Prrr! Iha! Wiśta-wio! – czyli poznajemy życie koni
Justyna Czarnota

Prrr! Iha! Wiśta-wio! – czyli poznajemy życie koni

Warsztat przed spektaklem „Baśń o trzech konikach” w reż. Marka A. Cyrisa z Teatru Animacji w Poznaniu. Można go również poprowadzić niezależnie jako zajęcia dotyczące życia koni. Podczas pracy uczniowie ćwiczą dużą i małą motorykę oraz emisję głosu, a także zdobywają podstawową wiedzę o sposobie poruszania się koni.

  • Informacje o konspekcie

    Grupa wiekowa Wiek 4-6 lat
  • Rodzaj zajęć nauczanie zintegrowane
  • Miejsce sala lekcyjna
  • Czas 30 minut
  • Cel zajęć
    • rozwijanie zainteresowań przyrodniczych;
    • ćwiczenie dużej i małej motoryki.
  • Metody pracy praca z użyciem zasobów internetu, improwizacje ruchowe, ćwiczenia głosowe

Przygotowanie do zajęć

Aranżacja przestrzeni

Przestrzeń pozwalająca na swobodny ruch.

Środki dydaktyczne

Filmy (np. z portalu YouTube) przedstawiające konie w ruchu. 

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie i rozgrzewka 5 min.

1. Powiedz dzieciom, że dziś przyjrzycie się koniom – będziecie się bawić, naśladując wydawane przez nie odgłosy, spróbujecie poruszać się jak one. Zapytaj dzieci, co wiedzą o tych zwierzętach? Zbierzcie kilka informacji.

Możesz również zacząć zajęcia od pokazania dzieciom krótkiego filmu prezentującego konie – pamiętaj, by wybrać materiał, w którym widać, jak te zwierzęta się poruszają i jakie wydają odgłosy.

2. Zacznijcie od rozgrzewki twarzy. Poproś dzieci, by mocno potarły o siebie dłonie, a następnie przyłożyły je do policzków. Niech zaczną je delikatnie masować. Wydawaj kolejno polecenia, zmieniając rodzaj dotyku i masowaną część buzi. Możesz zaproponować np.: rozcieranie brody, opukiwanie palcami czoła, delikatne naciskanie kciukami nosa, szczypanie ust. Następnie kilka razy wystawcie i schowajcie język do brody oraz do prawego i lewego boku.

2. Jakie odgłosy wydaje koń? 5 min.

Zapytaj dzieci, jakie odgłosy wydaje koń? Spróbujcie wspólnie parskać i rżeć.

Jeśli wcześniej korzystałaś/eś z materiału filmowego, powtórnie go włącz i wspólnie z dziećmi wymyślcie sposoby odtworzenia słyszanych tam dźwięków za pomocą buzi.

Na koniec zapytaj dzieci, czy znają dźwięk, za pomocą którego mogą naśladować koński chód? Kląskajcie razem przez chwilę!

3. Koński chód 10 min.

Powiedz dzieciom, że konie się prawie nigdy nie kładą – potrafią nawet spać na stojąco! Żeby się położyć, muszą czuć się bardzo, ale to bardzo bezpiecznie. Małe źrebię tuż po urodzeniu zaczyna od razu biegać! O powiedz o tym, że konie chodzą i biegają na kilka charakterystycznych sposobów – najwolniejszy jest stęp, nieco szybszy – kłus, jeszcze szybszy jest galop, a najszybszy – cwał. Zaproponuj, że teraz sami zamienicie się w konie i wypróbujecie wszystkie cztery tempa chodzenia.

Poproś, by dzieci zaczęły chodzić po sali wolno. Umów się z nimi, że to stęp – pierwsze tempo. Potem sprawdźcie, jak każdy z Was może poruszać się najszybciej – to będzie cwał. Poćwiczcie komendy. Następnie wprowadź dwa pośrednie tempa – jedno tylko trochę szybsze od stępa. To będzie kłus. Ostatni ruch będzie jeszcze szybszy, ale nadal wolniejszy od cwału – to galop. Kilkukrotnie zmieniaj tempo.

Jeśli dzieci dobrze się bawią, możecie powtórzyć to samo ćwiczenie, ale tym razem przemieszczając się na czworakach lub łącząc się w pary – wówczas dwójka dzieci staje jedno za drugim i wspólnie próbuje przemieszczać się w zaproponowanym przez Ciebie tempie.

4. Koński chód – masaż 10 min.

Poproś dzieci, by usiadły w ciasnym kole. Powiedz, że teraz przygotujecie się do masażu – każdy z Was będzie masowany i jednocześnie będzie masującym. Najpierw rozgrzejcie ręce: pomasujcie każdy palec z osobna, potem unieście je do góry i naśladujcie ruch wkręcania żarówki. Na koniec opuśćcie palce ku dołowi i swobodnie nimi poruszajcie.

Poproś dzieci, by wyobraziły sobie, że teraz to ich dłonie stają się końskimi nogami, a tempo ich ruchów zależy od rodzaju chodu: jak już dobrze wiedzą, stęp jest najwolniejszy, kłus – szybszy, galop – jeszcze szybszy, a cwał – najszybszy. Teraz niech każdy obróci się w prawą stronę tak, by dotykał dłońmi pleców kolegi lub koleżanki siedzącej przed nim. Każdy wykonuje masaż zgodny z podawanymi przez Ciebie hasłami.

Warto zmieniać tempo – z kłusu przechodzić do galopu, a z cwału do stępa. Możesz też przypomnieć, że konie poruszają się po całej powierzchni pleców!

Po kilkukrotnej zmianie tempa poleć, by dzieci odwróciły się w lewą stroną – teraz to one będą masowane przez osobę, którą przed chwilą masowały. Powiedz, że teraz włączysz utwór Kapeli ze wsi Warszawa – poleć dzieciom, by spróbowały teraz masować swoich kolegów w rytmie zaproponowanym w utworze (pierwsze trzydzieści sekund piosenki „Śtery konie” https://ninateka.pl/audio/styry-konie-hop-sa-sa-kapela-ze-wsi-warszawa-2-14)

Wariant: Możecie wysłuchać do końca piosenki – zaproś dzieci do ruchu w rytm muzyki. Niech wykorzystają poznane tempa końskiego chodu. Po wysłuchaniu całego utworu, zapytaj dzieci, jakim tempem poruszały się? Czy zmieniały je w trakcie?

Zobacz też

O autorach

Justyna Czarnota

Pedagożka teatru, trenerka, kuratorka, managerka kultury. W latach 2016-2022 kierowniczka Działu Pedagogiki Teatru w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego. Obecnie jako freelancerka prowadzi warsztaty dla różnych instytucji i organizacji w całej Polsce oraz projektuje materiały edukacyjne i rozwojowe (przede wszystkim jako część składu Kolektywu Sensotwórczego). Jej głównym obszarem zainteresowania jest współczesny teatr dla dzieci, młodzieży i rodzin.

Justyna Czarnota

Podobne konspekty