Celem zajęć jest wspólne napisanie krótkiego tekstu literackiego o drzewie, może to być wiersz, bajka, opowiadanie itp., oraz stworzenie tableau z napisanych tekstów. Zajęcia przeznaczone są dla dzieci, które opanowały umiejętność pisania w stopniu podstawowym (znają litery, potrafią składać słowa i proste zdania).
Wolny środek klasy bez krzeseł i ławek, tak aby wszyscy mogli swobodnie pracować i usiąść w kole.
Ok. 30 pasków grubszego papieru (po jednym dla każdego) o szer. 10 cm i dł. 20‒25 cm (A4 na pół) i grube czarne flamastry. Papier może być kolorowy, ale odpowiadający barwom drzewa (jasnobrązowy, zielony, żółty itp.). Duża tablica np. korkowa lub duże wolne miejsce na ścianie.
Przypominamy sobie lekcję pierwszą, nasze wyjście w plener i poszukiwanie najpiękniejszego drzewa. Zadaj ponownie te same pytania, przypomnijmy sobie wrażenia, odczucia, trafne spostrzeżenia i uwagi. Jeśli je zanotowaliśmy podczas pierwszej lekcji, odczytujemy je na głos. Jeśli nie było spaceru, przeprowadź dyskusję, rozmowę na temat drzewa, zadając podobne pytania (patrz: lekcja pierwsza).
Wyobrażamy sobie, że każdy z nas jest drzewem. Odpowiadamy na pytania: co myśli/co czuje drzewo… gdy pada deszcz, świeci słońce, jest burza, pada śnieg, wieje wiatr, wstaje dzień, zapada noc, wspinają się po nim dzieci, traci liście, puszczają pąki, chodzą po nim mrówki itp.? Co drzewo lubi, czego się boi, czego pragnie itp.
Zbierz jak najwięcej odpowiedzi, doceń te najbardziej abstrakcyjne. Zapisz je na tablicy. Uporządkuj wg jakiegoś klucza, kategorii, np. odpowiedzi rymowane, śmieszne, poważne itp.
Każdy pisze swoją odpowiedź na pasku papieru. Można wybrać z tablicy tekst, który nam się najbardziej podoba. Odpowiedzi zapisujemy w pierwszej osobie liczby pojedynczej:
Ja drzewo lubię, gdy.../boję się…/boli mnie, gdy…
lub
Gdy świeci słońce, rozwijam swoje liście/Gdy wieje wiatr, trzymam się mocno korzeniami ziemi/Lubię, kiedy ludzie odpoczywają w moim cieniu itp.
Dla ułatwienia możesz wcześniej wpisać na papierowych paskach początek zdania i prosić dzieci tylko o dokończenie/uzupełnienie.
Każdy po kolei czyta swój tekst i kładzie go na podłodze, tworząc kolejne linijki wspólnego wiersza. Czytamy powstały tekst. Zapytaj, czy wszystkim się podoba.
Każdy może zmienić kolejność tekstów (nie więcej niż trzech), przestawić je w dowolny sposób, tak aby za każdym razem powstawał inny wiersz. Czytamy, oceniamy. Wybieramy tę wersję, która najbardziej nam się podoba.
Na tym etapie warto zadbać o porządek pracy, zachować kolejność działań, uważnie wysłuchać czytanych tekstów, pozwolić chętnym dzieciom na działanie.
Układamy paski z tekstami tak, aby przypominały one kolorystycznie i graficznie kształt drzewa: szeroko u góry jak konary, gałęzie, wąsko na dole jak pień drzewa; zieleń u góry, brąz na dole.
W tym celu warto przepisać niektóre teksty na odpowiednio dobranych kolorami paskach.
Przenosimy powstały obraz-tableau na tablicę lub ścianę.
Do powstałego tekstu można wymyślić, skomponować lub wykorzystać znaną melodię i ułożyć piosenkę.
