Cykl zajęć składa się z dwóch dziewięćdziesięciominutowych spotkań i jest przeznaczony dla koła teatralnego. Pozwala na przygotowanie przez uczestników połączonych wspólnych tematem etiud teatralnych, które mogą się stać z podstawą do tworzenia przedstawienia bez scenariusza. Na potrzeby tego konspektu przykładowym tematem pracy jest przyjaźń.
Dowolna sala pozwalająca na swobodną pracę w grupach (ruch, aranżowanie przestrzeni).
Czarne worki foliowe, folia malarska, folia aluminiowa, folia stretch, włóczka, sznurki, latarki, patyki, szary papier, plastikowe pudełka lub inne materiały plastyczne.
Małe kartki do zapisywania skojarzeń (np. post-it) - po kilka sztuk dla ucznia.
Telefony lub inne urządzenia z funkcją nagrywania obrazu.
1. Rozgrzewka [10 minut]
Korzystając z bazy nagrań na portalu Teatroteka Szkolna, zbuduj kilkuminutową rozgrzewkę ruchową dla członków Twojej grupy.
2. Od skojarzeń do scen [80 minut]
a) Poproś uczniów, aby na małych kartkach wypisali swoje skojarzenia ze słowem przyjaźń – jedno hasło na jednej kartce. [5 minut]
b) Następnie poproś, aby uczniowie utworzyli zespoły. Poleć, aby w każdej grupie członkowie zaprezentowali sobie nawzajem skojarzenia i porozmawiali o tym, jaki obraz przyjaźni się z nich wyłania. Niech każdy zespół – na podstawie zebranych skojarzeń i dyskusji wokół nich – utworzy definicję słowa przyjaźń. [10 minut]
c) Podaj kolejne polecenie: każdy zespół za pomocą taśmy malarskiej tworzy przestrzenną instalację pt. „Przyjaźń”. [10 minut]
d) Zapowiedz, że kolejnym krokiem jest przygotowanie w swoich przestrzeniach etiud pt. „Przyjaźń”. [20 minut]
e) Zapowiedz zespołom, że na tym etapie mają dostęp do materiałów i mogą z nich korzystać w swoich etiudach w dowolny sposób (np. czarne worki foliowe, folia malarska, folia aluminiowa, folia stretch, włóczka, sznurki, latarki, patyki, szary papier, plastikowe pudełka…). Mogą ich użyć do uzupełnienia pokazu o elementy kostiumowe, scenograficzne bądź stworzyć z nich rekwizyty. [15 minut]
f) Zaproś zespoły do zaprezentowania etiud – zapowiedz, że nie jest to ostatni etap pracy, wrócicie do nich podczas kolejnych zajęć. Uczniowie będą rozmawiać o pierwszych wersjach swoich etiud w trakcie kolejnych zajęć. W związku z warto nagrać każdą ze scenek. Każdą ze scen omówcie krótko bezpośrednio po pokazie. Na zakończenie warsztatu poproś uczestników, aby podzielili się refleksjami dotyczącymi przyjaźni.[20 minut]
1. Sceny – o czym są? [15 minut]
Zapowiedz uczniom, że dzisiejsze zajęcia będą okazją do powrotu do przygotowanych wcześniej etiud i pracy nad różnymi ich elementami. Poproś uczniów, aby pracowali w tych samych zespołach, co podczas poprzedniego spotkania.
Każdy zespół ogląda nagranie swojego pokazu. Poproś, aby uczniowie w zespołach porozmawiali o tym, co ich sceny mówią teraz o przyjaźni. Jakie elementy tego przekazu chcieliby wzmocnić, co w nim zmienić?
2. Sceny na nowo [45 minut]
Rozdaj zespołom kartki, na których wymienione są następujące elementy:
- użycie dźwięku/ciszy,
- użycie przedmiotów,
- obecność interakcji z publicznością;
- udział poszczególnych postaci w etiudzie;
- użycie ruchu.
Poproś, by grupy przemyślały, w jaki sposób poszczególne elementy funkcjonują w ich scenach. Niech zastanowią się nad możliwością wprowadzenia zmian w tych obszarach. Jak ingerencja w formę wpłynęłaby na przekazywaną treść?
Zapowiedz, że uczniowie mają 45 minut na przemyślenie i wprowadzenie zmian w scenach. To od nich zależy, w jaki sposób zorganizują pracę nad etiudami.
3. Prezentacje i omówienia [30 minut]
Poproś zespoły o prezentację scen. Omówcie wspólnie każdą z nich. Co teraz mówią one o przyjaźni? Jak bardzo zmieniły się od czasu, kiedy oglądaliście je wspólnie po raz pierwszy?
Przyjrzycie się też wspólnie całości: jaki obraz przyjaźni wyłania się ze scen? Z czym się zgadzacie, a z czym nie?
Pedagożka teatru, trenerka, tutorka. Współtworzy Dział Pedagogiki Teatru w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Absolwentka Wydziału Wiedzy o Teatrze warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza, Szkoły Treningu Grupowego przy Fundacji Szkoła Liderów oraz Szkołę Trenerów Grup Wsparcia. Certyfikowana tutorka Szkoły Liderów. Prowadzi warsztaty głównie dla osób dorosłych, wspiera w rozwoju nauczycieli i edukatorów.
Redaktorka, pedagożka teatru, tutorka. Od 2012 roku współpracuje z Instytutem Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w ramach programów i badań dotyczących edukacji teatralnej i pedagogiki teatru. Od 2019 roku jest tutorką w programach rozwojowych Fundacji Szkoła Liderów. Dwukrotna stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Kultury (przedsięwzięcia związane z upowszechnianiem kultury).
