"Dinotopia"
Karolina Pluta

"Dinotopia"

Scenariusz został zainspirowany książką Jamesa Gurneya pt. Dinotopia". Podczas zajęć uczniowie i uczennice eksplorują różne rodzaje współpracy: w parach, i w większych zespołach. Podejmują też refleksję na temat możliwych form współpracy między człowiekiem a zwierzętami.

  • Informacje o konspekcie

    Grupa wiekowa Wiek 6-10 lat
  • Rodzaj zajęć nauczanie zintegrowane
  • Miejsce sala lekcyjna
  • Czas 70 minut
  • Cel zajęć
    • obserwacja siebie i otaczającego świata;
    • refleksja dotycząca hasła współpraca;
    • refleksja na temat współpracy.
  • Metody pracy rozmowa , praca z tekstem, improwizacje ruchowe

Przygotowanie do zajęć

Aranżacja przestrzeni

Sala umożliwiająca ruch w całej grupie.

Środki dydaktyczne

Lniany sznurek, szary papier.

Książka Dinotopia" lub ilustracje wydrukowane z książki.

Jeszcze przed zajęciami przygotuj tajemniczy przedmiot dla uczniów – opakuj książkę Dinotopia w szary papier i przewiąż ją sznurkiem. Jeśli nie masz dostępu do książki wydrukuj z Internetu kilka ilustracji z książki. Wybierz ilustracje, na których widać ludzi współdziałających z prehistorycznymi zwierzętami. Książkę lub ilustracje ukryj gdzieś w sali. Przygotuj też w kopercie zadania, które uczniowie będą musieli wykonać, by dostać książkę – zadania będą opisane poniżej w etapie trzecim. Koperty ukryj gdzieś w sali, nie mogą być widoczne od razu, jednak uczniowie powinni je znaleźć.

Dodatkowy opis

Książka Jamesa Gurneya Dinotopia" opowiada o odciętej od całego świata, tajemniczej wyspie. Zamieszkują ją rdzenni mieszkańcy – dinozaury i ludzie, którzy trafili na Dinotopię jako rozbitkowie. Na Dinotopii dinozaury i ludzie żyją w zgodzie, na co dzień pomimo różnic współpracują ze sobą, bawią się i pomagają sobie.

Przebieg zajęć

1. Opowieści o sobie 10 min.

W ramach wstępu do wspólnej pracy przygotuj kłębek wełny lub zwinięty sznurek. Usiądźcie w kole. Poproś, by uczniowie rzucali do siebie nawzajem kłębek. Zaznacz, że osoba, która ma go w rękach, przedstawia się grupie – zdradzając o sobie jedną rzecz, która mogłaby być przydatna innym, opowiada o jakiejś swojej umiejętności, z której mogą skorzystać inne osoby, np.: coś w czym jest mistrzem/mistrzynią, coś w czym może pomóc innym itp.

Podczas rzutów powstaje plątanina sznurka / włóczki przypominająca trochę sieć.

2. Poszukiwania 5 min.

1. Kiedy wszyscy już opowiedzą coś na swój temat, podkreśl, że znajdujecie się w bardzo różnorodnej grupie. Każdy ma inne upodobania i inne umiejętności, co sprawia, że jako zespół możecie razem dużo zrobić. Następnie wstańcie, cały czas trzymając sznurek w rękach.

2. Zdecyduj, w jaki sposób uzyjecie teraz powstałej plątaniny. Może on być rodzajem mapy lub torem przeszkód, który trzeba pokonać, by odnaleźć wskazówki dotyczące ukrytego przedmiotu.

Poleć uczniom, by poruszali się grupą po sali, trzymając sznurek:

- mogą chodzić w różnych kierunkach;

- trzymać sznurek na różnych poziomach raz nad głowami, raz blisko podłogi;

- w trakcie chodzenia zatrzymać się kilka razy.

Poproś kilka wchętnych osób, żeby spróbowały przejść tor przeszkód, który tworzą linie sznurka. Możesz im powiedzieć, żeby wyobrażali sobie, że przedzieracją się przez gęsty las, niedostępne górskie tereny itp. Przypomnij, aby trzymać sznurek tak, by cały czas był napięty i mimo poruszania nie stracił swojego pierwotnego kształtu.

3. Poproś uczniów, by szukali wskazówek do odnalezienia tajemniczego przedmiotu, który gdzieś tu jest ukryty.

Obserwując przemieszczającą się grupę, możesz naprowadzić ją do koperty z zadaniem nr 1 (np. wykorzystując zabawę ciepło-zimno). Podobnie pokieruj ich do koperty z zadniem nr 2.

3. Splątane koło 15 min.

Zadanie 1

Kiedy uczniowie znajdą kopertę odczytaj zadanie.

