Przepis na komiks (Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku zaprasza na warsztaty). 
Scenariusz zajęć przeznaczony na godzinę wychowawczą. Podczas spotkania uczniowie na podstawie rozmów przygotowują komiksy, które są zapisem marzeń sennych oraz zastanawiają się, w jaki sposób sny są związane w rzeczywistością.
Na początku przestrzeń, w której można pracować w dwóch rzędach (np. sala lekcyjna z rozsuniętymi ławkami, korytarz szkolny). Przestrzeń do pracy przy stolikach w drugiej części zajęć.
Kartki A4 (jedna sztuka dla każdej osoby), materiały plastyczne i piśmiennicze (ołówki, kolorowe długopisy lub cienkopisy, kredki, flamastry, ołówki itp.).
1. Poproś uczniów, aby stanęli w dwóch rzędach (rząd A i rząd B) na przeciwko siebie. Wyjaśnij, że za moment wezmą udział w serii rozmów w zmieniających się parach: będą w nich wzajemnie odpowiadać na podane przez Ciebie pytanie. Po każdym pytaniu osoby z rzędu A przesuwają się o dwa miejsca w lewo – w ten sposób powstają nowe pary, które otrzymują nowe pytanie.
Zadawaj kolejno następujące pytania (za każdym razem daj 2 minuty na rozmowę):
2. Po rozmowach rozdaj uczestnikom kartki A4 i wyjaśnij, że posłużą Wam one do przygotowania komiksów. Przypomnijcie sobie wspólnie podstawowe elementy budowy komiksu:
Możesz też pokazać uczniom jeden z filmów dotyczących tworzenia komiksów (linki znajdziesz poniżej w sekcji Zobacz także).
1. Powiedz, że dziś każdy przygotuje krótki komiks oparty na Waszych historiach i że poszczególne okienka uczniowie będą w części projektować sami, a w części dostawać w prezencie od kogoś ze swojej klasy. Komiks będzie się składał z jednej planszy – z sześciu okienek. Poproś, by na górze strony pozostało miejsce na tytuł. Niech wszyscy uczestnicy narysują teraz pierwsze okienko komiksu – tematem tego kadru jest hasło „Ja kiedy zasypiam”.
2. Zbierz kartki i wymieszaj je, a następnie rozłóż losowo na ławkach w taki sposób, by na każdej znalazły się dwa rysunki. Zadaniem uczniów jest odszukanie swojego rysunku (niech zajmą miejsce w ławce, na której leży rysunek) – w ten sposób powstaną nowe pary. Poproś uczniów, by w tych duetach opowiedzieli sobie nawzajem historię dotyczącą jednego z zaproponowanych tematów:
Podaj klasie wybrane przez Ciebie zagadnienie. Daj po 3 minuty na opowiedzenie historii przez każdą z osób.
Dobierz polecenie do momentu, w którym są Twoi uczniowie. Pytania o przeszłość sprawdzą się w momencie, gdy wracacie do szkoły po dłuższym czasie poza szkołą lub macie za sobą wspólne ważne wydarzenie (wycieczka klasowa, przerwa feryjna lub świąteczna, studniówka, połowinki itp.). Pytania o przyszłość warto zadawać, kiedy jako grupa jesteście przed ważnym wydarzeniem, które budzi w grupie emocje (zakończenie nauki w szkole, egzamin itp.).
3. Poleć, by osoby w parze wymieniły się kartkami. Wyjaśnij, że zadaniem na tym etapie jest wymyślenie snu, który mogłaby mieć osoba opowiadająca Wam historię. Zwróć uwagę grupy, że sny nie są dokładnym odwzorowaniem historii – czasem pojawia się w nich tylko jakiś motyw związany z wydarzeniem lub biorąca w nim udział postać, mieszają się różne wątki ze sobą, odrealniają sytuację. Poproś, by swój pomysł na fabułę snu tej osoby opowiedzieli w formie kilku kolejnych okienek komiksu. Poproś, żeby zostawili na stronie miejsce na jedno puste okienko. Na koniec niech nadadzą tytuł sennej historii i zamieszczą go na górze strony.
4. Poleć, by rysownicy przekazali komiksy osobom, których historii wysłuchali. Niech każdy zapozna się z otrzymanym komiksem, przy tej okazji w parach można dopytywać się wzajemnie i opowiadać o swoim sposobie pracy nad komiksem. Następnie każdy w ostatnim okienku rysuje swoją reakcję na sen – niech tematem będzie hasło „Ja po pobudce z tego snu”.
Zróbcie wystawę komiksów i obejrzyjcie je wspólnie. Zaproś uczniów do rozmowy podsumowującej. Co wydarzyło się z Waszymi historiami w otrzymanym komiksowym śnie? Jak to się ma do Waszych obserwacji własnych snów – w jaki sposób Waszym zdaniem sny odzwierciedlają rzeczywistość?
Pedagożka teatru, trenerka, kuratorka, managerka kultury. W latach 2016-2022 kierowniczka Działu Pedagogiki Teatru w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego. Obecnie jako freelancerka prowadzi warsztaty dla różnych instytucji i organizacji w całej Polsce oraz projektuje materiały edukacyjne i rozwojowe (przede wszystkim jako część składu Kolektywu Sensotwórczego). Jej głównym obszarem zainteresowania jest współczesny teatr dla dzieci, młodzieży i rodzin.
Redaktorka, pedagożka teatru, tutorka. Od 2012 roku współpracuje z Instytutem Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w ramach programów i badań dotyczących edukacji teatralnej i pedagogiki teatru. Od 2019 roku jest tutorką w programach rozwojowych Fundacji Szkoła Liderów. Dwukrotna stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Kultury (przedsięwzięcia związane z upowszechnianiem kultury).
