do pisania i rysowania. Paski komiksowe wycięte z gazet lub wydrukowane z Internetu. Mała piłeczka (np. do tenisa ziemnego)

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie 5 min.

1. Zaproponuj uczestniczkom i uczestnikom zajęć zabawę w skojarzenia. Potrzebna Wam będzie piłeczka. Wyjaśnij, że zdaniem osoby, która otrzymuje piłkę jest podanie dowolnego skojarzenia ze słowem „typowy" / "typowa". Rozpocznij działanie: rzuć piłkę wybranej przez siebie osobie, mówiąc słowa „ typowy" / "typowa” i poproś o głośne wypowiedzenie pierwszego skojarzenia do tych wyrazów. W kolejnym kroku to ta osoba rzuci piłkę dalej wypowiadając słowa "typowa" / "typowy" (prosząc tym samym następną osobę o jej skojarzenie). Spróbujcie podawać piłkę i skojarzenia do momentu, aż wszyscy dołączą swoje hasła. Zachęć uczniów do dzielenia się spontaniczni pierwszą myślą – tu nie ma dobrych i złych propozycji. 

2. Na zakończenie tego etapu  wspólnie przeanalizujcie użyte w zabawie zwroty. Jakie słowa się pojawiły? Co to mówi o tym, jak myślicie jako grupa o typowości?  

2. Tworzenie paska 30 min.

1. Wyjaśnij wszystkim, że w dalszej części zajęć każda z grup stworzy komiks o jednym wydarzeniu z życia nastolatka / nastolatki. Komiks będzie miał formę tzw. paska – to krótka forma komiksowa publikowana pierwotnie w gazetach codziennych. W Ameryce stosuje się na ich określenie słowo comic strips.  Zaprezentuj grupie kilka przykładowych pasków komiksowych. Możesz też skorzystać z linku do filmu instruktażowego na końcu konspektu.

Podziel uczniów na grupy dwu-trzyosobowe i rozdaj każdej z nich nożyczki, klej, czystą kartkę, przybory do rysowania i pisania oraz jedną z przygotowanych wcześniej gazet. Najlepiej, gdyby był to były egzemplarze różnych tygodników.

2. Poproś, aby uczestnicy poświecili kilka minut na rozmowę o tym, jak rozumieją hasło „typowy nastolatek" / "typowa nastolatka” – czy w ogóle jest ktoś taki? Czy ich zdaniem można wskazać jakieś cechy charakterystyczne łączące osoby w tym wieku?

3. Wyjaśnij, że zadaniem zespołów będzie przedstawienie typowego nastolatka / typowej nastolatki w jednej sytuacji. Poproś, żeby każda z grup przejrzała gazetę wybierając z niej temat ich paska komiksowego. Może to być przeczytanie recenzowanej książki, obejrzenie omawianego filmu lub serialu, reakcje na opisywane wydarzenie itp. – mają pełną dowolność w wyborze sytuacji i sposobie ukazania bohatera / bohaterki w niej. Komiks powinien składać się z 4 do 5 obrazków, a jego narracja dotyczyć ma tematu wybranego z gazety. Uczniowie mogą samodzielnie wymyślać teksty, które umieszczą w komiksowych chmurkach lub stosować fragmenty tekstów z gazety.

4. Po wykonanej pracy zaprezentujcie wszystkie paski , układając je na jednym stole lub  przylepiając na ścianie/tablicy, tworząc klasową wystawę.

5. Na zakończenie porozmawiajcie o tym, jaki obraz nastolatków wyłonił się z Waszej galerii. Czy Waszym zdaniem jest on rzeczywiście typowy? Przypomina on Was, Waszych znajomych? Co właściwie oznacza sformułowanie typowy nastolatek? Co się pod nim kryje?

3. Lektura tekstu 10 min.

Jako podsumowanie przeczytajcie krótki fragment „Bycia i czasu” Martina Heideggera. Zaproś uczniów do dyskusji o tekście. Spróbujcie odpowiedzieć na pytanie, dlaczego ich zdaniem to, co filozof nazwał „Się”, kształtuje postawę  wielu ludzi? Dlaczego decydujemy się na podążanie za tym, co „czyta się”, „myśli się”, „robi się”? Spróbujcie też odpowiedzieć na pytanie, czy poznając inne osoby szukacie w nich cech indywidualnych, czy raczej tego, co jest typowe dla większej ilości osób? Dlaczego?

Materiały do pobrania

Zobacz też

Fragment tekstu Martina Heideggera (pochodzi z książki "Bycie i czas", Warszawa 2005).

O autorach

Malina Barcikowska

Absolwentka filozofii na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika i Szkoły Nauk Społecznych przy Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk. Krytyczka sztuki. Absolwentka Kursu Pisania Scenariusza i Dramatu Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. Jej sztuka znalazła się w Półfinale Gdańskiej Nagrody Dramaturgicznej. Publikuje teksty o sztuce oraz opowiadania. Czynnie zajmuje się edukacją filozoficzną.

Malina Barcikowska

Podobne konspekty