Odłóżcie sznurek, który was połączył na początku, stańcie w kole, zamknijcie oczy, wyciągnijcie ręce do przodu, zróbcie dwa kroki do przodu, tak by każda osoba złapała za rękę dwie inne osoby. Następnie otwórzcie oczy. Teraz jesteście wszyscy ze sobą splątani, tak jak wcześniej sznurek. Waszym zadaniem jest się rozplątać, ale nie możecie puszczać swoich rąk."

Obserwuj uważnie zmagania uczniów. W ciągu całego zadania możesz dwa razy wskazać miejsca, w których uczniowie mogą się puścić za ręce, by rozplątać węzeł.

Zadanie 2

Kiedy uczniom uda się rozplątać, możesz zakończyć to zadanie mówiąc, że poradzili sobie z zadaniem jako cały zespół, teraz pora sprawdzić jak radzą sobie ze współpracą w parach.

Poproś, by uczniowie dobrali się w pary, jeśli liczba osób w grupie jest nieparzysta, może być jedna trójka.

Teraz każda para musi stać razem:

- na dwóch nogach i jednej ręce oraz zrobić razem trzy kroki w prawo;

- na trzech nogach, głowie i jednej ręce;

- na dwóch rękach, brzuchu i dwóch nogach i przesunąć się o 30 cm do przodu

Możesz też wymyślić własne wariacje.

Podsumowanie

Kiedy zadania zostaną wykonane, usiądźcie w kole. Powiedz, że uczniowie podałali wyzwaniom i za chwilę dostaną w swoje ręce niezwykłą książkę, której bohaterowie na co dzień ze sobą współpracują.

Zanim ją jednak przeczytacie, porozmawiaj przez chwilę z grupą, co było trudnego, a co łatwego w zadaniach, które przed chwilą wykonywali w grupie i w parach. Czy łatwiej działa się w dużej grupie czy w parach, dlaczego? Na czym polegała współpraca?

4. Wspólne czytanie/oglądanie 10 min.

Po rozmowie przekaż uczniom i uczennicom zawiniętą książkę. Rozpakujcie ją, obejrzyjcie  ilustracje, przeczytajcie wybrany fragment. Zastanówcie się, co widać na obrazach. Jakie zwierzęta, co o nich wiemy, co one robią. Kto oprócz zwierząt jest na ilustracjach? Na czym polega współpraca bohaterów ilustracji?
Możesz też podzielić uczniów na mniejsze grupy lub nawet na pary, skopiować wybrane ilustracje z książki i rozdać je parom, by wspólnie je przeanalizowały.

5. Wspólny świat 20 min.

To ćwiczenie możecie wykonać w zespołach kilkuosobowych np. trzy-czteroosobowych.

Poproś uczniów, by inspirując się ilustracjami spróbowali sobie wyobrazić, że są mieszkańcami Dinotopii. Z jedną różnicą: Dinotopia jest współczesną krainą, w której można spotkać innych ludzi i zwierzęta, które dziś żyją obok nas. Poproś, by każdy zespół przygotował krótkie działanie, które pokaże codzienną współpracę ludzi miedzy sobą lub ludzi ze zwierzętami.

Mogą odwołać się do wcześniejszych działań – przedstawiania się, rozplątywania koła. Poproś grupy, by pomyślały jak ludzie i zwierząta mogą się porozumiewać, do czego mogą być sobie nawzajem potrzebni. Co ze świata ludzi jest potrzebne zwierzętom, a czego ludzie potrzebują od tych zwierząt i od siebie nawzajem?

Daj uczniom wskazówki, by przygotowując działanie-scenę pomyśleli o tym, co kokretnie razem robią razem lub ze zwierzętami i gdzie ta czynność się odbywa: w domu, szkole, w lesie, nad jeziorem, na ulicy. Jak to pokazać publiczności?

Na zakończenie obejrzycie przygotowane sceny.

6. Podsumowanie 10 min.

Porozmawiajcie o tym, czym jest współpraca i na czym polega.

Zobacz też

Seria „Dinotopia" James'a Gurney'a.

O autorach

Karolina Pluta

Trenerka, performerka, pedagożka teatru, certyfikowana tutorka Szkoły Liderów, prezeska zarządu Stowarzyszenia Pedagogów Teatru. Ukończyła Szkołę Trenerów Organizacji Pozarządowych oraz roczny kurs terapii tańcem i ruchem. Absolwentka Laboratorium Nowych Praktyk na Uniwersytecie SWPS oraz International Summer School on Theatre in Social Context w Archa Theatre w Pradze. Członkini kolektywu Laboratorium Teatralno-Społeczne, z którym od 2016 roku realizuje spektakle i akcje performatywne. Zawodowo zajmuje się też tematyką przeciwdziałania wypaleniu zawodowemu. Lubi chodzić po lesie i pisać wiersze.

Karolina Pluta

Podobne konspekty