Tekst „Tajemniczego ogrodu" Frances Hodgson Burnett w tłumaczeniu Jadwigi Włodarkiewiczowej na portalu Wolne Lektury. 
Świat bohaterów powieści „Tajemniczy ogród” rozpada się na świat dorosłych i świat dzieci. Scenariusz stanowi okazję do tego, by zastanowić się nad potrzebami bohaterów, Mary i Colina, i poszukać odpowiedzi na pytanie, dlaczego dorośli pozostają na nie głusi. Uczniowie staną też przed pytaniem: w jaki sposób można opowiedzieć o swoich potrzebach dorosłym?
Wolna przestrzeń do ćwiczeń ruchowych i do prezentacji wyników pracy uczniów.
Stoły do pracy grup, stół z przyborami do pisania, kartkami i pudełkiem
Zajęcia najlepiej przeprowadzić po lekcji, na której omówiono charakterystykę bohaterów (Mary i Colin) powieści „Tajemniczy ogród”.
1. Podziel uczniów na trzyosobowe zespoły. Każdej grupie daj zestaw małych karteczek i pisaki. Niech zespół wybierze jednego z bohaterów (Mary lub Colina) do dalszej pracy. Zapowiedz, że rozmowy o bohaterach będą przebiegać w dwóch turach. Najpierw uczniowie zastanawiają się, jak dorośli widzą potrzeby Mary / Colina (ojciec Colina, pani Medlock, służba, lekarz itd.). W drugiej turze uczniowie rozmawiają o tym, czego tak naprawdę potrzebują młodzi bohaterowie i jak oni sami postrzegają swoją sytuację. Poproś, aby grupy zapisywały swoje skojarzenia na karteczkach. Odmierzaj czas obu tur i daj sygnał do zmiany tematu.
2. Wywieś na tablicy lub umieść w innym dogodnym miejscu sali plakaty z konturami dwóch postaci. Możecie też wykleić te postaci na podłodze przy pomocy taśmy malarskiej. Podpiszcie kontury imionami bohaterów.
Wyjaśnij uczniom, że w tym ćwiczeniu ich zadaniem jest umieszczenie przygotowanych karteczek na zewnątrz lub wewnątrz konturów postaci. Wewnątrz konturu umieszczają te kartki, które dotyczą prawdziwych potrzeb postaci, na zewnątrz – te, które przypisują im inni. Na przykład: leżenie przez Colina w zaciemnionym pomieszczeniu znajdzie się na zewnątrz konturu (chłopiec nie tylko tego nie potrzebuje, ale wręcz mu to szkodzi) natomiast kontakt z rówieśnikami, rozmowy na istotne dla chłopca tematy znajdą się wewnątrz.
3. Omówcie powstałe prace. Odczytajcie wspólnie karteczki i podzielcie się refleksjami, które się w was pojawiły, przedyskutujcie spostrzeżenia. Jeśli uczniowie mają ochotę coś dopisać, zróbcie to.
4. Następnie zastanówcie się nad motywami działań dorosłych zapisanych na zewnątrz konturów postaci. Czego chcieli dla Colina i Mary? Co nimi kierowało? Dlaczego ich pomysły i działania w tak niewielkim stopniu odpowiadały potrzebom dzieci? Co musiałoby się stać, żeby sytuacja się zmieniła?
Podziel uczniów na nowe zespoły (np. trójki). Poproś, aby porozmawiali o relacjach Mary i Colina z dorosłymi oraz o własnych obserwacjach w tej sprawie. Od czego zależy kształt tych relacji? Z kim te relacje układają się dobrze, a z kim gorzej i dlaczego? Zachęć uczniów, by potraktowali to jako okazję do swobodnej rozmowy o bohaterach i ich kontaktach z dorosłymi. Powiedz, że mogą zestawić ich doświadczenia z własnymi – jak sami postrzegają „dogadywanie” się z dorosłymi.
Daj uczniom czas na tę dyskusję. Następnie poproś, aby w tych samych grupach zastanowili się, co jest kluczowe w tych relacjach, które uważają za dobre, co sprawia, że dobrze się w nich czują i aby wypisali te elementy na kartkach. Omówcie wspólnie wnioski grup.
1. Poproś uczniów, by zapisane w poprzednim ćwiczeniu wnioski zmienili w manifest skierowany do dorosłych, w którym powiedzą im, co jest dla nich ważne w komunikacji między młodzieżą i dorosłymi. Wyjaśnij, że manifest jest publiczną deklaracją, która wyraża stanowisko określonej grupy w danej sprawie (dlatego często posługuje się formą MY). Niech przemyślą, jakich słów chcą użyć i w jaki sposób wygłosić swoje postulaty / myśli.
2. Daj kilka minut na przygotowania w grupach, a następnie zaproś zespoły do prezentacji.
3. Usiądźcie w kręgu i podzielcie się refleksjami, z jakimi wychodzicie z zajęć.
Rozwinięcie: Temat potrzeb młodych ludzi możecie kontynuować na godzinie wychowawczej
